Ποτέ άλλοτε, μετά την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών, δεν έχουν υπάρξει τόσοι πολλοί άνθρωποι που χρειάζονται απεγνωσμένα ανθρωπιστική βοήθεια. ‘Ολο και περισσότερα αντιμαχόμενα μέρη παραβιάζουν αδιάντροπα το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Περισσότεροι πόροι από ποτέ απαιτούνται για την αντιμετώπιση των κατακόρυφα αυξανόμενων ανθρωπιστικών αναγκών. Ταυτόχρονα, όμως, αντιμετωπίζουμε τη μεγαλύτερη έλλειψη κονδυλίων από ποτέ.
Για τους λόγους αυτούς και ακόμη περισσότερους, συγκαλώ στις 23 και στις 24 Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη, την πρώτη Παγκόσμια Ανθρωπιστική Διάσκεψη Κορυφής. Προτρέπω όλους τους ηγέτες του κόσμου, τους διεθνείς οργανισμούς και άλλους να δεσμευτούν ότι θα προσφέρουν περισσότερο και καλύτερα σε εκείνους που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.
Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει ζωές και νοικοκυριά σε όλα τα μήκη και πλάτη του εύθραυστου πλανήτη μας. Οι κτηνώδεις και φαινομενικά δυσεπίλυτες διαμάχες, ο βίαιος εξτρεμισμός, το διεθνές έγκλημα και οι αυξανόμενες ανισότητες καταστρέφουν τις ζωές χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών και αποσταθεροποιούν ολόκληρες περιοχές. Ποτέ άλλοτε, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν αναγκάστηκαν τόσοι άνθρωποι να τραπούν σε φυγή εγκαταλείποντας τις εστίες τους.
Σε όλο τον κόσμο, περισσότεροι από 125 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι μπορούσαν να συγκεντρωθούν σε μία χώρα, τότε θα αποτελούσαν το ενδέκατο μεγαλύτερο κράτος στη Γη, με τον ταχύτερα αυξανόμενο πληθυσμό.
Οι πολύπλοκες προκλήσεις του σήμερα ξεπερνούν τα σύνορα. Καμία χώρα και κανένας οργανισμός δεν μπορεί να τις αντιμετωπίσει μόνος. Πρέπει λοιπόν να αποκαταστήσουμε την πίστη μας απέναντι στους εθνικούς, τοπικούς και διεθνείς θεσμούς ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις.
Το αίσθημα ότι η μοίρα της ανθρωπότητας είναι κοινή θα πρέπει να διαμορφώσει τις πολικές μας και να καθοδηγήσει τις οικονομικές μας αποφάσεις. Πριν από τη Διάσκεψη, έθεσα την Ατζέντα για την Ανθρωπότητα η οποία θα λειτουργήσει ως ένα πλαίσιο δράσης, αλλαγής και αμοιβαίας ευθύνης. Η ατζέντα αυτή αποτελείται από πέντε βασικές υποχρεώσεις:
Πρώτον. Οι ηγέτες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να βρουν πολιτικές λύσεις, ώστε να αποτρέψουν και να δώσουν τέλος στις διαμάχες. Το τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό τους κόστος, κάνει τις διαμάχες το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανθρώπινη ανάπτυξη. Θα πρέπει λοιπόν να περάσουμε από τη διαχείριση των κρίσεων στην πρόληψή τους.
Δεύτερον. Οι χώρες θα πρέπει να προασπίσουν τους κανόνες που διαφυλάσσουν την ανθρωπότητα. Αυτό σημαίνει τη συμμόρφωσή τους με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και το δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τον τερματισμό των βομβαρδισμών του άμαχου πληθυσμού και των αστικών περιοχών. Πρέπει επίσης να δεσμευτούμε απέναντι στη δικαιοσύνη, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, αλλά και να δώσουμε τέλος στην ατιμωρησία.
Τρίτον. Δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν πίσω, αλλά οφείλουμε πρώτα να εγκύψουμε σε εκείνους που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τις ζωές των πιο αδύναμων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ζουν μέσα στις συγκρούσεις και στη χρόνια φτώχεια, αλλά και εκείνων που ζουν με τον κίνδυνο των φυσικών καταστροφών όπως η αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Πρέπει να μειώσουμε την αναγκαστική εκτόπιση πληθυσμών, να δημιουργήσουμε περισσότερες νόμιμες ευκαιρίες για μετανάστευση, να ενισχύσουμε τις γυναίκες και τα κορίτσια και να διασφαλίσουμε ποιοτική εκπαίδευση για όλους. Δεν μπορούμε να πετύχουμε τους Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, που συμφωνήθηκαν από τους ηγέτες του κόσμου τον περασμένο Σεπτέμβριο, αν δεν φτάσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους.
Η τέταρτη και βασική υποχρέωση είναι να περάσουμε από την παροχή βοήθειας στον τερματισμό της ανάγκης για βοήθεια. Πρέπει να κλείσουμε το χάσμα μεταξύ της ανθρωπιστικής βοήθειας και της ανάπτυξης, μιά για πάντα. Πρέπει επίσης να προλαμβάνουμε τις κρίσεις και όχι να τις περιμένουμε. Οφείλουμε να ενισχύσουμε την ηγεσία και τις ικανότητες σε τοπικό επίπεδο, να μειώσουμε τα ευάλωτα σημεία και να αυξήσουμε την προσαρμοστικότητα των ανθρώπων και των κοινοτήτων καθώς είναι εκείνοι αυτοί που κινητοποιούνται πρώτοι και τελευταίοι στις κρίσεις.
Πέμπτον. Πρέπει να βρούμε έξυπνους και καινοτόμους τρόπους για την κινητοποίηση πόρων. Αυτό απαιτεί τη διαφοροποίηση και την επέκταση της βάσης των πόρων μας αλλά και τη χρήση περισσότερων χρηματοοικονομικών μέσων. Έχω προτείνει τη δημιουργία μίας νέας πλατφόρμας διεθνούς χρηματοδότησης σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα, ώστε να ορίσουμε τους μηχανισμούς που θα μας επιτρέψουν να χρηματοδοτήσουμε την απάντησή μας σε παρατεταμένες κρίσεις.
Η Ατζέντα για την Ανθρωπότητα περιλαμβάνει σημαντικές ενέργειες ενώ επαναπροσδιορίζει τις στρατηγικές που χρειάζεται ο κόσμος μας για να μειώσει τις ανθρωπιστικές ανάγκες, συμβάλλοντας στην επίτευξη των Στόχων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Προτρέπω τους ηγέτες του κόσμου να έρθουν στην Παγκόσμια Ανθρωπιστική Σύνοδο Κορυφής, δεσμευόμενοι να προάγουν τη βιώσιμη ανθρώπινη συνεργασία καθώς και μία ζωή με αξιοπρέπεια και ασφάλεια για όλους.
Ο κ. Ban Ki-moon είναι ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
