Το γραφείο του είναι γεμάτο σημειώσεις… «Συγγράφω μια ολοκληρωμένη μελέτη για τη μειονοτική και αναπτυξιακή πολιτική της Ελλάδας στην πατρίδα μου, τη Θράκη» μας απαντά, μετά το «Χρόνια Πολλά». Κάνει ένα διάλειμμα μιας ώρας για να παραχωρήσει συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής» και η πρώτη του φράση στην ερώτηση αν προβλέπει συμφωνία ή χάος στις διαπραγματεύσεις, απαντά: «Τo “χάος” μιας συμφωνίας με την ΕΕ θα έχει εσωτερικές επιπτώσεις σε όλα τα κόμματα. Το “χάος” όμως της ρήξης με την Ευρώπη θα έχει εθνικές επιπτώσεις για την Ελλάδα και τους Ελληνες». Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, γνώστης των ευρωπαϊκών διαδικασιών, υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση καθυστερεί επικίνδυνα και αναβάλλει απαράδεκτα τις αποφάσεις της, ενώ ασκεί εξωτερική πολιτική για εσωτερική κατανάλωση.
Ο ίδιος κινείται έντονα στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο και ακολουθεί, όπως τονίζει, τη συμβουλή που του έδωσε στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας του ο σημαντικός ελληνοαμερικανός πολιτικός Πωλ Σαρμπάνης: «Σκέφτομαι διεθνικά, αισθάνομαι εθνικά και δρω τοπικά».
Θεωρεί ότι η κυβέρνηση «συγχέει την επικοινωνία με την πολιτική και τη διακυβέρνηση μιας χώρας με την αριστερίστικη αντίληψη περί συνδικαλισμού» και επιμένει: «Η Ευρώπη δεν είναι φοιτητικό αμφιθέατρο. Εχει άλλους κανόνες που όταν τους υπερβείς βάζεις σε περιπέτεια τη χώρα και τον λαό σου».
«Πιθανό ένα νέο μνημόνιο»
Η εύλογη ερώτηση είναι μέχρι ποιο σημείο μπορεί να υποχωρήσει η κυβέρνηση. Για τον ίδιο, οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις (ιδιωτικοποιήσεις, Ασφαλιστικό, Φορολογικό) δεν συνιστούν υποχώρηση. «Υποχώρηση είναι η παραβίαση του σκληρού πυρήνα των συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών και η προσβλητική παρεμβατικότητα σε θέματα εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας» τονίζει. Και τα δύο εξαρτώνται πρωτευόντως από τη δική μας συμπεριφορά, η οποία «δεν πρέπει να είναι δουλική και υποχωρητική από τη μία, ούτε όμως ασυνεπής, διπρόσωπη και μεταπτωτική από την άλλη». Εξάλλου, όπως διευκρινίζει «το απόλυτο ναι είναι εξίσου επικίνδυνο με το απόλυτο όχι».
Με βάση τα μηνύματα που λαμβάνει από το εξωτερικό θεωρεί ότι είναι πιθανότερο να υπάρξει νέο μνημόνιο. «Το θεωρούσα πάντα απολύτως πιθανό, όσο καθυστερούσαμε τη στροφή στην πραγματική οικονομία και την ουσιαστική ανάπτυξη. Τώρα το θεωρώ πιθανότερο».
Συνομιλητής κεντρικών προσώπων της ευρωπαϊκής σκηνής, όπως π.χ. ο Γιόζεφ Ακερμαν, πρώην επικεφαλής της Deutsche Bank, εκτιμά ότι το νέο μνημόνιο θα συμπεριλαμβάνει κατά τη γνώμη του γενναία χρηματοδότηση, υπό την προϋπόθεση γρήγορων και σοκαριστικών μεταρρυθμίσεων, αν και διερωτάται: «Δεν ξέρω αν τις αντέχει η ιδεοληψία πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ».
Αναπόφευκτα η συζήτηση πηγαίνει στα εσωκομματικά της ΝΔ, αλλά και στη στρατηγική του κόμματος τις τελευταίες ημέρες, όπου φαίνεται πως επενδύει στα θέματα της δημόσιας ασφάλειας και άρα πάλι στον φόβο. Προτιμά να καλέσει την κυβέρνηση να σοβαρευτεί και την αντιπολίτευση να ξυπνήσει και συμπληρώνει: «Αν δεν συνέλθουμε θα το πληρώσουμε όλοι και κυρίως θα το πληρώσει η Ελλάδα».
«Πρόσωπα του μέλλοντος»
Στη συζήτησή μας υπεισέρχεται και ο παράγοντας δημοσκοπήσεις, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ αντέχει και η ΝΔ δεν πείθει, τρεις μήνες μετά τις εκλογές. Δεν διστάζει να κάνει κριτική και ο λόγος του έχει πολλές γωνίες. «Πρέπει να απελευθερωθούμε από το παρελθόν και να μιλήσουμε με γλώσσα και πρόσωπα του μέλλοντος» λέει και ρίχνει το πρώτο καίριο βέλος στην ηγεσία της ΝΔ: «Δυστυχώς το αν είχες ή όχι δίκιο στις επιλογές σου το κρίνει η Ιστορία. Το αν έχεις όμως ή όχι προοπτική, το κρίνει η κοινωνία, δηλαδή ο λαός. Σε αυτόν τον λαό δεν έχουμε πλέον περιθώρια να απευθυνόμαστε φοβικά ή ενοχικά». Τι πρέπει να κάνει η ΝΔ; «Πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα, με φρεσκάδα και αυτοπεποίθηση. Να του παρουσιάσουμε πειστικά ένα ρεαλιστικό όραμα, μέσα στο οποίο θα χωρούν τα οικογενειακά όνειρα και οι ατομικές φιλοδοξίες του καθενός για μια περήφανη Ελλάδα και μια καλύτερη ζωή» επισημαίνει.
«Η κοινωνία, ακόμη και παραδοσιακοί ψηφοφόροι της ΝΔ, δεν σας ακούν» του επισημαίνουμε και τον ρωτάμε: «Δεν φοβάστε ότι θα σας ξεπεράσουν, αν δεν το έχουν ήδη κάνει;». Ο ίδιος προτιμά να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω και να θυμίσει ότι η γενιά του είναι η «γενιά των νικητών» που καθήλωσε για δεκαετίες τον ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια στο 3% όταν η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ επιτύγχανε 40% και η ΝΔ 47%.
«Αυτή τη γενιά των σημερινών 40άρηδων κάποιοι προσπαθούν να την κάνουν σάντουιτς» τονίζει και στέλνει το μήνυμα: «Αν θέλουμε να ξαναγεφυρώσουμε τη γενιά που φεύγει, αλλά δεν το έχει συνειδητοποιήσει και αποδεχθεί, με τη γενιά που έρχεται δυστυχώς απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, τότε δεν έχουμε παρά να εμπιστευτούμε την εποχή στη γενιά που δικαιούται να την εκφράζει…».
Στο ερώτημα πώς θα γυρίσει ο κεντροδεξιός ψηφοφόρος πίσω στη ΝΔ, είναι απόλυτος: «Δεν έχει λόγο να γυρίσει πίσω. Εμείς πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα από τις εξελίξεις. Πρέπει να απαλλαγούμε από φοβίες και εξαρτήσεις του παρελθόντος. Να μιλήσουμε ανοιχτά, με λόγο ειλικρινή, με πρόταση συγκεκριμένη, με πρόσωπο φρέσκο και με αντίληψη ανοιχτή και σύγχρονη».
«Μια παρέα»
Η ρουκέτα που εκτοξεύει στοχεύει κατευθείαν τη Συγγρού: «Το μυστικό της επιτυχίας δεν είναι μια παρέα να λειτουργεί ως κόμμα, αλλά το κόμμα να λειτουργήσει ως μια παρέα. Οι λέξεις που ξεκλειδώνουν τον κώδικα του αύριο είναι “εμπιστοσύνη” και “αλληλοσεβασμός”» λέει.
Στο παρασκήνιο κυκλοφορεί ένα σενάριο για δημιουργία νέου κεντροδεξιού κόμματος, καθώς η ΝΔ έχει 120-140 εκατ. ευρώ χρέη, αλλά ο ίδιος είναι απόλυτος και αφήνει ανοικτό κάθε ενδεχόμενο. «Τα κόμματα δεν τα δημιουργούν ούτε οι λογιστές ούτε οι υπολογιστές. Τα γεννούν οι εθνικές και κοινωνικές ανάγκες και δεν τα μεγαλώνουν οι διαπλεκόμενοι χειραγωγοί. Τα γιγαντώνει ο λαός και τα ζωντανεύουν οι ενεργοί πολίτες» υποστηρίζει με νόημα για τα μελλούμενα στην παράταξη, ενώ χαρακτηρίζει τη ΝΔ με λύπη του γνήσιο υποσύνολο της ιστορικής Κεντροδεξιάς.
Σχετικά με το ιδεολογικό στίγμα στην παρούσα περίοδο, υποστηρίζει ότι η ΝΔ ήταν πάντα ένα κόμμα ανοιχτό σε όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού φάσματος και «φωτογραφίζοντας» συγκεκριμένους βουλευτές διευκρινίζει πως «αρκεί οι νεοφώτιστοι να μην επιδιώκουν την αλλοίωση του αξιακού της κώδικα, αλλά την αποδοχή του». Μάλιστα, εκτιμά ότι «η αίσθηση που προκάλεσαν στους πολίτες κορυφαία στελέχη μας κατά την περίοδο της κρίσης ότι εγκλωβιζόμαστε σε μια νεοφιλελεύθερη αντίληψη, σε μια ελιτίστικη προσέγγιση που αποδίδει το λάθος στον λαό και σε μια ακροδεξιά ρητορική, μας συρρίκνωσε και μας οδήγησε στην εκλογική ήττα και τη μετεκλογική δημοσκοπική απόρριψη».
«Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή κυριάρχησε γιατί ήταν ένα κόμμα ευρωπαϊκό, αλλά και λαϊκό. Μετά το 1974 πέτυχε να μην προσδιορίζεται από την πολιτική αριστοκρατία έχοντας εκ των προτέρων ρεζερβέ την πυραμίδα της εξουσίας, αλλά από την αρχή της πολιτικής κινητικότητας, που διασφάλιζε την ισότητα των ευκαιριών στους άξιους, ανεξαρτήτως καταγωγής ή οικονομικής κατάστασης» σημειώνει.
Εμμένει ότι η διακήρυξη της Χαλκιδικής παραμένει επίκαιρη και επισημαίνει πως ο συνδυασμός της φιλελεύθερης αντίληψης, με τον δημιουργικό ριζοσπαστισμό, την κοινωνική δικαιοσύνη και τον γνήσιο πατριωτισμό είναι η υπεραξία της Αυστηρής Δημοκρατίας που θεμελίωσε μέσα σε κλίμα Εθνικής Συμφιλίωσης ο καραμανλισμός στην Ελλάδα εδραιώνοντας ένα Νέο Ρεύμα Σκέψης στην πολιτική.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
