Την καθιέρωση μιας ημέρας καθαρισμού του κέντρου της Αθήνας από τα γκράφιτι προτείνει η Ελληνική Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ημέρα αυτή θα είναι «ίσως η Κυριακή 24 Μαΐου (μετά την Ημέρα Πολιτισμού) ή η 5η Ιουνίου (Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος) που από κοινού φορείς του Δημοσίου και Πολίτες θα καθαρίσουμε το Ιστορικό Κέντρο από την ρύπανση των γκραφίτι».
Αφορμή για την πρόταση αυτή στάθηκε το ασπρόμαυρο γκράφιτι που κοσμεί την ιστορική πρυτανεία του Πολυτεχνείου στην συμβολή των οδών Πατησίων και Στουρνάρη. Αλλά και το μήνυμα – πρόσκληση που κάποιοι έγραψαν με μοβ σπρέι στην λιθοδομία της Καπνικαρέα, στην οδό Ερμού.
«Είναι σαφές ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μορφή αναδυόμενης βαρβαρότητας, η οποία πλήττει τον μνημειακό μας πλούτο. Λίγες ημέρες μετά το βανδαλισμό του Πολυτεχνείου, σειρά είχε χθες η Καπνικαρέα με μια παρδαλή επιγραφή πάνω στην λιθοδομία της, αλλά και το ιστορικό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων στον Οδό Σόλωνος, με την καταστροφή των επίπλων του. Σημειώνεται ότι η Καπνικαρέα είναι η εκκλησία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και οι Άγιοι Ανάργυροι γειτνιάζουν με τη Νομική Σχολή» σημειώνουν τα μέλη της εταιρείας.
Και καταλήγουν: «το κράτος, μέχρι στιγμής, θεάται παθητικά τις βεβηλώσεις και αρκείται αιδημόνως στον καθαρισμό του Πολυτεχνείου, ενώ είναι σαφές ότι οφείλει άμεσα να μεριμνήσει για την αποτελεσματική προστασία των μνημείων λαμβάνοντας μέτρα προληπτικά και μέτρα καταστολής και τιμωρίας εναντίον παντός υπευθύνου.
»Ας συγκαλέσει ο νέος υπουργός Πολιτισμού κατεπείγουσα σύσκεψη επί του θέματος, με την συμμετοχή όσων δημοσίων υπηρεσιών εμπλέκονται σε αυτό κι ας εκπονήσει και προωθήσει στην Βουλή ό,τι κριθεί ότι ενισχύει την ασφάλεια του μνημειακού μας πλούτου.
»Νέα ήθη είναι επόμενο να φέρουν νέες μορφές εποπτείας και αστυνόμευσης υπέρ του γενικότερου καλού, ώστε να αποφύγομε να φθάσομε στην στιγμή που είτε θα ζούμε σε μια πόλη κατάστικτη και πασαλειμμένη, παραδομένη στα αχαλίνωτα ένστικτα μιας ισχνότατης μειοψηφίας των κατοίκων της, είτε θα βλέπομε τα μνημεία της περιφραγμένα, εξ αποστάσεως και πίσω από κάγκελα, έως ότου ημερέψουν και πάλι τα πράγματα και καταστούμε, εμείς οι σημερινοί, ξανά αντάξιοί τους».
