Συγγενής εξ αγχιστείας ήταν η κυρία Μάρω και ήμουν παιδί όταν τη γνώρισα. Την αγάπησα από την πρώτη στιγμή παρότι μας χώριζαν έξι δεκαετίες. Είχε ένα κέφι παιδικό και την αύρα των ανθρώπων που στη ζωή πιάνουν τον ταύρο από τα κέρατα. Προσφυγάκι από τη Σμύρνη, έμαθε να ράβει και σιγά-σιγά δημιούργησε μια μικρή αυτοκρατορία: περισσότερες από 30 μοδίστρες δούλευαν για εκείνη τότε που στο ατελιέ της ραβόταν όλη η Αθήνα.
Συνταξιούχος πια, όταν γνωριστήκαμε, μου έφτιαξε ρούχα για τις κούκλες μου αληθινά κομψοτεχνήματα. Με πρόσθεσε στη λίστα με τους τυχερούς που λάμβαναν την εξαίσια μαρμελάδα φράουλα που έφτιαχνε ανελλιπώς κάθε άνοιξη. Και όταν άρχισα να έχω μαγειρικές αναζητήσεις μου αποκάλυψε το μυστικό για τα ντολμαδάκια γιαλαντζί για τα οποία φημιζόταν. Οπως φημιζόταν και για τα τραπέζια της, πάντοτε πολυπληθή, πάντοτε με τραγούδι και χορό.
Δεν θυμάμαι πόσα Χριστούγεννα ή Πρωτοχρονιές μοιράστηκα με την κυρία Μάρω. Θυμάμαι όμως ότι εκείνη μοιράστηκε το τραπέζι και το σπίτι της με όποιον είχε ανάγκη. Και ήταν πολλοί, πάρα πολλοί αυτοί που έτυχαν της φιλοξενίας της. Γνωστοί, αλλά και γνωστοί γνωστών και γνωστοί γνωστών γνωστών… Βλέπετε, είχε άλλη μία μυστική συνταγή: αυτή που λέει ότι το φαγητό είναι νοστιμότερο όταν μοιράζεται. Βεβαίωνε δε, αυτή που είχε υπάρξει και στην απέναντι όχθη, ότι αυτός που δίνει χαίρεται περισσότερο από αυτόν που παίρνει.
Την έχω στην καρδιά μου μέχρι σήμερα την κυρία Μάρω και καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ένιωσα την ανάγκη να σας τη «γνωρίσω». Είμαι σίγουρη ότι με τις συνταγές που θα βρείτε στο τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας οι γιορτές σας θα είναι πολύ νόστιμες. Θα χαρώ να μάθω ότι έγιναν απείρως νοστιμότερες με τη μυστική συνταγή της κυρίας Μάρως.
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014.
