Ο Γιαν Ντεμάνζ, σκηνοθέτης της ταινίας «’71» που ανήκει στις πιο σημαντικές της τρέχουσας κινηματογραφικής σεζόν, χαρακτήρισε τον ρόλο του στρατιώτη Γκάρι Χουκ, τον οποίο στο φιλμ υποδύεται ο Τζακ Ο’ Κόνελ, «εξουθενωτικό για κάθε ηθοποιό». Εχοντας δει το «’71» αντιλαμβάνεσαι γιατί: εν έτει 1971 και ενώ οι συγκρούσεις στη Βόρεια Ιρλανδία εντείνουν πια τον φόβο για εμφύλιο πόλεμο, ο βρετανός στρατιώτης Γκάρι Χουκ, που υπηρετεί στο Μπέλφαστ, έχει την ατυχία να χαθεί στους δρόμους της πόλης κατά τη διάρκεια μιας συμπλοκής. Η επιστροφή στη βάση του θα είναι μια οδύσσεια με όλη τη σημασία της λέξης, όπου έννοιες όπως ο φόβος, η απόγνωση και η προδοσία συμπρωταγωνιστούν. Γιατί όλα θα πρέπει να γίνουν κατά τη διάρκεια μίας και μόνο νύχτας.
Είναι προφανές ότι ο ρόλος του Γκάρι Χουκ απαιτεί τεράστια αποθέματα σωματικού σθένους, όμως η σωματική κόπωση δεν ήταν το μόνο εμπόδιο που ο Τζακ Ο’ Κόνελ έπρεπε να ξεπεράσει. Οπως είπε ο ίδιος στο τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου, όπου η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της, «για μένα το “’71” είναι μια γνήσια ταινία εποχής και αυτό σήμαινε ότι ο Γκάρι, ο ήρωάς μου, δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να φέρει ίχνη μοντερνισμού. Επρεπε να “σκοτώσω” κάθε τύπου μανιέρα της καθημερινότητάς μου για να τον δικαιώσω και αυτό μου προκαλούσε τρομερό άγχος». Βεβαίως, το μόνο άγχος που ο θεατής αντιλαμβάνεται στην ταινία είναι ενός ανθρώπου που προσπαθεί με κάθε τρόπο να σώσει τη ζωή του.
Μπορεί όλα όσα λέει ο Ο’ Κόνελ να είναι αλήθεια, όμως η δουλειά που κάνει με το σώμα του είναι πραγματικά συγκλονιστική και δεν είναι η μόνη ταινία στην οποία τον βλέπουμε σε έναν τόσο δυνατό ρόλο. Η παθιασμένη, σχεδόν τρομακτική, ερμηνεία του στον ρόλο του νεαρού, ψυχωτικού κατάδικου που προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον επίσης κατάδικο πατέρα του (Μπεν Μέντελσον) είναι το μεγάλο ατού του φιλμ «Γροθιές στους τοίχους» του Ντέιβιντ Μακ Κένζι, το οποίο εκτυλίσσεται εξ ολοκλήρου σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας και προβλήθηκε επίσης στις αίθουσες τον Οκτώβριο. Για την εκεί δουλειά του ο Ο’ Κόνελ βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Δουβλίνου και απέσπασε μία υποψηφιότητα στα Βρετανικά Βραβεία Ανεξάρτητου Κινηματογράφου.
Ο Ιρλανδοβρετανός Τζακ Ο’ Κόνελ που γεννήθηκε το 1990 στο Ντέρμπι και έκανε το ντεμπούτο του στη βρετανική σαπουνόπερα «Doctors» ανήκει στα πολλά υποσχόμενα νέα ταλέντα του βρετανικού κινηματογράφου. Δεν είναι τυχαίο ότι η Αντζελίνα Τζολί τον επέλεξε για τον ρόλο του ολυμπιονίκη δρομέα Λούι Ζαμπερίνι (άλλος ένας σωματικός ρόλος) στην τελευταία σκηνοθετική δουλειά της, «Unbroken». Το 2006, ο Ο’ Κόνελ, απόφοιτος του Performing Arts College, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη στο «This Is England» του Σέιν Μέντοουζ, μια σκληρή ταινία για τους skinheads της δεκαετίας του 1980, ενώ το 2009 έπαιξε στο πλευρό του Μάικλ Κέιν στο δράμα εκδίκησης «Harry Brown». Από το 2009 ως το 2013 συμμετείχε επίσης στην τηλεοπτική σειρά «Skins» που καταπιάνεται με τα μικρά και μεγάλα προβλήματα μιας παρέας εφήβων, ενώ εφέτος τον είδαμε και στην πρώτη μεγάλη παραγωγή του, τη συνέχεια των «300» («300: Η άνοδος της αυτοκρατορίας»).
Η μακροζωία των ταινιών του είναι ο στόχος του, όχι η προσωπική φήμη, λέει ο ίδιος. «Θέλω να δημιουργήσω ένα ψυχαγωγικό σώμα δουλειάς που θα μιλά στον κόσμο» δηλώνει. Με το «’71» σίγουρα τα κατάφερε. Για το μέλλον, θα δείξει.
*Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑmen Νοεμβρίου 2014
