Τo «ουδέτερο έδαφος» της Ελβετίας, συνεπικουρούμενη από το αδιαμφισβήτητο κύρος του ILO (Διεθνές Γραφείο Εργασίας), επέλεξε η κυβέρνηση προκειμένου να θέσει στους κοινωνικούς εταίρους το θέμα της αλλαγής του συνδικαλιστικού νόμου 1264/1982, επιδιώκοντας ένα μίνιμουμ συναίνεσης σε τροποποιήσεις στον τρόπο κήρυξης των απεργιακών κινητοποιήσεων, αλλά και στη χρηματοδότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Ετσι, την ερχόμενη Τρίτη, στα γραφεία του ILO, δίπλα στην ήρεμη λίμνη Λεμάν και μακριά από τυχόν αντιδράσεις – διαδηλώσεις, συναντώνται οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ, της ΕΣΕΕ (έμποροι), της ΓΣΕΒΕΕ και του ΣΕΤΕ, με τους εκπροσώπους του υπουργείου Εργασίας –Γ. Βρούτση και Αννα Στρατηνάκη –υπό την προεδρία του ILO, προκειμένου να αναζητήσουν λύση κοινής αποδοχής για το θέμα των απεργιών.
Η πρωτοβουλία για την «ανάμειξη» του ILO με «διαιτητικό ρόλο» στη διαδικασία αλλαγής του συνδικαλιστικού νόμου ανήκει στο υπουργείο Εργασίας, το οποίο επικαλείται το κύρος του διεθνούς οργανισμού για να αποφύγει τις εσωτερικές αντιδράσεις. Για τον λόγο αυτόν ζήτησε και θα παρουσιάσει μελέτη που ήδη έχει κατατεθεί στην τρόικα και δείχνει τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις για απεργίες τόσο για τον δημόσιο όσο και για τον ιδιωτικό τομέα, σε τουλάχιστον 10 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ωστόσο, η επίτευξη συναίνεσης στο θέμα αυτό δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, καθώς η ΓΣΕΕ αναμένεται να αντιδράσει στις προτεινόμενες αλλαγές, ενώ οι εργοδοτικοί φορείς, παρότι θεωρούν ότι «έπειτα από 32 χρόνια έχει ωριμάσει ο χρόνος αλλαγής του νόμου», εκτιμούν ότι αυτό «προϋποθέτει διάλογο και τη συμφωνία της ΓΣΕΕ».
Από την πλευρά του υπουργείου Εργασίας θα τεθεί και το θέμα των ομαδικών απολύσεων για το οποίο έχει –επίσης –ζητηθεί η συνδρομή του ILO. Το υπουργείο επιμένει ότι τυχόν συμφωνία στις αλλαγές του συνδικαλιστικού νόμου θα βοηθήσει ώστε να μην επιμείνει η τρόικα σε νέες αλλαγές στο καθεστώς των ομαδικών απολύσεων.
Οσον αφορά τον συνδικαλιστικό νόμο η τρόικα έχει θέσει επανειλημμένως την αλλαγή του τρόπου που αποφασίζονται οι απεργιακές κινητοποιήσεις, την άρση της απαγόρευσης της ανταπεργίας (λοκ άουτ), τη μείωση των συνδικαλιστικών αδειών, αλλά και την τροποποίηση της οργάνωσης, δομής και λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και του τρόπου χρηματοδότησής τους.
Η τρόικα επιμένει πως η απόφαση για απεργιακές κινητοποιήσεις θα πρέπει να λαμβάνεται από το 50%+1 των μελών του συνδικάτου. Δηλαδή η κήρυξη απεργίας θα προϋποθέτει τη σύγκληση γενικής συνέλευσης και τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των εργαζομένων στη λήψη της απόφασης. Κάτι ανάλογο συμβαίνει μόνο στη Βουλγαρία από τις ευρωπαϊκές χώρες.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
