Οι διαδηλώσεις στην Ουκρανία, που ξεκίνησαν τον περασμένο Νοέμβριο μετά την απόρριψη του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς μίας συμφωνίας για περαιτέρω ενσωμάτωση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναζωπυρώθηκαν αυτή την εβδομάδα στην πρωτεύουσα, το Κίεβο. Τα πράγματα πήραν τόσο άσχημη τροπή που τουλάχιστον 25 άνθρωποι, διαδηλωτές και αστυνομικοί, έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους στη διάρκεια των συγκρούσεων. Ο Μαξ Φίσερ της αμερικανικής εφημερίδας The Washington Post παρουσιάζει τους τρεις λόγους που η βία κλιμακώθηκε στο Κίεβο.
1. Χιλιάδες διαδηλωτές διαδήλωσαν έξω από το κοινοβούλιο προκειμένου να υποστηρίξουν την ψηφοφορία για τον περιορισμό των εξουσιών του προέδρου
Στο ουκρανικό κοινοβούλιο, μέλη του κόμματος της αντιπολίτευσης ζήτησαν ψηφοφορία για επιστροφή στο σύνταγμα του 2004, που θα περιόριζε τις εξουσίες του προέδρου. Το παλαιό σύνταγμα, που ενίσχυε τη δύναμη του κοινοβουλίου, καταργήθηκε το 2010, λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Γιανουκόβιτς. Οι δυνάμεις ασφαλείας προσπάθησαν να εμποδίσουν τους διαδηλωτές να προσεγγίσουν το κοινοβούλιο και η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου.
2. Ο Γιανούκοβιτς ακόμη θεωρείται ότι προσεγγίζει περισσότερο τη Ρωσία
Πρόκειται για έναν από τους κυριότερους λόγους των διαδηλώσεων από τον Νοέμβριο. Οι διαδηλωτές πιστεύουν ότι ο Γιανούκοβιτς, πηγαίνει τη χώρα πιο κοντά στη Ρωσία και επομένως συμβολικά την απομακρύνει από την Ευρώπη. Περίπου το ένα τρίτο της Ουκρανίας έχει τα ρωσικά ως μητρική γλώσσα, συμπεριλαμβανομένου του Γιανούκοβιτς. Τα υπόλοιπα δύο τρίτα, που μιλάνε Ουκρανικά, είναι πιο κοντά στην Ευρώπη από τη Μόσχα, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Η κυβέρνηση Γιανούκοβιτς έχει μαλακώσει τη στάση της προς τους διαδηλωτές, Ένας νόμος που περιορίζει το δικαίωμα των συναθροίσεων δεν εφαρμόζεται σε μεγάλο βαθμό και τη Δευτέρα παραχωρήθηκε αμνηστία στους διαδηλωτές με τον όρο να σταματήσουν τις καταλήψεις των κυβερνητικών κτιρίων. Αλλά η κυβέρνηση εξακολουθεί να δέχεται τα χρήματα της Ρωσίας, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο Γιανούκοβιτς παραμένει κοντά στον Πούτιν. Η αντιπολίτευση κοιτάζει στη Δύση και η κυβέρνηση στην Ανατολή.
3. Τα βασικά προβλήματα που οδήγησαν στις διαδηλώσεις είναι ακόμη εκεί.
Η ουκρανική πολιτική είναι διχασμένη μεταξύ δύο μεγάλων παρατάξεων. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι το αποτέλεσμα αυτού του διχασμού. Κάθε κυβέρνηση μετά την ανεξαρτησία της χώρας ανήκε είτε στη μία είτε στην άλλη πλευρά, με την καθεμία να θεωρεί τον αντίπαλο «ξένο πιόνι». Αυτό διογκώνεται από τη διαφθορά στην πολιτική και από την προβληματική οικονομία που καθιστά την Ουκρανία εξαρτώμενη από άλλες χώρες. Σήμερα, η Ουκρανία είναι δημογραφικά διχασμένη, η κυβέρνησή της βουτηγμένη στη διαφθορά και η οικονομία της σε κακή κατάσταση.
