Το κενό που έχει δημιουργηθεί στην Κεντροαριστερά, εξαιτίας της πτώσης του ΠαΣοΚ, επιχειρείται να καλυφθεί με τις προσπάθειες για την ανασυγκρότηση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Παρά τους επιμέρους καβγάδες, η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από το ΠαΣοΚ και τους «58» έχει δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες.
Οι εκδηλώσεις των «58», που ξεκαθάρισαν ότι δεν συντάσσονται «ούτε με τη ΝΔ ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ», συγκεντρώνουν συνεχώς περισσότερο κόσμο, αλλά υπάρχει και ένα ευρύτερο κοινό το οποίο παρακολουθεί τις εξελίξεις στον χώρο από τα μέσα ενημέρωσης και κυρίως από το Διαδίκτυο. Αξιοσημείωτο στοιχείο: η ομιλία του κ. Ι. Βούλγαρη στο Περιστέρι είχε 150.000 χτυπήματα στην ιστοσελίδα kentroaristera.gr.
Ελπίδες και ανησυχίες
Η διοργάνωση της Συνδιάσκεψης για τις ευρωεκλογές, από το ΠαΣοΚ και όσους συμφωνούν με την πλατφόρμα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, και η πιθανότητα να προκύψει από κάλπη ο επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου αποτελούν σημεία ευρύτερων συναινέσεων. Ηδη, πέραν των «58», με τους οποίους συμπορεύονται οι Κινήσεις Δυναμική Ελλάδα του κ. Ηλ. Μόσιαλου, Μπροστά, Πολιτεία 2012 και Πρωτοβουλία Β, και η Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα του κ. Α. Λοβέρδου έχει εκφράσει την επιθυμία συμμετοχής στη Συνδιάσκεψη, όπου κεντρικός ομιλητής θα είναι ο κ. Μάρτιν Σουλτς.
Το θετικό αποτέλεσμα του εγχειρήματος θα είναι η αναγέννηση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, το αρνητικό, αν αποτύχει στις ευρωεκλογές, θα είναι η διάλυση ολόκληρου του χώρου. Από εκεί πηγάζουν οι δυσκολίες του κ. Βενιζέλου στο εσωτερικό του ΠαΣοΚ. Ορισμένα στελέχη και ψηφοφόροι του κόμματος φοβούνται ότι το ΠαΣοΚ θα αυτοδιαλυθεί στη διαδικασία ενοποίησης του κεντροαριστερού χώρου, ότι θα χάσει το όνομα και τα σύμβολά του, την ίδια του την υπόσταση. Γι’ αυτό ο κ. Βενιζέλος αναγκάστηκε να διευκρινίσει ότι «το ΠαΣοΚ ούτε διαλύεται ούτε κρύβεται ούτε αναθέτει την υπεράσπιση των θέσεών του, των πεπραγμένων του, του αγώνα του και της αγωνίας του σε άλλους».
Η ΔΗΜΑΡ επιμένει στην αυτόνομη κάθοδο της στις ευρωεκλογές. Ο κ. Φ. Κουβέλης δέχεται πίεση από τις αρνητικές δημοσκοπήσεις, αλλά και από τις αντίρροπες δυνάμεις στο εσωτερικό του κόμματος: Η ομάδα περί τον κ. Σπ. Λυκούδη επιμένει στη συνεργασία με τους «58» ενώ το Αριστερό Δίκτυο βλέπει προς ΣΥΡΙΖΑ. Επί ξυρού ακμής κινείται και η συμφωνία των κ.κ. Λοβέρδου και Κουβέλη για το συμμαχικό μέτωπο, υπό την ονομασία Δημοκρατική Μεταρρυθμιστική Αριστερά. Οι συνομιλίες έχουν χάσει την καθαρότητά τους και οι μυστικές συνεννοήσεις της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ με τους κ.κ. Ι. Τσαμουργκέλη, Ηλ. Κικίλια, Π. Μπεγλίτη, Στ. Μανίκα, Χ. Καστανίδη διαταράσσουν τη σχέση εμπιστοσύνης με έναν ευρύ κύκλο προσώπων.
Τούτων δοθέντων η ανάφλεξη των σχέσεων ΠαΣοΚ – ΔΗΜΑΡ, με θρυαλλίδα τις επαφές του κ. Χάνες Σβόμποντα, δεν αιφνιδίασε. Η Αγ. Κωνσταντίνου μίλησε για πανικό του κ. Βενιζέλου και για ιδιοκτησιακή λογική έναντι του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ υπενθύμισε ότι το κόμμα του είναι το μοναδικό εν Ελλάδι μέλος του ΕΣΚ, αναφέρθηκε στις άκαρπες προτάσεις συνεργασίας προς τη ΔΗΜΑΡ και διερωτήθηκε αν κάποιοι μπορούν να λειτουργούν παρασιτικά σε σχέση με το ΠαΣοΚ και το ΕΣΚ. «Εμείς», είπε, «πληρώνουμε βαρύ πολιτικό κόστος και άλλοι κάνουν τον καλό και τον αθώο στις πλάτες μας». «Αυτό έχει τα όριά του, είναι αντιαισθητικό, άδικο και ανήθικο» τόνισε.
Το ιταλικό μοντέλο
Σε συνέντευξή του προς «Το Βήμα» ο ιταλός ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος και αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Γκράμσι Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι επισημαίνει ότι η συγκρότηση της Ελιάς υπήρξε αποφασιστική για την ιταλική δημοκρατία επειδή έφερε για πρώτη φορά ενωμένη τη δημοκρατική Αριστερά στην εξουσία και τη χώρα στο ευρώ.
Το μοντέλο της Ελιάς, προσθέτει, μπορεί να εφαρμοστεί και σε χώρες όπως η Ελλάδα που η κρίση του παλαιού πολιτικού συστήματος συνδέεται με τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ώστε να αναγεννηθεί ο προοδευτικός χώρος και να αποφύγει ταυτοχρόνως την υποταγή στην τεχνοκρατική αντίληψη και στον λαϊκιστικό ανταγωνισμό. Για αυτό όμως είναι αναγκαία η πλήρης ένταξη σε κάποια ευρωπαϊκή πολιτική οικογένεια, εν προκειμένω στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. «Η ηγετική φυσιογνωμία του Ρομάνο Πρόντι ήταν πολύ σημαντική για την επιτυχία της Ελιάς. Αλλά κατά τη γνώμη μου το αποφασιστικό σημείο ήταν η συμμετοχή στην ψηφοφορία για την επιλογή του, επειδή οι πολίτες ανακάλυψαν ξανά το πάθος για την πολιτική παρακολουθώντας τη διαδικασία ενοποίησης διαφορετικών δυνάμεων, παραδόσεων και νοοτροπιών» υπογραμμίζει.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
