Τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας καταγράφουν δραματική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης των ελληνικών νοικοκυριών.
Το 19,5% δεν μπορεί να ικανοποιήσει βασικές ανάγκες όπως η θέρμανση και η πληρωμή πάγιων λογαριασμών και δανείων.
Από την άλλη πλευρά η ανεργία κάθε μήνα σπάει και ένα ρεκόρ και τον Σεπτέμβριο να φτάνει το 27,4%.
Είναι γεγονός ότι οι ευπαθείς ομάδες αγκομαχούν να τα βγάλουν πέρα στη δύσκολες αυτές καταστάσεις που ζει η χώρα στην προσπάθειά της να βγει από την κρίση.
Υπό κανονικές συνθήκες έπρεπε να έχουν σύμμαχο την ελληνική Πολιτεία η οποία θα φρόντιζε και θα μεριμνούσε λαμβάνοντας μέτρα προστασίας τους.
Δυστυχώς το αντίθετο συμβαίνει. Τραγικό παράδειγμα το θέμα της ηλεκτροδότησης των νοικοκυριών που δεν έχουν να πληρώσουν και τους έχει κοπεί το ρεύμα.
Έπρεπε να θρηνήσουμε και πάλι νεκρούς, να φτάσουμε λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα για να ανακαλύψει η Πολιτεία ότι υπάρχει για να προνοεί και όχι για να τρέχει πίσω από τα γεγονότα λαμβάνοντας μέτρα στο πόδι, όπως αυτό της μετακύλισης.του κόστους της ηλεκτροδότησης των κομμένων λογαριασμών στους υπόλοιπους, καθώς δεν υπάρχει χρόνος για να σκεφτεί.
Η ελληνική Πολιτεία αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά ότι είναι απούσα σε σχέση με τους πολίτες της. Όπως ήταν και είναι απούσα σε πλημμύρες, σε χιονοπτώσεις ή σε μεγάλο καύσωνα. Μια Πολιτεία ωσεί παρούσα και μόνο σε ιδανικές συνθήκες.
Είναι το πρώτο που πρέπει να φροντίσει η κυβέρνηση. Να θέσει σε λειτουργία τις όποιες δομές του κοινωνικού κράτους έχουν απομείνει.
ΤΟ ΒΗΜΑ
