Oκλάδος των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών είναι ίσως ο μοναδικός κλάδος του ελληνικού λιανεμπορίου που στη διάρκεια των τριών-τεσσάρων τελευταίων χρόνων έχει γνωρίσει τα «ιστορικά υψηλότερα» επίπεδα του ανταγωνισμού. Η κατάρρευση στα μέσα του 2005 της άλλοτε κραταιάς αλυσίδας Κορασίδης- για πολλά χρόνια ήταν η δεύτερη σε μέγεθος αγορά του κλάδου, με πρώτη την Κωτσόβολοςσηματοδότησε το τέλος μιας εποχής, την εποχή της «μπρίζας». Την ώρα μάλιστα που κατέρρεε η Κορασίδης, η γερμανικών συμφερόντων Μedia Μarkt με έναν μάλλον πληθωρικό και εκκωφαντικό τρόπο έκανε την είσοδό της στην ελληνική αγορά, όπου τον πρώτο λόγο είχαν και συνεχίζουν να έχουν οι βρετανικοί Dixon΄s με την Κωτσόβολος. Μια αγορά που αποτιμάται σε 1,6-1,9 δισ. ευρώ ή σε τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ, ανάλογα με τις κατηγορίες προϊόντων που περιλαμβάνει κανείς στην αποτίμηση.
Την τύχη της Κορασίδης, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ακολούθησαν και άλλες μεσαίου μεγέθους αλυσίδες, όπως η Εικόνα και Ηχος, Σαραφίδης και Συκάρης, και η μόνη μεγάλη εταιρεία ελληνικών συμφερόντων που «σφύζει από υγεία» είναι η Ηλεκτρονική Αθηνών της οικογενείας Στρούτση. Από την άλλη πλευρά, οι συνεταιρισμοί των μικρών επαγγελματιών του κλάδου που έχουν κατορθώσει να επιβιώσουν (Εlectronet, ΣΕΗΟΣ κτλ.) συγκεντρώνοντας περισσότερα από 300 καταστήματα στις τάξεις τους είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, αφού, όπως λέγεται, δεν έχουν απλώς την ανοχή αλλά και τη στήριξη των προμηθευτών. Και τούτο όχι από φιλανθρωπία αλλά από τον φόβο της ολιγοπώλησης της αγοράς από τρεις-τέσσερις μεγάλες επιχειρήσεις λιανικής πώλησης.
Ετσι η αιφνίδια είσοδος της ΜΙG από τα γαλακτοκομικά και την ακτοπλοΐα (με την εξαγορά της Αttica Συμμετοχών) στον κλάδο των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών με την απόκτηση της πλειονότητας των μετοχών της Ραδιο-Κορασίδης, καθώς και της θυγατρικής της Εlephant, αποτέλεσε σίγουρα έκπληξη για τους ανθρώπους της αγοράς. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια ευνοϊκή εξέλιξη για τις προμηθευτικές επιχειρήσεις, αφού ένας ακόμη παίκτης, και μάλιστα αξιώσεων, σύμφωνα με τις φιλοδοξίες που υπάρχουν, εισέρχεται στην αγορά. Σίγουρα όμως προσθέτει πονοκεφάλους στα «αφεντικά» των μεγάλων αλυσίδων λόγω του οικονομικού μεγέθους που αντιπροσωπεύει ο νέος ιδιοκτήτης. «Φαίνεται ότι υπάρχει χώρος και για άλλους παίκτες» έλεγε χθες μιλώντας στο «Βήμα» παράγων της αγοράς, συμπληρώνοντας όμως ότι «μελλοντικά αυτή η αγορά δεν μας χωρά όλους».
Βεβαίως η εταιρεία μετά την υπαγωγή της στο άρθρο 44 άρχισε να επαναλειτουργεί τους τρεις τελευταίους μήνες, με νέο μεγαλομέτοχο τον κ. Ι. Ευαγγελάτο, παλαιό επιχειρηματία στον κλάδο, ιδιοκτήτη των εταιρειών ΒΙΑΝΕ και Vnet. Λέγεται μάλιστα ότι σε αυτό το τρίμηνο διάστημα της επαναλειτουργίας της η εταιρεία κατόρθωσε να αποκτήσει τζίρο 25 εκατ. ευρώ. Είναι γεγονός ωστόσο ότι η Κορασίδης, παρά την καταστροφή που υπέστη, διαθέτει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα: πρώτον, η επωνυμία της παραμένει ισχυρή και αναγνωρίσιμη, χωρίς καμία διαφημιστική στήριξη τα τελευταία τρία χρόνια- ακριβώς το αντίθετο- και, δεύτερον, διαθέτει συνολικά ένα αξιόλογο δίκτυο που αριθμεί 54 καταστήματα (33 Ραδιο-Κορασίδης, 13 Εlephant και 8 της Βασιλάκης, στην οποία η Κορασίδης διαθέτει το 35%).
Στα 22,2 εκατ. ευρώ το συνολικό τίμημα
Χθες λοιπόν η ΜΙG απέκτησε το 55,79% της Ραδιο-Κορασίδης και το 58,78% της θυγατρικής της Εlephant από τον κ. Ι.Ευαγγελάτο, στρατηγικό επενδυτή με βάση το άρθρο 44, αντί 22,2 εκατ. ευρώ- πρόκειται μάλλον για διαγραφή χρεών-, στον οποίο απέμεινε το 25%. Το 10% το κατέχει ομάδα άλλων προμηθευτών, το 5% η Τράπεζα Πειραιώς και το υπόλοιπο 5% παλαιοί «εγκλωβισμένοι» μέτοχοι από την εποχή που η μετοχή της εταιρείας διαπραγματευόταν στο Χρηματιστήριο. Με βάση λοιπόν τα όσα έγιναν γνωστά, ο νέος βασικός μέτοχος σκοπεύει τη διετία 2008-2009 να ανοίξει άλλα 29 καταστήματα, εκ των οποίων τα τέσσερα πολύ μεγάλα, και να μεταφέρει την Κορασίδης στη σερβική αγορά, όπου προσφάτως η ΜΙG απέκτησε εταιρεία real estate, η οποία διαχειρίζεται 36 εμπορικά κέντρα. Φιλοδοξεί μάλιστα στο τέλος του 2009 η νεοαποκτηθείσα εταιρεία να έχει πωλήσεις ύψους 350 εκατ. ευρώ ελπίζοντας ότι θα κατορθώσει να «σπάσει» το «μέτωπο» συνεταιρισμών. Ενα σχέδιο που πρόκειται να δοκιμαστεί στις «μυλόπετρες» του ανταγωνισμού ως το τέλος του επόμενου χρόνου για να επιβεβαιωθεί ή για να προσαρμοστεί επί το ρεαλιστικότερον…
