Φαντάζεται κανείς τις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, έτσι όπως αναπλάθονται στις ταινίες του Ντέιβιντ Λιντς. Ενας άνδρας με μαύρο κουστούμι, μαύρα ray-ban, πειράζει την ηλεκτρική κιθάρα του. Μια νεαρή κοπέλα, κόκκινα χείλη, κόκκινες μπούκλες, πλούσιο μπούστο, σωριασμένη στο πάτωμα, θαρρείς κάποιος την έριξε εκεί, νεκρή, με τα εσώρουχά της. Με την πρώτη νότα ζωντανεύει και σπαρταρά στο πάτωμα δαιμονισμένα.
«Εlectric Girl» («Ηλεκτρικό κορίτσι»): το έργο της Αποστολίας Παπαδαμάκη (χορογραφία- σκηνοθεσία), παρουσιάζεται για δεύτερη περίοδο στο Θησείον, ενώ μεσολάβησε, τον Ιούλιο, η συμμετοχή του στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Είναι ουσιαστικά ένα είδος περφόρμανς με κεντρικό άξονα μια σύγχρονη χορογραφία (χορεύει η Χαρά Κότσαλη ) και επιπλέον ζωντανή μουσική (συνθέτει και παίζει ο Μπλέιν Ρέινινγκερ ), τραγούδι και λόγο. Τρία σύντομα βίντεο χωρίζουν την παράσταση σε τρεις «πράξεις». « Ο ήρωας εκφράζει την πνευματικότητα με το κείμενο,το τραγούδι, τη μουσική.Νομίζω ότι είναι στοιχείο του ανδρικού φύλου η πνευματικότητα:ο λόγος,η επαγωγική σκέψη.Στη γυναίκα υπερτερεί το ένστικτο,η σωματικότητα.Μπορεί να συνυπάρξει μια πάρα πολύ έντονη γυναικεία προσωπικότητα με μια πάρα πολύ έντονη ανδρική προσωπικότητα;Υπάρχει χώρος για το άτομο σε μια δυαδική σχέση; » διερωτάται η Παπαδαμάκη, ιδρύτρια της γνωστής ομάδας Quasi Stellar, πρώην καλλιτεχνική διευθύντρια της Sinequanon, χορογράφος της τελετής έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
O ρισμένες στιγμές φαίνεται ότι ο Ρέινινγκερ τη βιάζει με τη μουσική του, ότι είναι η προέκταση των χορδών της κιθάρας του καθώς εκείνη τανύζεται και σπάει το κορμί της. «Ποιος είναι ο εξουσιαστής και ποιος ο εξουσιαζόμενος;Ποια είναι η σχέση τους;Δεν βγάζω συμπεράσματα.Θέτω ερωτήματα. Και οι δύο βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μια σχέση ουτοπική κοιτάζοντας μπροστά τους το άπειρο.Ποια είναι λοιπόν η μοίρα τους;».
Παύση. Ενα βίντεο στο οποίο οι δύο πρωταγωνιστές θυμίζουν καρικατούρες της αμερικανικής λαϊκής αφέλειας. Ενθουσιάζονται με ένα νέο προϊόν: Το ηλεκτρικό κορίτσι, «the most important invention after the invention of electric light!». Αυτή η αξιοπερίεργη, φανταστική κοπέλα είναι «ένα κορίτσι απίστευτα όμορφο,χαρισματικό,με ενέργεια, όνειρα,φιλοδοξίες,που ξεχωρίζει σε έναν ανδροκρατικό χώρο αλλά δεν το αντέχει.Δεν είναι φεμινιστική άποψη,είναι παρατήρηση.Οι γυναίκες με πολύ έντονη προσωπικότητα αδυνατούν τελικά να αντεπεξέλθουν σε όλα καικαταστρέφουν την ίδια τους την ουσία.Ακόμη και στο κυνήγι της θηλυκότητας- της ουσίας τους- αποτυγχάνουν,βλέπετε τις αισθητικές επεμβάσεις κτλ.» εξηγεί η χορογράφος.
Είναι τόσο δημοφιλές αυτό το «ηλεκτρικό κορίτσι» που θα συμμετάσχει στο προσεχές «Εuro-Scene Leipzig» (7 και 8 Νοεμβρίου), ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ χορού, θεάτρου και μεικτών τεχνών (όπου συμμετέχει και ο Οστερμάγερ της Σαουμπύνε) και στο Φεστιβάλ LΕV (1-2 Μαΐου 2009) από το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αστούριας (Ισπανία).
«Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύω ξεκινά με συζητήσεις θεωρητικές γύρω από τη ζωή.Υστερα μπαίνουμε στο στούντιο και δουλεύουμε πρακτικά,στοχεύοντας όμως πια σε ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα, συναίσθημα, κατάσταση, όπως εδώ το αίσθημα του εγκλωβισμού.Καθοδηγώ τους χορευτές ώστε να χτίσουν κινησιολογία με αφετηρία το δικό τους σώμα.Και πολλές φορές επινοώ ασκήσεις που θα πλουτίσουν τη δική τους βιωματική εμπειρία.Δηλαδή,για όλο το πρώτο πάτωμα που καταφέρνει η Χαρά Κότσαλη,της είχα ζητήσει να σκέφτεται ότι το ταβάνι βρίσκεται πενήντα πόντους από το έδαφος.Τους ζητώ να φανταστούν έναν πολύ κλειστό χώρο ή να δουλέψουν με κλειστά μάτια».
Oλα τα έργα της Παπαδαμάκη παίζονται έξω ξανά και ξανά (π.χ. το «Ηermaphrodite» πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς το 2005 με τον Κωνσταντίνο Ρήγο, αλλά πριν από πέντε μήνες ταξίδεψε και στην Ισπανία στο φεστιβάλ Laboral Εscena). Μόνο με την ομάδα Quasi Stellar έχει δώσει περισσότερες από 50 παραστάσεις στο εξωτερικό τα τελευταία τέσσερα χρόνια. «Αν βοηθούσε η χώρα,θα είχαμε πάει σε άλλα τόσα που χάσαμε διότι δεν μπορούσαμε να πάρουμε τα εισιτήρια… Στην Κολομβία μάς σταματούσαν στον δρόμο.Αυτό είναι τεράστια προβολή για την Ελλάδα:γιατί αυτό που έμενε στον κόσμο ήταν ότι είδαν κάτι από την Ελλάδα- όχι της Αποστολίας.Και αυτό ανοίγει δρόμους για άλλους καλλιτέχνες και ομάδες. Διότι οι ξένοι βλέποντας κάτι καλό νιώθουν ότι κάτι ενδιαφέρον γίνεται στην Ελλάδα.Ξέρετε πόσοι διοργανωτές με ρωτούν τι άλλο γίνεται στη χώρα μας;Αλλά τους στέλνει η χώρα μας στο εξωτερικό; ».
Η περφόρμανς μεικτών τεχνών «Εlectric Girl» παρουσιάζεται στο θέατρο Θησείον (Τουρναβίτου 7, Θησείο, τηλ. 210
3255.444) ως τις 31 Οκτωβρίου.
