Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς είναι ξανά εδώ. Για την ακρίβεια, δεν έφυγε ποτέ, παρότι από πέρυσι βγάζει το παντεσπάνι του στην Κωνσταντινούπολη μετά το διαζύγιο του 2012 με την πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, την οποία εκείνος δημιούργησε αξιοποιώντας την επένδυση του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου.
Η σχέση του 54χρονου πολυνίκη προπονητή με τον Παναθηναϊκό, που για δεύτερη σερί σεζόν θα αντιμετωπίσει την Πέμπτη στο ΟΑΚΑ τη φιλόδοξη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, περιγράφεται άριστα με τον τίτλο ενός τραγουδιού των Μαρινέλλας – Χατζή. Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς εδώ και δύο χρόνια «είναι παντού και πουθενά».
Το πρόσωπό του βρίσκεται στο τεράστιο μπάνερ που κρέμεται από την οροφή του ΟΑΚΑ και οπτικοποιεί το ευρωπαϊκό του Βερολίνου (2009). Το όνομά του ακούγεται συχνά από τα χείλη των οπαδών του Παναθηναϊκού ως μέτρο (άνισης και άδικης από ένα σημείο) σύγκρισης με κάθε διάδοχη κατάσταση. Οι θρίαμβοι στους οποίους οδήγησε τους Πράσινους είναι αποτυπωμένοι στη μνήμη των φίλων τους. Και εν ολίγοις το «φάντασμά» του κυκλοφορούσε πέριξ του ΟΑΚΑ, όμως οι επιτυχίες του Αργύρη Πεδουλάκη, το πρωτάθλημα του Φραγκίσκου Αλβέρτη και το πρώτο επίτευγμα του Ντούσκο Ιβάνοβιτς το κρατούν πια πέρα από τη Σπύρου Λούη. Κάπου στον δρόμο προς το Κέντρο, που λατρεύει και ανυπομονεί να επισκεφτεί ξανά το διήμερο που θα βρεθεί στην Αθήνα για τον αγώνα με τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό.
«Το αίμα μου είναι πράσινο» είχε πει στο παρελθόν και μπορούν να το επιβεβαιώσουν όσοι βρέθηκαν το καλοκαίρι στην Πάρο και στη Μύκονο ή πέρυσι στη Θεσσαλονίκη. Σε καθεμία από αυτές βρίσκει πάντα τρόπο να ακούσει τον αγαπημένο του τραγουδιστή Αντώνη Ρέμο και όταν αποφασίζει να παραγγείλει λουλούδια η εντολή είναι μία: «Ντεκατρία, παρακαλώ! Ντεκατρία…» είναι ο αριθμός κοριτσιών που ζητεί να ανέβουν στην πίστα για να ράνουν τον δημοφιλή αοιδό!
Τι σημαίνει 13 για τον Παναθηναϊκό είναι γνωστό τοις πάσι, όπως είναι γνωστό ότι ο Ομπράντοβιτς δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, ούτε γίνονται σε μπουζούκια. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως του λείπουν τα ελληνικά κέντρα διασκέδασης, όμως όσοι τον γνωρίζουν καλά υποστηρίζουν ότι εκείνο που του λείπει περισσότερο είναι οι φίλοι που απέκτησε στα 13 χρόνια διαμονής στην Αθήνα.
Στην Κωνσταντινούπολη, και κυρίως στην ασιατική πλευρά της όπου διαμένει, δεν υπάρχει έντονη νυχτερινή ζωή. Αλλά και να υπήρχε, δεν έχει χρόνο να την απολαύσει. Το κυκλοφοριακό μεγαλώνει τις αποστάσεις, όμως πιο δύσβατος δρόμος είναι εκείνος που οδηγεί τη Φενέρμπαχτσε στην επιτυχία.
Η περσινή σεζόν σηματοδοτεί το τέλος ενός σπάνιου ρεκόρ που κατείχε ο Ομπράντοβιτς. Ολες τις προηγούμενες ομάδες του, και τις πέντε, τις ταξίδεψε την πρώτη χρονιά στο φάιναλ φορ και με τις τέσσερις κατέκτησε με το «καλημέρα» το τρόπαιο. Με τη Φενέρμπαχτσε δεν κατόρθωσε να φθάσει ούτε στους προημιτελικούς, αντίθετα με τις Μπαρτσελόνα, Μιλάνο, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό που προκρίθηκαν από τον όμιλο.

Η αποθέωση, η ψυχρολουσία και το νέο ραντεβού
Στον αγώνα της 20ής Μαρτίου 2014, στην πρώτη επιστροφή του στο ΟΑΚΑ ως αντιπάλου, ο Ζοτς πήρε την πρώτη ψυχρολουσία. Οι πιστοί υπήκοοι της αυτοκρατορίας που είχε χτίσει τον αποθέωσαν προκαλώντας του συναισθηματική φόρτιση ενώ γνώρισε την ήττα (76-67) που ουσιαστικά έθεσε τη Φενέρμπαχτσε σε τροχιά αποκλεισμού.
Παρά την περσινή εμπειρία, ο αγώνας της Πέμπτης θα επιφέρει στον Ομπράντοβιτς την ίδια συναισθηματική φόρτιση, όπως λέει ο ίδιος, ενώ αγωνιστικά είναι πιο κρίσιμος. «Το έχω πει πολλές φορές. Δεν ήθελα ποτέ να βρεθώ στο ΟΑΚΑ ως αντίπαλος του Παναθηναϊκού. Μακάρι να ήταν στο χέρι μου να μη συναντηθούμε ποτέ. Ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη μου ήταν δύσκολο, πόσω μάλλον στο ΟΑΚΑ. Είναι μέρος της δουλειάς μας» λέει για τον αγώνα που χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερο «πρέπει» από τον περσινό.
Εφέτος μια μεγάλη ομάδα (μία από τις Παναθηναϊκό, Φενέρ, Μιλάνο, Μπάγερν) θα μείνει εκτός TOP 16 (αν θεωρήσουμε σίγουρη την Μπαρτσελόνα) και όποια ομάδα κάνει νίκη εκτός έδρας θα έχει σημαντικό προβάδισμα έναντι εκείνης που θα ηττηθεί εντός. Υπό αυτό το πρίσμα το νέο συναπάντημα του Παναθηναϊκού με τον Ομπράντοβιτς δεν υπολείπεται συναισθημάτων, κρισιμότητας και αγωνιστικού ενδιαφέροντος.
Ο ΠΑΟ προσπαθεί να αφομοιώσει τον τρόπο παιχνιδιού του Ιβάνοβιτς, ο οποίος διαφέρει από το παιχνίδι του Ομπράντοβιτς και των δύο προηγούμενων διαδόχων του. Ο Μαυροβούνιος προτρέπει τους παίκτες του να εκδηλώνουν επίθεση στα πρώτα δευτερόλεπτα των 24» και δεν στηρίζεται τόσο στο pick’n’roll. Αντιθέτως οι ομάδες του Ζοτς παίζουν με μεγαλύτερη υπομονή και περισσότερη στόχευση.
Αλλά τέλος πάντων και τίποτα από τα παραπάνω να μην ίσχυε, η Πέμπτη θα είναι ξεχωριστή για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού αφού ο «θεός» τους επιστρέφει για την ετήσια εμφάνιση μπροστά στο ποίμνιό του…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ