«Να ξανάρθετε, να ξανάρθετε…» έλεγε αποχαιρετώντας τον θίασο της «Αντιγόνης» µια νέα γυναίκα από τη Νιγηρία. «Εχει δίκιο το κορίτσι, ήταν ωραία» συµπλήρωσε ο ηλικιωµένος κύριος, που είχε βγει µε δυσκολία από το ηµιυπόγειο διαµέρισµά του. Την πλατεία Θεάτρου, στο κέντρο της Αθήνας, επέλεξε η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή για να αποδείξει ότι το θέατρο µπορεί να παίζεται και στον δρόµο, και ετοιµάζεται να κάνει κάτι αντίστοιχο στον πεζόδροµο της οδού Τοσίτσα αύριο ∆ευτέρα, στις 18.00.
Στην αρχή οι περαστικοί χαζεύουν το στήσιµο – µια πλαστική ταινία οριοθετεί το σκηνικό, όπου λίγες καρέκλες παίρνουν θέση. Κάποιοι παραµένουν για να δουν «τι θα γίνει». Κάποιοι άλλοι, περισσότερο ενηµερωµένοι, καταφθάνουν λίγα λεπτά πριν από… το τρίτο κουδούνι. Σιγά-σιγά οι λίγοι γίνονται πολλοί και η πλατεία Θεάτρου γεµίζει θυµίζοντας πράγµατι «πλατεία» θεατρικής αίθουσας. Εστω και χωρίς καθίσµατα, όρθιοι ή καθισµένοι στον πεζοδρόµο και στα σκαλάκια των γύρω κτιρίων, οι θεατές απορροφώνται από την παράσταση. Ανάµεσά τους πολλοί µετανάστες και άλλοι τόσοι ναρκοµανείς, οι οποίοι συνήθως αποφεύγουν να κυκλοφορούν προτού δύσει ο ήλιος… «Δεν έχω ξαναδεί τόσο κόσµο µαζεµένο, και µάλιστα Ελληνες, εδώ γύρω» παρατηρεί µια γυναίκα που έχει έρθει µαζί µε τη 10χρονη κόρη της. Ανάµεσα στο κοινό, δεν έλειψαν και εκείνοι που βρήκαν ευκαιρία να µιλήσουν για τα προβλήµατα της πόλης και της γειτονιάς τους, επιχειρώντας να διακόψουν ακόµη και την παράσταση.
«Είναι µια πρωτοβουλία του δήµου» επισηµαίνει από την πλευρά του Εθνικού η Γκέλυ Καλαµπάκα, η οποία έχει την ευθύνη της εκτέλεσης της παραγωγής. Από τους πρώτους που φθάνουν στον χώρο, µία ώρα πριν από την έναρξη, αναλαµβάνει να λύσει ό,τι προκύπτει… «Αυτό που µας ενδιαφέρει είναι να περάσει ο κόσµος, να σταθεί λίγο και στη συνέχεια να µείνει και να την παρακολουθήσει ολόκληρη» λέει και αναφέρει ότι η διάρκεια της «Αντιγόνης» (140’) δεν στάθηκε εµπόδιο για τους περαστικούς… «Τώρα έχω µια έννοια για τον πεζόδροµο της Τοσίτσα, γιατί εκτός από τα συνήθη ζητήµατα θα πρέπει να αντιµετωπίσουµε και τον θόρυβο από την κίνηση της Πατησίων» λέει και καταλήγει: «Μακάρι να γίνει µόδα. Μακάρι, πραγµατικά». Παράλληλα µε την «Αντιγόνη», το υπουργείο Πολιτισµού, σε συνεργασία µε το Εθνικό και Φεστιβάλ, βγάζει στους δρόµους και το Τροχόσπιτο: Ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει την επιµέλεια της αυριανής βραδιάς µε καλλιτέχνες από όλους τους χώρους που θα αυτοσχεδιάσουν τραγουδώντας στην πλατεία Κοτζιά, στις 20.30.
Το σκεπτικό ότι η Αθήνα ζει χωρίς τους πολίτες της και οι πολίτες χωρίς την πόλη τους ήταν το έναυσµα για το θέατρο «Αγγέλων Βήµα» ώστε να προτείνει στους Αθηναίους «The Center Project» και να τους καλέσει να βγουν στους δρόµους, µε αφετηρία το νεοκλασικό της οδού Σατωβριάνδου 36: «Θέλουµε να µετρατρέψουµε το κέντρο της Αθήνας σε µια µεγάλη, αυθόρµητη αστική γιορτή. Nα δηµιουργήσουµε µικρές εστίες συνεύρεσης, ανταλλαγής, γλεντιού. Με εισιτήριο την ανοιχτή διάθεση, τη φαντασία, το δικαίωµά µας για ποιότητα ζωής και την ανάγκη µας για επικοινωνία. Γι΄αυτό και δηµιουργούµε ετερόκλητες δράσεις για το µυαλό, την ψυχή και το σώµα. Από την πλατεία Αγίας Ειρήνης ως την Κουµουνδούρου, από το Θησείο ως τα πάρκα του Κεραµεικού, από τα σοκάκια του Ψυρρή ως το Μεταξουργείο και τους δρόµους γύρω από την Οµόνοια», το «Αγγέλων Βήµα» έχει καταστρώσει ένα «δίκτυο δράσεων», το οποίο σε πρώτη φάση ολοκληρώνεται σήµερα, από τις 11.00, στην πλατεία Αγίας Ειρήνης.
«Πρωτόγνωρο, όµορφο, ευχάριστο». Τρία επίθετα επιλέγει ο βαρύτονος Διονύσης Σούρµπης για να περιγράψει την εµπειρία της συµµετοχής του στο «Λεωφορείο» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Σε περίπτωση που δεν έτυχε ως τώρα να το συναντήσετε σε κάποιον από τους δρόµους, τις πλατείες ή τις γειτονιές της πρωτεύουσας όπου εκτελεί διαδροµές από την 1η Σεπτεµβρίου και για έναν περίπου µήνα. Πρόκειται για κανονικό λεωφορείο, µε ανοιχτή οροφή, που µεταφέρει µονωδούς και χορωδούς της ΕΛΣ, οι οποίοι «ξάφνιαζαν» τους διερχόµενους Αθηναίους ερµηνεύοντας άριες και χορωδιακά – πασίγνωστα στην πλειονότητά τους – από όπερες. «Παρ’ όλα τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει ο κόσµος» συνεχίζει ο κ. Σούρµπης «η δράση αυτή κατάφερε να δηµιουργήσει, έστω προσωρινά, µια ευχάριστη ατµόσφαιρα. Βλέπουµε τους πολίτες να περπατούν σκυθρωποί, κι όµως, εκεί που µοιάζουν βυθισµένοι στις σκέψεις και στα προβλήµατά τους, εκεί τα ξεχνούν και αλλάζουν διάθεση. Νοµίζω πως γενικά αρέσει αυτό που κάνουµε. Υπήρχε κόσµος που µας ρωτούσε πού θα εµφανιστούµε την εποµένη και όταν πράγµατι πηγαίναµε τους βρίσκαµε εκεί». Το «Λυρικό Λεωφορείο» παίζει κεντρικό ρόλο στις δράσεις της ΕΛΣ, οι οποίες διοργανώνονται στο πλαίσιο του αντίστοιχου προγράµµατος του υπουργείου Πολιτισµού και Τουρισµού το οποίο αφορά την καλλιτεχνική έκφραση και παρέµβαση σε δηµόσιους χώρους στην Αθήνα και είναι τµήµα ενός ευρύτερου προγράµµατος που θα ανακοινωθεί σύντοµα. Θετικά αποτιµά εξάλλου την εµπειρία και ο τενόρος Γιάννης Χριστόπουλος: «Αυτό που βασικά µε εντυπωσίασε είναι η ενθουσιώδης αντίδραση, τα χειροκροτήµατα και τα “µπράβο” του κόσµου» λέει και συνεχίζει: «Μας δέχονται όλοι θαυµάσια. Για να είµαι ειλικρινής, δεν περίµενα τόσο άµεση ανταπόκριση». Οι δράσεις συνεχίζονται σήµερα µε τη Λυρική Βραδιά που διοργανώνεται στην πλατεία Βαρνάβα στο Παγκράτι (στις 21.00), όπου, µε ελεύθερη πάντα είσοδο, µπορεί κανείς να ακούσει δηµοφιλείς άριες και διάσηµα χορωδιακά από καλλιτέχνες της Λυρικής. Το «Λεωφορείο» θα ολοκληρώσει σε λίγο τις διαδροµές του, αλλά είναι πιθανό να επιστρέψει στις γειτονιές της Αθήνας από την άνοιξη. Από τα µέσα Νοεµβρίου τη «σκυτάλη» παίρνει η… «Οπερα της βαλίτσας». Πνευµατικά κέντρα και αίθουσες εκδηλώσεων θα φιλοξενήσουν τη δηµοφιλή «Τραβιάτα», η οποία θα παρουσιαστεί µε «µόνη» συνοδεία ενός πιάνου αλλά µε κοστούµια και σκηνικό…
Σε κανένα άλλο µέρος της Αθήνας δεν συγκρούονται µε τόσο σθένος η οµορφιά και η ασχήµια όσο στην οδό Ιάσονος στο Μεταξουργείο. Σε µία από τις καλύτερα διατηρηµένες νεοκλασικές οδούς της πρωτεύουσας, υπάρχει σήµερα η µεγαλύτερη πυκνότητα σε οίκους ανοχής. Η εικόνα της ροµαντικής Αθήνας έχει µετατραπεί σε εικόνα υποβαθµισµένης περιοχής της Ασίας. Η αλλοδαπή πελατεία που ψάχνει να ανακουφιστεί στα φθηνότερα πορνεία της περιοχής στέκεται απορηµένη στο εγκαταλελειµµένο οικόπεδο στον πεζόδροµο της Ιάσονος, όπου παρελαύνουν κινούµενες εικόνες επιλεγµένες από συµµετέχοντες στο πολύπλευρο καλλιτεχνικό πρόγραµµα Remap ΚΜ. Ασιάτες, Πακιστανοί, Αφρικανοί και άλλοι πελάτες των πορνείων – που χαζεύουν για την καλύτερη επιλογή ή µόλις τέλειωσαν τη δουλειά τους – προσπαθούν να βγάλουν νόηµα από το ποικίλο πρόγραµµα που παρουσιάζεται εκεί. Μεταξύ άλλων φιλοξενείται το «Μουσικό ∆ιάλειµµα» της Μαρίνας Φωκίδη και το «San Palio Sinema» από τη Σύλβια Κούβαλη. Και κυρίως να καταλάβουν τι δουλειά έχουν εκεί οι θεατές του που επισκέπτονται το οικόπεδο όπως ένα θερινό κινηµατογράφο άνευ εισιτηρίου και µε bring-your-own-drinks γραµµή. Οι πιο πολλοί που δεν έχουν τι άλλο να κάνουν µπαίνουν στον χώρο και παρακολουθούν το πρόγραµµα συµφωνώντας: Τι παράξενη πόλη αυτή η Αθήνα… «Επτά µέρες ζωής στην Τοσίτσα» είναι ο τίτλος των εκδηλώσεων που ξεκίνησαν από χθες και θα διαρκέσουν ως τις 8 Οκτωβρίου στον πεζόδροµο της Τοσίτσα, ανάµεσα στο Πολυτεχνείο και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, µε θέατρο, κινηµατογραφικές προβολές, συναυλίες, χορό, συζητήσεις, σκακιστικούς αγώνες σε υπαίθριο σκάκι, εκθέσεις, δράσεις για παιδιά, αρχαιολογικές ξεναγήσεις, εκπαιδευτικά προγράµµατα ακόµη και συλλογική κουζίνα. Καθηµερινά εξάλλου από τις 10 το πρωί λειτουργεί καφενείο που υποδέχεται το κοινό. Πρόκειται για µια εύστοχη πρωτοβουλία του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων ΥΠΠΟΤ (Αττικής, Στερεάς και Νήσων), στην οποία συµµετέχουν το Εθνικό Θέατρο, η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και ο Πολιτιστικός Οργανισµός του ∆ήµου Αθηναίων στο πλαίσιο της προσπάθειας αναβάθµισης της περιοχής.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
