Η απλή αλήθεια που κανείς δεν λέει για την έξοδο από την κρίση…

Αισιόδοξα του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, αγωνιστικά εκείνα των ηγετών της Aντιπολίτευσης.

Ουδείς ωστόσο αναλαμβάνει την ευθύνη να πει με ακρίβεια, χωρίς φόβο και πάθος το προφανές στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό.

Ότι η έξοδος από την κρίση θα απαιτήσει μεγάλη προσπάθεια, αφοσίωση, ήθος και μπόλικη δουλειά για κάμποσα χρόνια.

Η κρίση που ενέσκηψε στην Ελλάδα είναι πρωτίστως ελληνική. Ουδείς την επέβαλε και ουδείς συνωμότησε για να την επιτύχει.

Είναι αποτέλεσμα μακράς περιόδου απρονοησίας και ανευθυνότητας, τόσο από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα, όσο και από τις πολλές ομάδες συμφερόντων, που υποτίθεται εκπροσωπούσαν και εξέφραζαν τους πόθους και τις ελπίδες του ελληνικού λαού.

Η σχεδόν συντονισμένη δράση όλων των φορέων εκπροσώπησης, ηγεσίας και εξουσίας, θεσμικής ή άτυπης, κεντρικής, τοπικής, συνδικαλιστικής ή κοινωνικής, του λαού συμπεριλαμβανομένου που απολάμβανε, υμνούσε και δικαιολογούσε τον κάθε αγύρτη, επέφερε τη χρεοκοπία, τις συνέπειες της οποίας όλοι αντιμετωπίζουμε σχεδόν χωρίς μιλιά, επειδή απλώς ενοχικά σύνδρομα δεν επιτρέπουν άλλα κι άλλα.

Γι’ αυτό και η λύση στο ελληνικό δράμα δεν μπορεί να είναι άλλη από την επανατοποθέτηση των πραγμάτων και την επανάκτηση του χαμένου επιπέδου ευημερίας με ίδια μέσα.

Που στην πράξη σημαίνει μακρά και κοπιώδη προσπάθεια από όλους μαζί κι από τον καθένα χωριστά.

Όποιοι άλλα υπόσχονται απλώς ψεύδονται και την κρίση διαιωνίζουν…