Η πρόσφατη συνταξιοδότηση του κ. Αλέξη Γρίβα από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι απώλεια για τον θεσμό. Επικεφαλής συντονισμού του διεθνούς προγράμματος του φεστιβάλ και υπεύθυνος ξένου Τύπου από την χρονιά της διεθνοποίησης του θεσμού (εδώ και 20 περίπου χρόνια), ο Γρίβας παρέμενε σταθερός στην θέση του την ώρα που οι καλλιτεχνικοί διευθυντές και πρόεδροι του φεστιβάλ άλλαζαν.

Διόλου τυχαία. Ο Αλέξης Γρίβας ήταν μια σταθερή αξία. Αυτό που στις περισσότερες υπηρεσίες που σχετίζονται με το Δημόσιο είναι είδος υπό εξαφάνιση. Ο σωστός άνθρωπος στην σωστή θέση. Είχε τις γνώσεις, την πείρα, τις επαφές, την ματιά και πάνω απ’όλα την όρεξη να είναι πάντα εκεί. Για όλα.

Πολύγλωσσος, πολυταξιδεμένος, διευθυντής φωτογραφίας στον ελληνικό κινηματογράφο, ανταποκριτής του περιοδικού Screen International για την Ελλάδα, σύμβουλος Προγράμματος για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γκουανταλαχάρα στο Μεξικό, Εκπρόσωπος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου για την Ελλάδα και το Μεξικό, ο Αλέξης Γρίβας ήταν ο άνθρωπος – κλειδί που κάθε θεσμός χρειάζεται αν βέβαια τον ενδιαφέρει να κάνει καλά την δουλειά του.

Γιατί το χάρισμα του Γρίβα, αυτό που ανέκαθεν όλοι θαύμαζαν παρά τις δυσκολίες στον χαρακτήρα του (οξύθυμος, νευρικός, απότομος) ήταν η εργατικότητα. Δούλευε ατελείωτες ώρες, δεν παραπονιόταν ποτέ και από φύση του απεχθανόταν την λάμψη της δημοσιότητας.

Κρίμα που βγήκε στην σύνταξη γιατί με μια συμφέρουσα για όλους συμφωνία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για πολύ καιρό ακόμα. Ηταν ένα απαραίτητο εργαλείο για να γίνεται η δουλειά και τέτοια εργαλεία δεν τα ωθείς προς την σύνταξη.

Ουδείς αναντικατάστατος, ασφαλώς, όμως το φορτίο για τον αντικαταστάτη του Αλέξη Γρίβα θα είναι πολύ μεγάλο γιατί ο Γρίβας είχε ανεβάσει τον πήχη πάρα πολύ ψηλά. Ηταν το πρότυπο του σωστού υπαλλήλου του Δημοσίου γιατί αν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι δούλευαν σαν τον Αλέξη Γρίβα, το Δημόσιο δεν θα είχε καταντήσει εκεί που βρίσκεται.