Την ποίηση και τη φιλοσοφία με τις τέχνες και την τεχνολογία ενώνει επί σκηνής το δρώμενο πολυμέσων «Άνθρωπος και χρόνος» που θα παρουσιαστεί στο Ίδρυμα Θεοχαράκη (Βασ. Σοφίας και Μέρλιν 1), την Πέμπτη 7 Ιουνίου, στις 20.30. Το δρώμενο βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο που συνυπογράφουν η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ και ο Δημήτρης Βίκτωρ, έναν τόμο που συνδυάζει την πραγματεία με την ποίηση και, εκτός από τον πρωτεύοντα ποιητικό λόγο, στηρίζεται σε φιλοσοφικά και κοσμολογικά δεδομένα.
Επί σκηνής θα βρεθούν δύο πρωταγωνιστές, οι οποίοι θα υποδυθούν τους ρόλους του Ανθρώπου και του Χρόνου. Μαζί τους, ένας εικαστικός καλλιτέχνης και ένας πιανίστας, οι οποίοι κι αυτοί με τα δικά τους μέσα θα αναδείξουν την έννοια του χρόνου που απασχολεί τον άνθρωπο από τότε που άρχισε να σκέφτεται.
«Το παρελθόν όταν έχει πάψει να είναι παρόν και το μέλλον όταν δεν έχει γίνει ακόμα παρόν, το παρελθόν και το μέλλον, δηλαδή, είναι ιδέες που συνέλαβα για να δώσω μια λογική υπόσταση στην ύπαρξή μου, αφού οι μόνες πραγματικότητες που βιώνω είναι το παρόν και ο θάνατος» (Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Άνθρωπος).
«Ο μόνος αληθινός θεός είμαι εγώ! Εσύ νοιώθεις το θεϊκό μου χάδι. Αυτό που σου προκαλεί ευχαρίστηση και φθορά. Είμαι η απόλυτη εξουσία επάνω σου. Μέσα στον λαβύρινθό μου πλάστηκες μια απειροελάχιστη στιγμή. Οι αλλαγές επάνω σου συνεχείς μέσα από τη φθορά και τη δημιουργία των νέων κυττάρων σου. Η ταυτότητά σου καθορίζεται από τη συσσώρευση των εμπειριών σου και από όσες από αυτές μπόρεσες να συγκρατήσεις» (Δημήτρης Βίκτωρ, Χρόνος).
Τον Άνθρωπο ερμηνεύει η σκηνοθέτρια και ηθοποιός Μάγδα Μαυρογιάννη, η οποία έχει και τη σκηνοθετική επιμέλεια του δρωμένου, ενώ ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημήτρης Λιγνάδης στον ρόλο του Χρόνου, συνομιλεί και αντικρούει τον Άνθρωπο, επαναπροσδιορίζει τη σχέση μαζί του, και βρίσκει τους τρόπους να επέλθει μεταξύ τους μια «βελούδινη» συμφωνία. Ο πιανίστας Τίτος Γουβέλης υποστηρίζει το δρώμενο με δύο συνθέσεις: «Gargoyles, op. 29» του Αμερικανού συνθέτη Λόουελ Λίμπερμαν και «Romance in F major, op. 118» του Γερμανού συνθέτη Γιοχάνες Μπραμς και ο εικαστικός Άγγελος Πλέσσας επεξεργάζεται την εικόνα δημιουργώντας ένα ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο.