Σαν βγεις στον πηγαιμό για ένα πιάτο κάριβουρστ στo Βερολίνο, εκτός από γερά πόδια θα πρέπει να διαθέτεις και γερό στομάχι. Γιατί αυτή η ιδιαίτερη λιχουδιά που σου σπάει τη μύτη – το
εθνικό street food για πολλούς Γερμανούς – μπορεί να οδηγήσει σε κάθε είδους «περιπέτειες».
Από συναντήσεις με ακριβοθώρητες διασημότητες μέχρι κλήση… ασθενοφόρου! Δεν είναι τυχαίο ότι η πόλη θεωρείται η γενέτειρα του κάριβουρστ, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν το τιμούν και στην υπόλοιπη Γερμανία.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Ενωση Ταχείας Εστίασης και Καταστημάτων Τροφίμων, περίπου τα μισά από τα 40.000 καταστήματα τροφίμων και εστιατόρια ταχείας εστίασης σε ολόκληρη τη χώρα σερβίρουν κάριβουρστ.
Η Ενωση εκτιμά μάλιστα ότι ο αριθμός των λουκάνικων που καταναλώνονται στη Γερμανία ανέρχεται σε 400 εκατομμύρια ετησίως, αν και το Μουσείο Κάριβουρστ στο Βερολίνο κάνει λόγο για διπλάσια ποσότητα. Επιλέξαμε τέσσερις πασίγνωστες καντίνες, καθεμία με την ιστορία της, που είναι εν μέρει και ιστορία του ίδιου του Βερολίνου. Μια περιπλάνηση σε ένα «γευστικό μνημείο» παγκόσμιας κληρονομιάς…
Curry 36
Η πιο δημοφιλής στο Βερολίνο
Αν θέλετε να «τρακάρετε» με κανέναν επώνυμο, όπως ο Τομ Χανκς, είστε στο σωστό μέρος. Επειδή η καντίνα κλείνει συνήθως ξημερώματα, ο γνωστός ηθοποιός ερχόταν για να γευθεί ένα κάριβουρστ όταν τελείωνε τα γυρίσματα στο Βερολίνο. Εχει πει μάλιστα ότι αν ζούσε στην πόλη θα αγόραζε διαμέρισμα ακριβώς απέναντι από την εν λόγω καντίνα. Αλλά δεν είναι αυτός ο μόνος λόγος για ένα πέρασμα από εδώ.
Η ιδιαίτερη γεύση του κάριβουρστ αλλά και της κόκκινης σάλτσας ντομάτας είναι γνωστή και εκτός Βερολίνου. Ενα επτασφράγιστο μυστικό; «Καθόλου» λέει ο ιδιοκτήτης, Λουτς-Μίκαελ Στένσκε, τον οποίο τυχαία συναντήσαμε να δουλεύει στο γραφείο του, αν και Σάββατο: «Υπάρχει μια ρήση που λέει ότι η ποιότητα είναι ο καλύτερος μάγειρας. Και όταν έχετε καλά προϊόντα, δεν τα αλλοιώνετε ή αραιώνετε με νερό, ούτε αρκείστε στη φθηνή πρώτη ύλη – τι περιμένετε;
Εμείς μαγειρεύουμε με τα πιο ακριβά υλικά. Η σάλτσα είναι δική μας συνταγή, παρασκευάζεται από εταιρεία ντελικατέσεν αποκλειστικά για εμάς, όπως ακριβώς και το λουκάνικο». Στα 44 χρόνια λειτουργίας του, το Carry 36 – από τον αριθμό της διεύθυνσης – έχει επεκταθεί σε άλλα τρία σημεία της γερμανικής πρωτεύουσας.
Το γαστριμαργικό ρεπερτόριο έχει εμπλουτιστεί με σνίτσελ, κεφτέδες, μπιφτέκια, σουβλάκια, πατατοσαλάτα και – κλασικά – πατάτες τηγανητές. Αλλά και για τους βίγκαν ή όσους τρώνε μόνο βιολογικά προϊόντα υπάρχει πρόβλεψη.
Σάλτσα και λουκάνικο διατίθενται και στα σουπερμάρκετ. Η Curry 36 θεωρείται η πιο δημοφιλής καντίνα του Βερολίνου και ο κόσμος κάνει ουρές κυρίως τα Σαββατοκύριακα.
O ημερήσιος τζίρος υπολογίζεται σε 20.000 ευρώ και είναι ανοιχτή όλον τον χρόνο. Αλλά, τι περίεργο, αν και είναι η πιο διάσημη καντίνα του Βερολίνου, η καντίνα του Μουσταφά λίγο πιο κάτω, με κεμπάπ, άντεξε τον ανταγωνισμό και μετακόμισε στην άλλη πλευρά του δρόμου σε μια πιο σινιέ τοποθεσία. Κάριβουρστ – Κεμπάπ, σημειώσατε Χ.
Curry & Chilli
Για πολλά βαρείς
Εδώ επιτρέπεται να κλαίνε ακόμα και οι άνδρες οι πολλά βαρείς. Γιατί ο Φρανκ Σπις, ο ιδιοκτήτης της καντίνας, σερβίρει κάριβουρστ με πολύ «πόνο», με μια «κολασμένη» σάλτσα. Στην προθήκη του υπάρχουν 10 μπουκάλια με σάλτσες.
«Από το 1 μέχρι το 3, είναι για αρχάριους» μας εξηγεί. Στο κάθε μπουκαλάκι υπάρχει και μια κλίμακα μέτρησης Scoville, που δείχνει πόσο καυτερή είναι. Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, το ταμπάσκο έχει έως και 5.000 βαθμούς.
Ενα σπρέι πιπεριού του εμπορίου, περίπου 2 εκατομμύρια. Η σάλτσα με τον αριθμό 10 και την ένδειξη Gold Edition αγγίζει τα 7,7 εκατομμύρια στην κλίμακα Scoville! Οποιος καταφέρει να δοκιμάσει όλες τις σάλτσες αναδεικνύεται σε πρωταθλητή και η φωτογραφία του πάνω σε ένα δίπλωμα περνά στην αιωνιότητα. Μόνη προϋπόθεση να είναι άνω των 18.
Ο ιδιοκτήτης μάς διηγείται μια ιστορία για κάτι μπρατσαράδες τύπους με τατουάζ που έβγαζαν χάντρες από ιδρώτα στο φαλακρό τους κεφάλι μετά τη δοκιμή. Για κάποιον κρεοπώλη από το Μόναχο ο οποίος στην αρχή κομπορρημονούσε, μετά όμως το ‘βαλε στα πόδια.
Αλλά κάπου ο Σπις την… πάτησε. «Ηρθαν δύο κοπελιές από τη Βάδη-Βυρτεμβέργη για να κερδίσουν το βραβείο. Είπα μέσα μου “σιγά που θα τα καταφέρετε”. Μέσα σε τρεις ημέρες δοκίμασαν 10 λουκάνικα και με τις 10 σάλτσες.
Στα 19 χρόνια που λειτουργούμε, μόνο 600 τα έχουν καταφέρει, κατά μέσο όρο 40 τον χρόνο – δεν είναι εύκολο». Το μπουκαλάκι με την πιο καυτερή σάλτσα κοστίζει 99 ευρώ (κρατά μια ζωή), για όποιον θέλει να κάνει τη δοκιμή στο σπίτι του. Προσωπικά, δοκίμασα το λουκάνικο μόνο με την απλή σάλτσα ντομάτας, έχοντας επίγνωση των ορίων μου…
Konnopke’s Imbiss
Οι πρώτοι διδάξαντες στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο
Εδώ η γεύση συναντά ένα κομμάτι βερολινέζικης ιστορίας. Τον Οκτώβριο του 1930 ο Μαξ Κονόπκε και η γυναίκα του Σαρλότε ξεκίνησαν να πουλούν σε δίσκο λουκάνικα στη γωνία της Schönhauser Allee με την Eberswalder Straße.
Στην αρχή μόνο τη νύχτα, από το 1939 σταμάτησε λόγω έλλειψης κρέατος. Το 1960, στο ίδιο σημείο, στήθηκε η καντίνα, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα. Λίγο πιο κάτω πέρασε το Τείχος του Βερολίνου και η καντίνα έμεινε στην πλευρά των ηττημένων του Ψυχρού Πολέμου. Που κέρδισαν όμως ένα θρυλικό street food, για το οποίο κάνουν χιλιόμετρα νέοι αλλά και ηλικιωμένοι κάτοικοι του πάλαι ποτέ διαιρεμένου Βερολίνου για να το (ξανα)γευθούν.
Οπως ο Βέρνερ, με τον οποίο πιάσαμε κουβέντα περιμένοντας στην ουρά. «Από το 1970, επί πεντέμισι δεκαετίες, τρώω πάντα το ίδιο, δύο κάριβουρστ ολόκληρα και όχι σε κομματάκια, με ψωμάκι» λέει και μας δείχνει τα λουκάνικα.
«Ημουν φοιτητής στο Ανατολικό Βερολίνο, κάθε μέρα περνούσα από εδώ, δεν μπορούσα να αντισταθώ στη μυρωδιά. Ηταν φθηνό, νόστιμο, ό,τι έπρεπε για φοιτητές». Η καντίνα, η οποία στο μεταξύ επεκτάθηκε σε έναν ανοιχτό στεγασμένο χώρο, πάντα στο ίδιο σημείο, λειτουργεί σαν μαγνήτης.
Βρίσκεται σε κάθε τουριστικό οδηγό ως κομμάτι της συνοικίας Prenzlauer Berg και τραγουδήθηκε από βερολινέζικο συγκρότημα. Σήμερα προσφέρει βιολογικά και βίγκαν λουκάνικα και μπιφτέκια.
Απόλαυσα το κάριβουρστ με πατάτες τηγανητές και μαγιονέζα ξεφυλλίζοντας το βιβλίο που αγόρασα στην καντίνα για την ιστορία της επιχείρησης. Δεν είναι πια το ίδιο φθηνό όπως πριν πέσει το Τείχος, αλλά είναι το ίδιο νόστιμο.
Witty’s Bio Qualität Wittenmbergplatz
Αποκλειστικά βιολογικά
Και εδώ φυσάει άνεμος βερολινέζικης ιστορίας. Οταν τη νύχτα της 9ης Νοεμβρίου του 1989 οι Ανατολικογερμανοί ξεχύθηκαν στην πλατεία Βίτενμπεργκ για να γιορτάσουν την πτώση το Τείχους αγοράζοντας από το πολυτελές KaDeWe δυτικά ηλεκτρικά είδη, οι εργαζόμενοι στην καντίνα δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους.
Σήμερα ο ενθουσιασμός της επανένωσης καταλάγιασε και η καντίνα έχτισε τη φήμη της πουλώντας αποκλειστικά βιολογικά κάριβουρστ και βιολογικές πατάτες τηγανητές. Εδώ βρίσκει κανείς το πιο ακριβό λουκάνικο του Βερολίνου.
«Αλλάζουμε βιολογικό λάδι κάθε μέρα για το τηγάνισμα και προμηθευόμαστε το λουκάνικο από τον συνεταιρισμό Bioland, δεν υπάρχει άλλη καντίνα με λουκάνικα που να διαθέτει περισσότερα πιστοποιημένα προϊόντα» μας λέει ο Ρόμπερτ, ένας εργαζόμενος.
Παρά το ότι πολλοί πιστοί πελάτες έρχονται λιγότερο συχνά λόγω της τσιμπημένης τιμής, η επιχείρηση έκανε ανοίγματα και με μια τέταρτη καντίνα, στο νέο αεροδρόμιο του Βερολίνου.
