Η τακτική αεροπορική σύνδεση της Καλαμάτας με την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο της Κρήτης αλλά και πολλές ευρωπαϊκές πόλεις έφερε στην πρωτεύουσα της Μεσσηνίας ακόμα περισσότερους τουρίστες αυτό το καλοκαίρι. Επισκέπτες που ανακαλύπτουν τις χάρες της παραθαλάσσιας πόλης με τη μεγάλη παραλία, τα νεοκλασικά σπίτια με τα γιασεμιά, το αξιόλογο Αρχαιολογικό Μουσείο και τα εστιατόρια με το νόστιμο φαγητό – μεγάλο δέλεαρ και αυτό για να ταξιδέψεις ως εκεί.
Αλλά και που χρησιμοποιούν τη φιλόξενη πόλη ως ορμητήριο για εκδρομές με αυτοκίνητο σε όλον τον νομό. Ετσι κι εμείς, ξεκινώντας από την Καλαμάτα, κάνουμε δύο παραθαλάσσιες εκδρομές, μία δυτικά που μας φέρνει ως την Κυπαρισσία και μία ανατολικά με κατάληξη – για μία ακόμη δροσιστική βουτιά – τη δημοφιλή παραλία της Στούπας. Δύο εκδρομές που μας γνωρίζουν μία από τις πιο ιδιαίτερες και πληθωρικά όμορφες γωνιές της Ελλάδας.
Το βράδυ πριν ξεκινήσουμε κάνουμε βεβαίως τη βόλτα μας στην παραλία της Καλαμάτας (με το απαραίτητο παγωτό χωνάκι στο χέρι), απολαμβάνοντας χιλιόμετρα φροντισμένου περιπάτου μπροστά στη θάλασσα· είναι κάτι που σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις συχνά στην Ελλάδα.
Η διάσημη Βοϊδοκοιλιά. Photo Shutterstock
Εκεί, στο ανατολικό τέλος της παραλίας της Καλαμάτας βρίσκεται και το εξαιρετικό Grecotel Filoxenia Kalamata, η δική μας πρόταση για τη διαμονή όποιου περάσει από την περιοχή. Το ξενοδοχείο διαθέτει πολυτελή και άνετα δωμάτια με θέα στον Μεσσηνιακό Κόλπο ή στους καταπράσινους κήπους του.
Το Olive Spa παρέχει εξαιρετικές περιποιήσεις σώματος – προσώπου (αυτές τις μικρές πολυτέλειες που πολλοί επιδιώκουν να απολαύσουν στις διακοπές τους), ενώ οι πισίνες, η παραλία, το μπαρ και το Olive Restaurant συμπληρώνουν το σκηνικό. Ενα σκηνικό ιδανικό για χαλάρωση και αποτοξίνωση από τα άγχη και τις εντάσεις της καθημερινότητας λίγο πριν να ξεκινήσει η εκδρομή μας στη δυτική πλευρά της Μεσσηνίας.
Το επόμενο πρωινό, περνώντας από τη Μεσσήνη, τη «Μεθυσμένη πολιτεία» του ατμοσφαιρικού μυθιστορήματος του Σωτήρη Πατατζή, κατευθυνόμαστε προς την Αρχαία Μεσσήνη.
Ο αρχαιολογικός χώρος, ένας από τους πιο εντυπωσιακούς της Ελλάδας, έχει συνδέσει το όνομά του με τον αρχαιολόγο Πέτρο Θέμελη, τον επιστήμονα που με την ανασκαφική δράση του και με τη, για περισσότερα από σαράντα χρόνια, αφοσίωσή του στην αποκατάσταση και στην ανάδειξή του τον έφερε δυναμικά στο προσκήνιο. Εκεί βρίσκεται και ο τάφος του Θέμελη, καθώς ήταν δική του επιθυμία να μη φύγει ποτέ από την περιοχή που τόσο αγάπησε.
Χρειαζόμαστε αρκετή ώρα για να περιπλανηθούμε στη μεγάλη σε έκταση και πλούσια σε ευρήματα αρχαία πόλη και για να επισκεφθούμε το μικρό μουσείο.
Ακολούθως συνεχίζουμε παραλιακά προς την Κορώνη: Δρομάκια με μπουκαμβίλιες, παλιά αρχοντικά, ένα εντυπωσιακό κάστρο, το μοναστήρι του και η εκκλησία της Παναγίας της Ελεήστριας. Λίγο παρακάτω η Φοινικούντα με τη διάσημη αμμουδιά της, τα μικρά ξενοδοχεία και τις ψαροταβέρνες της μας προσκαλεί να τα ξεχάσουμε όλα και να παραδοθούμε στο ελληνικό καλοκαίρι.
Δροσιζόμαστε στη θάλασσά της και συνεχίζουμε για τη Μεθώνη. Αλλο ένα κάστρο εδώ, ενετικό, εκτεταμένο, αγκαλιασμένο από τη θάλασσα και ιδανικό για εξερεύνηση, για πεζοπορία στα χωμάτινα μονοπάτια που οδηγούν στα τείχη και στα ερειπωμένα κτίσματά του. Η μικρή αμμουδερή παραλία που βρίσκεται κοντά στην είσοδό του μας προσκαλεί να βουτήξουμε και πάλι. Γιατί όχι;
Στην Πύλο και τη Μεσσηνιακή Μάνη
Επόμενος προορισμός η Πύλος, λευκή και λουσμένη στο δυνατό φως, παραμένει μία από τις γοητευτικότερες μικρές πόλεις της Ελλάδας. Το Νιόκαστρο, το καλοσυντηρημένο φρούριό της, προσφέρει υπέροχη θέα στη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, σημαντικό οικολογικό καταφύγιο που φιλοξενεί περισσότερα από 270 είδη πουλιών. Η Χρυσή Ακτή είναι όπως το λέει και το όνομά της, μια παραλία με χρυσαφένια άμμο και αβαθή νερά από όπου μπορείς εύκολα να κολυμπήσεις ως το νησάκι της Σφακτηρίας.
Η δε παραλία της Βοϊδοκοιλιάς, με το σχεδόν τέλειο ημικυκλικό σχήμα της, δικαίως θεωρείται μία από τις πιο ιδιαίτερες της χώρας μας. Εξαιρετικές είναι βεβαίως και όλες οι άλλες παραλίες που βρίσκουμε στον δρόμο μας.
Μία στάση στους Γαργαλιάνους με τα παλιά σπίτια και άλλη μία στα Φιλιατρά για να βγάλουμε και εμείς την απαραίτητη αναμνηστική φωτογραφία μπροστά στο αντίγραφο-μικρογραφία του Πύργου του Αϊφελ – ένα από τα πιο απρόσμενα και σουρεαλιστικά αξιοθέατα της Πελοποννήσου – και καταλήγουμε στην Κυπαρισσία, τη μικρή πόλη που χτισμένη στους πρόποδες του όρους Αιγάλεω αγναντεύει το Ιόνιο. Η παλιά πόλη, με τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα αρχοντικά της και με το ενετικό κάστρο να δεσπόζει στο υψηλότερο σημείο, έχει πάντα τη δική της γοητεία.
Ολα αυτά αν πάρουμε τον δρόμο που στη συνέχεια μας οδηγεί προς την Αρχαία Ολυμπία και τον Πύργο, αλλά τότε περνάμε σε άλλο νομό, στην Ηλεία. Επιλέγουμε να παραμείνουμε στη Μεσσηνία για να τη γνωρίσουμε ακόμα καλύτερα και αυτή τη φορά οδηγούμε ανατολικά της Καλαμάτας.
Το παραλιακό μέτωπο της Καλαμάτας. Photo Shutterstock
Ο στενός δρόμος με τις πολλές στροφές (προσοχή στην οδήγηση!) μας φέρνει πρώτα στις Κιτριές. Πρόκειται για το ιστορικό χωριό της Μεσσηνιακής Μάνης όπου το 1819 οι ισχυρές οικογένειες των Μαυρομιχάληδων, των Γρηγοράκηδων και των Τρουπάκηδων ένωσαν τις δυνάμεις τους στο πλαίσιο της επερχόμενης Επανάστασης του 1821 και όπου τον Μάρτιο του 1821 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο τελευταίος μπέης της Μάνης, ηγήθηκε των σπαρτιατικών δυνάμεων που συμμετείχαν στον αγώνα.
Σήμερα, αιώνες μετά από εκείνα τα άγρια και ταραγμένα χρόνια, οι Κιτριές είναι ένας ήσυχος παραθαλάσσιος οικισμός όπου ο περαστικός μπορεί να απολαύσει φρέσκο ψάρι. Από εκεί η Καρδαμύλη απέχει σαράντα περίπου λεπτά με το αυτοκίνητο και αφού προηγουμένως σταματήσουμε σε μικρά γραφικά χωριά, όπως η Μάλτα και το Προσήλιο. Η Παλαιά Καραμύλη βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από τον νεότερο οικισμό.
Κυριότερο αξιοθέατό της είναι το αρχοντικό των Τρουπάκηδων – Μουρτζινών που έχει αποκατασταθεί και λειτουργεί ως μουσείο. Ο παρακείμενος ναός του Αγίου Σπυρίδωνα, της οικογενειακής εκκλησίας των Μουρτζινών, χτίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα και θεωρείται μία από τις ομορφότερες εκκλησίες της Μάνης.
Μερικά χιλιόμετρα μετά την Καρδαμύλη βρίσκεται και το υπέροχο σπίτι του συγγραφέα Πάτρικ Λι Φέρμορ και της γυναίκας του Τζόαν που από το 1996 ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη και χρησιμοποιείται – κατά την επιθυμία του ζεύγους Φέρμορ – για τη φιλοξενία ερευνητών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δραστηριοτήτων. Είναι επισκέψιμο για το κοινό με ξεναγήσεις και όποιος ενδιαφέρεται πρέπει να έχει προαγοράσει εισιτήριο από το Διαδίκτυο.
Το επισκεπτόμαστε και εμείς και απολαμβάνουμε την ιδιαίτερη κομψότητα και τη γαλήνη του μέσα στον κήπο με τις ελιές και τα κυπαρίσσια μπροστά στην παραλία με τα βότσαλα και την άμμο. Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας ανάμεσα σε ελαιώνες, δίπλα στη θάλασσα, προσπερνάμε τον Φονέα, τη διάσημη παραλία με την άγρια ομορφιά, προσπερνάμε και την αμμώδη παραλία Καλογριάς (ιδανικές στάσεις και οι δύο για μία ακόμη βουτιά) και καταλήγουμε στην επίσης δημοφιλή Στούπα με τα κρυστάλλινα νερά και με τις ταβέρνες της σχεδόν πάνω στο κύμα.
Μπροστά μας η Λακωνική Μάνη μάς περιμένει για άλλο ένα ταξίδι στην Ιστορία, για ακόμα περισσότερες εικόνες ομορφιάς και γοητείας. Αυτή όμως είναι μια ξεχωριστή εκδρομή, για την οποία πιθανώς θα μιλήσουμε σε άλλο τεύχος. Μέχρι τότε κάνουμε και εμείς τη βουτιά μας στη θάλασσα της Στούπας και αισθανόμαστε τυχεροί που συναντήσαμε και απολαύσαμε τον Αύγουστο εκεί, στις παραλίες της Μεσσηνίας, στα περιβόλια με τις ελιές και τις λυγαριές, σε μία από τις πιο τρυφερές και όμορφες αγκαλιές της Ελλάδας.
