Σε ένα περιβάλλον διάχυτης αβεβαιότητας και ανησυχίας στο εσωτερικό της «γαλάζιας» Κοινοβουλευτικής Ομάδας, τα μέλη της οποίας παρακολουθούν τις εξελίξεις με προβληματισμό και υπαρξιακή αγωνία, καθώς γνωρίζουν ότι στις επερχόμενες εκλογές τίποτα δεν θα είναι όπως πριν για πολλούς από αυτούς, η τακτική της κλιμάκωσης των στοχευμένων παρεμβάσεων του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά δημιουργεί υπόγεια ρεύματα.
Μέσα στο βαρύ σκηνικό που διαμορφώνουν οι «μαύρες τρύπες» του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ – εν αναμονή και νέας δικογραφίας – αλλά και η διαχείριση-φιάσκο των ΕΛΤΑ, που ήταν η σταγόνα η οποία ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής για την πλειονότητα των κυβερνητικών βουλευτών, η πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη του κ. Σαμαρά «άναψε» τη συζήτηση μεταξύ τους για το τι μένει γενέσθαι στο ευρύτερο πλαίσιο της κεντροδεξιάς παράταξης.
Ο προβληματισμός που τους διακατέχει εξαιτίας της αφόρητης πίεσης που δέχονται στις εκλογικές τους περιφέρειες για ζητήματα αιχμής που άπτονται της καθημερινότητας των πολιτών, όπως η ακρίβεια, το στεγαστικό και το ενεργειακό κόστος, οι καθυστερήσεις στην καταβολή των πληρωμών προς τους αγρότες, οι πλειστηριασμοί κ.ά., εντείνεται έτι περαιτέρω από τις εντυπώσεις που δημιούργησε η τελευταία «εφ’ όλης της ύλης» παρέμβαση του μεσσήνιου πρώην πρωθυπουργού.
Ο κ. Σαμαράς άφησε όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά δηλώνοντας ότι «σταθμίζει την όλη κατάσταση με μεγάλη προσοχή», «θα κρίνει με ψυχραιμία» και «όταν λάβει τις αποφάσεις του, θα τις εξηγήσει καθαρά και ξάστερα στον ελληνικό λαό».
Συμφωνούν, αλλά…
Εκείνο που ανησυχεί πρωτίστως κάποιους στο κυβερνών κόμμα δεν είναι τόσο αν θα προχωρήσει τελικά στην ίδρυση νέου κομματικού φορέα όσο το γεγονός ότι μεθοδεύει τις παρεμβάσεις του διευρύνοντας την ατζέντα πέραν των εθνικών θεμάτων.
«Αυτό που τρομάζει την ηγεσία περισσότερο δεν είναι αν θα κάνει κόμμα, αλλά αν θα συνεχίσει να μιλάει» σχολίαζε γνώστης του αντικτύπου των κινήσεων του κ. Σαμαρά στο εσωτερικό της ΚΟ.
Ο ίδιος εντόπιζε με προσεκτικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι στην επίμαχη συνέντευξή του αναφέρθηκε σε όλα τα θέματα της καθημερινότητας, με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι πολλοί βουλευτές, οι οποίοι «παρακολουθούν, συζητούν και σκέφτονται», δημιουργώντας ένα αίσθημα αναμονής και για ορισμένους προσμονής.
«Μεγάλη μερίδα των βουλευτών της ΝΔ συμφωνεί με αυτά που λέει, όχι όμως με τον τόνο» σχολίαζε βουλευτής «σαμαρικών» καταβολών, αποτυπώνοντας τον προβληματισμό που υπάρχει ανάμεσά τους στην προοπτική δημιουργίας φορέα. «Ο Σαμαράς ενοχλεί περισσότερο όσο μιλάει, παρά αν κάνει κόμμα» εκτιμά, με το επιχείρημα ότι ένα τέτοιο εγχείρημα «θα αποδυνάμωνε το αφήγημά του, το οποίο δεν είναι άλλο παρά να εκφράσει την παράταξη».
Το εύρος της απήχησης των ιδεών του πρώην πρωθυπουργού σε παραδοσιακούς συντηρητικούς ψηφοφόρους και αναποφάσιστους, αλλά και στη μεγάλη δεξαμενή των «Νεοδημοκρατών» που δεν πήγαν στις κάλπες στις ευρωεκλογές του 2024 (περί το ένα εκατομμύριο), κρίνεται υπολογίσιμο από όσους δεν κρύβουν τη συμπάθειά τους προς τον πρώην πρωθυπουργό. Τόσο, τουλάχιστον, ώστε να επιφέρει καίριο πλήγμα στη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και αυτό κάποιοι βουλευτές το «ζυγίζουν», χωρίς ωστόσο να έχουν λάβει τις αποφάσεις τους.
Η εν δυνάμει δεξαμενή
Στον βαθμό που το ενδεχόμενο δημιουργίας κόμματος από τον κ. Σαμαρά ακόμα δεν έχει «κλειδώσει», συντηρείται ένα κλίμα αμφιταλάντευσης. «Θα το δουν τελευταία στιγμή» εκτιμά βουλευτής, εκφράζοντας ωστόσο επιφυλάξεις. Ακόμα και άνθρωποι που υπήρξαν κατά καιρούς συνομιλητές του κ. Σαμαρά εμφανίζονται συγκρατημένοι. «Δεν είναι απλό για βουλευτές που είναι μια ζωή στο κόμμα να φύγουν, ακόμα και αν συμφωνούν με πολλά από όσα λέει» σχολίαζε ένας από αυτούς.
Μεταξύ εκείνων που διατηρούσαν διαύλους επικοινωνίας και περνούσαν συχνά από το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού στο ισόγειο της Βουλής είναι ο Μίλτος Χρυσομάλλης, ο οποίος εκλέγεται στη Μεσσηνία και θεωρείται ο πιο πιστός και αφοσιωμένος «σαμαρικός» βουλευτής, ο Ανδρέας Κατσανιώτης, ο Φώντας Μπαραλιάκος, ο Μπάμπης Αθανασίου, ο – επίσης Μεσσήνιος – Περικλής Μαντάς, ο Στράτος Σιμόπουλος, ο Γιάννης Παππάς, ο Σίμος Κεδίκολγου, η Σοφία Βούλτεψη, ο Τάσος Δημοσχάκης, ο Δημήτρης Μαρκόπουλος, o Βασίλης Γιόγιακας, ο Θεόφιλος Λεονταρίδης, ο Γιώργος Καρασμάνης, ο Γιάννης Πασχαλίδης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Νότης Μηταράκης, καθώς και οι νυν υφυπουργοί Κώστας Καραγκούνης, Κώστας Βλάσης και Θανάσης Δαβάκης.
Μεταξύ αυτών φέρεται να υπάρχει ένας πολύ περιορισμένος αριθμός «εν δυνάμει προθύμων» («στα δάχτυλα του ενός χεριού στην παρούσα φάση» εκτιμούν βουλευτές) να κάνουν τη μετάβαση και μάλιστα παραδίδοντας την έδρα τους – δεν θα ήθελαν να χρεωθούν την πτώση της κυβέρνησης, όπως έγινε το 1993 με την απώλεια της δεδηλωμένης της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, την ανατροπή της οποίας προκάλεσε ο κ. Σαμαράς.
Οι «ζεστοθεσούληδες»
Από τη δεξαμενή των «20+31» βουλευτών που καταψήφισαν μαζί του ή απείχαν αντιστοίχως από την ψηφοφορία για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι λίγοι εκείνοι που θα ρίσκαραν να τον ακολουθήσουν – η ρήση του Ευάγγελου Αβέρωφ ότι «όποιος βγαίνει απ’ το μαντρί τον τρώει ο λύκος» δεν έχει ξεχαστεί.
Κάποιοι από αυτούς έχουν διαρρήξει τις σχέσεις τους μαζί του – είναι οι «ζεστοθεσούληδες» που ανέφερε στη συνέντευξή του ο μεσσήνιος πολιτικός –, άλλοι πήραν «αποστάσεις ασφαλείας», παρότι οφείλουν πολλά σε αυτόν για την εκλογή τους,και άλλοι περιμένουν να δουν και αναλόγως να πράξουν.
Υπάρχουν και αυτοί που δεν κρύβουν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους ότι θα του έλεγαν «ξανασκέψου το», έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους σενάρια τύπου αλλαγής ηγεσίας «εν κινήσει», εφόσον η ΝΔ δεν διασφαλίσει την αυτοδυναμία στις (πρώτες) εκλογές, όποτε και αν γίνουν, παρότι το Μέγαρο Μαξίμου έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους πως πρόκειται για «παραμύθια της Χαλιμάς».
Είναι εκείνοι που θεωρούν ότι τυχόν αλλαγή στο «τιμόνι» της ΝΔ θα άνοιγε τον δρόμο για επιστροφή του, καθώς πιστεύουν ότι «το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει βαθιές ρίζες». Βουλευτές που δεν κρύβουν τον σεβασμό τους στο πρόσωπο του κ. Σαμαρά θεωρούν ότι «το κυρίαρχο συναίσθημα που υπάρχει είναι να επιστρέψει στη ΝΔ», προοπτική που φαντάζει πλέον δύσκολη, ακόμα και αν υπήρχαν κάποιες υποχωρήσεις εκ μέρους της Ηρώδου Αττικού.
«Το νερό έχει ήδη μπει στ’ αυλάκι» πιστεύουν οι πιο ρεαλιστές, αν και ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο. Την ίδια στιγμή υπάρχει «η σκληρή πραγματικότητα», την οποία μετέφερε βουλευτής λέγοντας πως «αν σκάσουν και άλλα σκάνδαλα ή γίνει ένας ανασχηματισμός παρόμοιος με τους προηγούμενους ή αν ο Μητσοτάκης βάλει στα ψηφοδέλτια ανθρώπους που ενοχλούν, τότε όλα είναι ανοιχτά για κάποιους δυσαρεστημένους βουλευτές».
