Υπάρχουν φορές που το συνεργείο της… μοίρας αποφασίζει να τολμήσει. Να πάρει ένα αμάξωμα φθαρμένο, με γρατζουνιές από τα χρόνια και τη βροχή, και να επιχειρήσει να του βάλει κάτω από το καπό μια ολοκαίνουργια μηχανή, φτιαγμένη για αγώνες ταχύτητας.
Αυτή περίπου είναι η εικόνα του φετινού Παναθηναϊκού με τον Ράφα Μπενίτεθ στο τιμόνι. Ο Μπενίτεθ δεν είναι ένας τυχαίος μηχανικός. Είναι ο άνθρωπος που κάποτε οδήγησε τη Λίβερπουλ στη μαγική νύχτα της Κωνσταντινούπολης το 2005, ανατρέποντας το 0-3 της Μίλαν και γράφοντας ποδοσφαιρικό έπος. Ενας μεθοδικός, αναλυτικός νους, ερωτευμένος με το σύστημα, τη δομή, τη στρατηγική.
Ο Παναθηναϊκός που παρέλαβε ο Ισπανός δεν είναι μια ομάδα «λευκής σελίδας». Είναι ένα σύνολο κουρασμένο, με ρίζες που πονούν από χρόνια απογοητεύσεων, μια ομάδα που έχει χάσει την ορμή του μεγάλου. Παρά τις όποιες επενδύσεις και τις αλλαγές, το αμάξωμα παραμένει βαρύ, γεμάτο παλιές συνήθειες. Η μπάλα αργεί να κυλήσει, οι αυτοματισμοί μπλοκάρουν, οι φάσεις μοιάζουν να γεννιούνται με κόπο, η εκτελεστική αποτελεσματικότητα αγνοείται.
Προβληματικό σασί
Ο Μπενίτεθ, με τη γνώριμη ψυχραιμία του και τη στωικότητα, προσπαθεί να συντονίσει μια ορχήστρα που δεν έχει μάθει να παίζει στο τέμπο του. Στον Βόλο, μετά την ήττα, αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη από τους οπαδούς της ομάδας. Η φιλοσοφία του Ισπανού – οργάνωση, πειθαρχία, χαμηλό ρίσκο – μοιάζει με νέα μηχανή που βρυχάται δυνατά, μα τα λάστιχα του Παναθηναϊκού δεν πιάνουν καλά στο οδόστρωμα.
Οι αμυντικές αδυναμίες παραμένουν χρόνιες: καθυστερημένες επιστροφές, νευρικές αντιδράσεις υπό πίεση. Απουσιάζουν παίκτες με ηγετικά χαρακτηριστικά. Και μπροστά, η δημιουργία μοιάζει περισσότερο με στατικό πίνακα παρά με ζωντανό έργο τέχνης. Όσο κι αν αλλάζεις τα μπουζί, αν το σασί δεν ισορροπεί, το αυτοκίνητο δεν τρέχει ευθεία.
Τα «ανταλλακτικά»
Οι μεταγραφές του Ιανουαρίου θα φέρουν, αναπόφευκτα, νέα «ανταλλακτικά». Ωστόσο ακόμα και οι καλύτερες βίδες δεν διορθώνουν το πρόβλημα όταν το πλαίσιο είναι σκουριασμένο. Χρειάζεται χρόνος, υπομονή και – κυρίως – μια ριζική ανακατασκευή της νοοτροπίας. Ο Μπενίτεθ το γνωρίζει αυτό. Αλλά στην Αθήνα το καζάνι βράζει· ο κόσμος ζητά άμεσα αποτελέσματα, όχι εγχειρίδια μηχανικής.
Ίσως τελικά ο Ράφα να μην ήρθε για να οδηγήσει το αμάξι στην πίστα, αλλά για να αποδείξει αν μπορεί ακόμη να δώσει ζωή σε ένα όχημα που ξεχνά πώς είναι να τρέχει. Και ο Παναθηναϊκός, εγκλωβισμένος ανάμεσα στο παρελθόν και την ανάγκη της αναγέννησης, ψάχνει να βρει αν η νέα μηχανή του θα αντέξει ή αν θα σβήσει ξανά στα… φανάρια της ιστορίας.
