Ημέρες «κόλασης» ζήσαμε όσοι βρεθήκαμε τούτες τις μέρες στην Ηπειρο. Τέτοια ήταν η αίσθηση από τις πολλές εστίες φωτιάς σε χωριά της Αρτας και στον Δήμο Ζηρού Πρεβέζης. Η μάχη χάθηκε από την πρώτη στιγμή. Παρά τις εκκλήσεις, εναέρια μέσα δεν εμφανίστηκαν. Το μέτωπο της φωτιάς γιγαντώθηκε με τους δυνατούς ανέμους και ήρθε η καταστροφή.
Ο Δήμος Ζηρού με επίκεντρο την πόλη της Φιλιππιάδας των περίπου 10.000 κατοίκων, τη δεύτερη σε πληθυσμό πόλη στον νομό Πρεβέζης, όπως και τα γύρω χωριά και του νομού Αρτας δοκιμάστηκαν έντονα: Ρωμιά, Παντάνασσα, Καμπή, Αγιος Γεώργιος, Γοργόμυλος, Αμμότοπος κ.ά. βίωσαν τον όλεθρο. Ανθρωποι ανήμποροι είδαν το βιος τους να καταστρέφεται.
Πολλά έργα πρόληψης, που είχαν εξαγγελθεί από την Περιφέρεια και τους δήμους, δεν έγιναν ποτέ. Η προσπάθεια πυροσβεστών, αστυνομικών, προσωπικού του στρατού και εθελοντών ήταν υπεράνθρωπη. Σε πολλά χωριά, π.χ. στην Κερασώνα, στη Βούλιστα και στην Παναγιά, οι κάτοικοι έμειναν εκεί αγνοώντας το 112 και τα μηνύματα για εκκένωση και έσωσαν τα σπίτια και την περιουσία τους. Μόνοι τους. Στην Παναγιά ο ιερέας τα είπε όλα: «Οι κάτοικοι με τα μέσα που είχαν, προσωπικά εργαλεία, τρακτέρ, βυτία, έσωσαν το χωριό. Δεν υπάρχει κράτος. Δεν εμφανίστηκε κανένας, ούτε από την τοπική αυτοδιοίκηση, παρά μόνο ελάχιστοι ιδιώτες που έχουν επιχειρήσεις».
Η οργή περισσεύει. Πολλά σπίτια, ποιμνιοστάσια, στάβλοι, αποθήκες και καλλιέργειες έγιναν στάχτη. Η παραγωγική δραστηριότητα των λίγων μόνιμων κατοίκων, που είναι κυρίως κτηνοτρόφοι, διαλύθηκε. Αποκαΐδια παντού. Η παλιά Φιλιππιάδα, που έχει πευκοδάσος, σώθηκε επειδή κόπασαν οι άνεμοι, ενώ οι βελανιδιές, δέντρα βραδύκαυστα, καθυστέρησαν την εξάπλωση της φωτιάς, αλλιώς θα καιγόταν όλη η κωμόπολη.
Σε πολλά σημεία στην ευρύτερη περιοχή δεν υπήρχαν αντιπυρικές ζώνες. Εν μέσω των πυρκαγιών άνοιγαν δρόμους, όμως η μάχη χάθηκε και σε περιοχή με λίμνες, ποτάμια και φράγματα που ήταν εύκολα σημεία ανεφοδιασμού.
Τα πολυσυζητημένα σχέδια πρόληψης έμειναν κενό γράμμα. Απόδειξη ότι υπήρχε πληθώρα πολιτών που ήθελαν να βοηθήσουν εθελοντικά, αλλά δεν υπήρχε κανένας να τους οργανώσει και να τους συντονίσει. Η φτωχή Ηπειρος μένει φτωχότερη μετά τις πυρκαγιές.
