Ξεκινάει άλλη μια κουραστική μέρα στο σχολείο με επτάωρο μάθημα. Αν για εμένα μια σχολική μέρα είναι κουραστική και πολλές φορές ατελείωτη, φανταστείτε πόσο «ατελείωτος» φαίνεται ο χρόνος για ολόκληρο τον πλανήτη μας και τα 4,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια που αυτός υπάρχει!
Ας φτιάξουμε λοιπόν μια κλίμακα στην οποία ο πλανήτης Γη αρχίζει να σχηματίζεται στις 8.00 το πρωί και η σημερινή ημέρα του Μαρτίου 2025 αντιστοιχεί στις 14.00, την ώρα που σχολάμε! Το κάθε δευτερόλεπτο σε αυτήν την κλίμακα θα αντιστοιχεί σε 210 χιλιάδες χρόνια.
Ας δούμε λοιπόν τι έχει συμβεί στην ιστορία της Γης και πώς πέρασε το «επτάωρο» για τον πλανήτη μας – ίσως έτσι το δικό μου επτάωρο να μη μου φαίνεται και τόσο κουραστικό.
8.00: Τεράστιο σύννεφο σκόνης στροβιλίζεται και συμπυκνώνεται υπό την επίδραση της βαρύτητας δημιουργώντας τη Γη, ενώ εγώ είμαι στο σχολείο ή ως συνήθως, τρέχω να προλάβω την πρώτη ώρα… όταν Η Γη δεν έχει ακόμη τη Σελήνη γύρω της!
8.01: Στη γειτονιά της Γης υπάρχει ένας άλλος πλανήτης στο μέγεθος του Αρη, η Θεία, που, λόγω της έλξης από τη Γη (και αντίστροφα, βεβαίως βεβαίως, όπως είπε ο θείος Νεύτωνας με τον τρίτο νόμο του), συγκρούεται με αυτήν και το απομεινάρι αυτής της σύγκρουσης είναι η Σελήνη… δηλαδή 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν!
Στην αρχή της πρώτης ώρας ενώ ακόμα σχεδόν κοιμάμαι, η Γη έχει ξυπνήσει για τα καλά και είναι ενεργητικότατη! Είναι πολύ θερμή, με την επιφάνειά της γεωλογικά ενεργή. Ηφαίστεια εκρήγνυνται, μετεωρίτες τη χτυπούν και αέρια απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα. Καθώς όμως η θερμοκρασία μειώνεται, η Γη αρχίζει σταδιακά να ψύχεται και σχηματίζεται η πρώτη ξηρά.
8.30-8.40: Λίγο πριν τελειώσει η πρώτη ώρα (που για κακή μου τύχη είχα Φυσική) και ενώ είμαι έτοιμη να κοιμηθώ, ξυπνάω από μια δυνατή βροχή που διαρκεί για 25 δευτερόλεπτα (περίπου 5 εκατομμύρια χρόνια) και σχηματίζονται οι ωκεανοί! Η Γη αρχίζει να γίνεται πιο φιλόξενη για ζωή! (4,1 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.)
8.45: Τσουπ, πριν τελειώσει η πρώτη ώρα και ενώ μπαίνουν οι ασκήσεις για το σπίτι στη Φυσική (μην ξεχνιόμαστε), να σου και το πρώτο κύτταρο που δημιουργήθηκε μέσα στους ωκεανούς. Δεν ξέρουμε πώς ακριβώς και γιατί αλλά μάλλον είναι μοναδικό φαινόμενο.
Από αυτό το κύτταρο καταγόμαστε όλοι. Από το σκουλήκι στον κήπο, τον σκύλο του γείτονα, την ελιά στο χωράφι, τα πάντα. Αυτό το κύτταρο είναι η γιαγιά/παππούς όλων μας… (3,9 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.)
Οι ώρες περνάνε η μια μετά την άλλη, πολλά ενδιαφέροντα συμβαίνουν στη Γη, αλλά ας επικεντρωθούμε στα βασικά. Η σχολική μου μέρα φτάνει στη μέση της για να αρχίσουν τα πολύ βασικά για τη ζωή.
10.40: Τελειώνει η τρίτη ώρα με Βιολογία. Ενώ ακούω για μιτώσεις και DNA, η ζωή κάνει τα δικά της στους ωκεανούς και εφευρίσκει την πατέντα της φωτοσύνθεσης. Ενα παραπροϊόν αυτής είναι το οξυγόνο που ελευθερώνεται στις θάλασσες και σταδιακά στην ατμόσφαιρα.
Πιθανόν υπάρχει ήδη κάποια μορφή ζωής και στην ξηρά, αποτελούμενη από πολύ απλούς οργανισμούς. Η ζωή, σε μια μορφή που θυμίζει τη σημερινή (ζώα, φυτά κ.λπ.), δημιουργείται τις τελευταίες ώρες. Γι’ αυτό δεν κάνω κοπάνα να γλιτώσω την 7η ώρα, γιατί όλα τα καλά στην εξέλιξη έγιναν εκεί!
13.20: Ξεκίνησε η έβδομη ώρα, επιτέλους! Έχω Ιστορία, αλλά όλα αυτά μου ακούγονται τόσο μακρινά. Στην αρχή της ώρας, πριν 500 εκατομμύρια χρόνια, εμφανίζονται τα πρώτα δέντρα, και η ζωή πλησιάζει πολύ σε αυτό που ξέρουμε σήμερα. Φυτά υπήρχαν ήδη από τις αρχές της πέμπτης ώρας. Οι καρχαρίες στις θάλασσες εμφανίζονται περίπου την ίδια ώρα.
13.43: Κουμπώνω το σακίδιο και είμαι έτοιμη να φύγω. Εκείνη την ώρα εμφανίζονται οι δεινόσαυροι, δηλαδή 250 εκατομμύρια χρόνια πριν!
13.55: Ενώ μαζεύω τα βιβλία και ετοιμάζομαι να φύγω, ένας αστεροειδής χτυπάει τη Γη και εξαφανίζει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, συμπεριλαμβανομένων των δεινοσαύρων, δηλαδή… 65 εκατομμύρια χρόνια πριν!
13.59 και 45 δευτερόλεπτα: Ενώ ήδη έχω σηκωθεί να φύγω, εμφανίζονται οι πρώτοι άνθρωποι, δηλαδή… 3 εκατομμύρια χρόνια πριν!
13.59 και 59 δευτερόλεπτα: Το τελευταίο δευτερόλεπτο ανήκει σε όλα τα ιστορικά γεγονότα που ξέρουμε (Πυραμίδες, Αρχαίοι Ελληνες, παγκόσμιοι πόλεμοι κ.λπ.).
14.00: Κατεβαίνω τις σκάλες, αφήνω το σχολείο, αλλά η Γη έχει να ζήσει με ή χωρίς εμάς μέχρι τις 21.00, όπου σας ενημερώνω ότι θα καταστραφεί ο Ηλιος μας!
Είμαι ήδη στο δρόμο για το σπίτι – άλλη μια σχολική μέρα τελείωσε. Ηταν κουραστική, δεν λέω, αλλά και το «επτάωρο» της Γης ήταν ακόμα κουραστικότερο!
