Η Αρτα είναι η πόλη που ζούμε και που έχουμε ως πατρίδα μας. Πόσο, όμως, ευχαριστημένοι είμαστε εμείς οι νέοι από τις συνθήκες ζωής που μας προσφέρει; Η έρευνα μας αποκαλύπτει ότι η συντριπτική πλειονότητα των νέων (90%) δεν είναι ικανοποιημένη από την καθημερινότητα και τις υποδομές στην πόλη μας.
Για να το ανακαλύψουμε αυτό, συγκεντρώσαμε τις απόψεις 100 συμμαθητών και συμμαθητριών μας σε μια έρευνα που έγινε με συγκεκριμένα ερωτήματα και επιστημονική μεθοδολογία. Πέρα από αυτό όμως, στόχος μας ήταν και να μπορέσουν να μας εκφράσουν οι συνομιλητές μας κάποια από τα παράπονά τους και τους προβληματισμούς τους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν επίσης ότι ελάχιστοι από αυτούς επιθυμούν να παραμείνουν στην πόλη μας μετά την αποφοίτησή τους (μόνο 8 στους 100!).
Αναφερόμενοι στο θέμα της ψυχαγωγίας τους στην Αρτα οι περισσότεροι νέοι είναι δυσαρεστημένοι από αυτή, καθώς 83 στους 100 θεωρούν ότι δεν υπάρχουν αρκετά μέρη ψυχαγωγίας για την ηλικία τους. Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, η πλειονότητα των ερωτηθέντων προτείνει περισσότερα κέντρα ψυχαγωγίας και χώρους διασκέδασης για νέους, περισσότερα μαγαζιά, δημιουργία θεάτρων και διοργάνωση εκδηλώσεων, αλλά και αθλητικών δραστηριοτήτων. Μεμονωμένα βρίσκουμε και αιτήματα για βιβλιοθήκες, κινηματογράφους, πλατείες, μπόουλινγκ, κ.ά. Στον εμπορικό τομέα οι μαθητές δεν είναι ευχαριστημένοι από τη σημερινή εικόνα της αγοράς (90 στους 100 καθόλου έως ελάχιστα και 8 λίγο) και επισημαίνουν αρκετές ελλείψεις.
Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτές φαίνεται να παίζουν τα καταστήματα ρούχων. Τέλος, οι προσδοκίες για τη βελτίωση της κατάστασης της πόλης μας δεν φαίνεται να είναι αρκετά υψηλές, καθώς μόνο 24 στους 100 πιστεύουν ότι η κατάσταση στο μέλλον θα βελτιωθεί, ενώ 43 θεωρούν πως θα μείνει ίδια και 33 προβλέπουν ότι θα χειροτερέψει.
Για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής στην πόλη μας οι περισσότεροι συμμαθητές και συμμαθήτριές μας προτείνουν να ανοίξουν περισσότερα μαγαζιά (17 άτομα) και εμπορικά κέντρα (12), ενώ αρκετοί θεωρούν ότι η ολοκλήρωση των έργων ανάπλασης του κέντρου της πόλης θα σημάνει αυτόματα και τη βελτίωσή της (14). Μεγάλη είναι η επιθυμία των ερωτηθέντων για χώρους διασκέδασης και αθλητικά κέντρα, ενώ δεν λείπουν προτάσεις για πάρκα, αξιοποίηση των ιστορικών χώρων και κυρίως του κάστρου της πόλης, απαίτηση για περισσότερο ενδιαφέρον από τις αρχές κ.λπ.
Για τις αιτίες της μειωμένης τουριστικής προσέλευσης στην πόλη, οι απαντήσεις που έδωσαν οι συμμαθητές και συμμαθήτριές μας δείχνουν μάλλον μικρή γνώση της περιοχής μας, οπωσδήποτε ελλιπή προβολή των χώρων τουριστικού ενδιαφέροντος και αναγκαιότητα δημιουργίας κινήτρων για τους νέους ώστε να επισκεφθούν την Aρτα.
Η καθημερινότητα στο «πληγωμένο» σχολείο μας
Των Ναταλίας Καψάλη, Δανάης Γκόκα, Ευθυμίας Κάππου, Χρυσαυγής Καραμπά
Η κακή κατάσταση των σχολικών υποδομών αποτελεί ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν την εκπαιδευτική κοινότητα σήμερα. Πολλά σχολεία είναι παλιά, φθαρμένα, και με ανεπαρκείς εγκαταστάσεις, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την εμπειρία μάθησης. Η έλλειψη βασικών πόρων δυσχεραίνει την εκπαιδευτική διαδικασία περιορίζοντας τις δυνατότητες των καθηγητών να προσφέρουν ποιοτική εκπαίδευση. Είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωριστούν τα υπάρχοντα προβλήματα προκειμένου να διασφαλιστεί ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον μάθησης για τον κάθε άνθρωπο.
Καθημερινά αντιμετωπίζουμε προβλήματα στις υποδομές τους όπως σπασμένες πόρτες, χαλασμένα πόμολα, φθαρμένα ή σπασμένα παράθυρα. Εκτός από την καθημερινή δυσκολία που προκαλούν σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, θέτουν επιπλέον σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη σωματική τους ακεραιότητα. Τις περισσότερες φορές η καθυστέρηση επισκευής τους οφείλεται στην έλλειψη κονδυλίων, την υπερβολική γραφειοκρατία ή ακόμα και στην αδιαφορία των ανάλογων φορέων. Φυσικά και υπάρχουν διαμαρτυρίες από τους μαθητές, ωστόσο η λύση στα προβλήματα είτε γίνεται με μεγάλη καθυστέρηση είτε δεν γίνεται ποτέ.
Ελλειψη αναλωσίμων
Ενα δεύτερο ζήτημα το οποίο πλήττει το σχολείο μας είναι η έλλειψη υλικών και αναλωσίμων. Οι εκτυπωτές συνήθως είτε έχουν τεχνικά προβλήματα είτε είναι δυσλειτουργικοί, το χαρτί δεν είναι πάντα διαθέσιμο, ακόμα και υλικά καθαριότητας και ατομικής υγιεινής μπορεί να μην υπάρχουν για μέρες.
Συγχρόνως ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει το σχολείο μας είναι η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι σχολικές τουαλέτες. Πολλές φορές δε, παραλείπεται μέχρι και η τακτική καθαριότητά τους! Η έλλειψη βασικών προϊόντων, όπως χαρτί υγείας και σαπούνι, δημιουργούν ανθυγιεινές συνθήκες. Παράλληλα οι κατεστραμμένες υποδομές, όπως για παράδειγμα οι βρύσες, εμποδίζουν την ορθή χρήση τους.
Τέλος, η έλλειψη θέρμανσης τον χειμώνα και ανεμιστήρων το καλοκαίρι απασχολεί και το σχολείο μας. Κατά τους χειμερινούς μήνες οι χαμηλές θερμοκρασίες καθιστούν τις αίθουσες διδασκαλίας δυσάρεστες και ανυπόφορες με αποτέλεσμα να μειώνεται η συγκέντρωση και η απόδοση των μαθητών. Ανυπόφορο βέβαια δεν είναι μόνο το κρύο, αλλά και οι υψηλές θερμοκρασίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, που προκαλούν συχνά λιποθυμίες και δυσκολίες στην αναπνοή. Ιδιαίτερα στις αίθουσες που χρησιμοποιούνται για ενδοσχολικές ή πανελλήνιες εξετάσεις απαιτείται η τοποθέτηση ανεμιστήρων.
Συνοψίζοντας, η κακή κατάσταση των υποδομών στα σχολεία αποτελεί μια σημαντική πρόκληση. Οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν να επενδύσουν στην αναβάθμιση των σχολείων ώστε να δημιουργηθούν ασφαλή και ευχάριστα περιβάλλοντα μάθησης. Μόνο έτσι θα μπορέσει να εξασφαλιστεί η ποιότητα εκπαίδευσης και η ευημερία των μαθητών.
Οι νέοι αντιμέτωποι με τον εαυτό τους
Της Αγάθης Καλοχέρη
Πολλοί συχνά αναρωτιούνται τι συμβαίνει στο μυαλό ενός νέου. Τι σκέφτεται και με ποιο κριτήριο ενεργεί; Ποια τα συναισθήματά του; Με ποιον τρόπο τα εκφράζει; Ποιοι οι προβληματισμοί του; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα δεν μπορεί να είναι ακριβείς αφού διαφέρουν από άτομο σε άτομο, αλλά σαφέστατα είναι ρεαλιστικές και καλύπτουν το μεγαλύτερο ποσοστό των σύγχρονων νέων.
Ενα σύνηθες πρόβλημα στον περίπλοκο κόσμο των νέων αποτελεί το άγχος του επαγγελματικού προσανατολισμού. Το άτομο καλείται να αποφασίσει για το μέλλον του, για το επάγγελμα που θα ακολουθήσει τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και υπό την αφόρητη πίεση που του ασκεί η κοινωνία. Ετσι, κατακλύζεται από αμέτρητες σκέψεις αβεβαιότητας και αμφιβολίας. Ωστόσο, το άγχος δεν σταματά στη φάση της επιλογής, αλλά συνεχίζει να κυβερνά το σώμα και το μυαλό του νέου.
Η περίοδος της (αναγκαίας) προετοιμασίας για τις πανελλαδικές εξετάσεις χαρακτηρίζεται από σκληρό προσωπικό αγώνα, στερήσεις και άγχος. Συγκεκριμένα, το άγχος επίδοσης λειτουργεί συχνά ως ανασταλτικός παράγοντας, με αποτέλεσμα να αποσυντονίζει τον νέο και να επιφέρει την αποτυχία. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα της UNICEF το άγχος στους νέους και ιδιαίτερα στους εφήβους συνήθως προκαλεί ταχυκαρδία, δυσκολία στον ύπνο, αυξομειώσεις βάρους και άλλες επιβλαβείς συνέπειες. Δεν είναι λοιπόν παράδοξο το γεγονός ότι οι αγχώδεις διαταραχές αποτελούν φαινόμενο συχνότερο στους νέους με τις καταστάσεις τις οποίες καλούνται να φέρουν εις πέρας και μάλιστα ανεπηρέαστοι, κάτι που είναι αδύνατον.
Ενα άλλο ζήτημα που απασχολεί έντονα τον νέο, και το οποίο, σε συνδυασμό με το άγχος, έχει καταστροφικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεσή του, είναι η μοναξιά. Η μοναξιά που στη ζωή των νέων είναι μια κατάσταση την οποία είναι υποχρεωμένοι να βιώνουν για διάφορους λόγους. Ενας παράγοντας είναι οι ανούσιες και επιφανειακές σχέσεις (είτε φιλικές είτε ερωτικές) τις οποίες οι νέοι τείνουν να συνάπτουν αλλά και οι λανθασμένες επιλογές τους όσον αφορά τους ανθρώπους που συναναστρέφονται.
Με λίγα λόγια, το θέμα έχει να κάνει τόσο με την πληθώρα όσο και με την ποιότητα των σχέσεων. Οι ολιγάριθμες και οι κακής ποιότητας συναναστροφές, δηλαδή οι δίχως ουσιαστική επικοινωνία και οι ψεύτικες σχέσεις, οδηγούν αναπόφευκτα στη μοναξιά. Μάλιστα, τέτοιου είδους σχέσεις ποικίλλουν στη ζωή των νέων, γι’ αυτό καθίσταται δύσκολη η εύρεση αληθινής φιλίας. Παράλληλα, οι κοινωνικές αλλαγές, που αποτελούν συχνό φαινόμενο στις νεαρές ηλικίες, όπως για παράδειγμα η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, η μετάβαση στο πανεπιστήμιο και η μετακίνηση σε άλλη πόλη, είναι ικανές να επιφέρουν τη μοναξιά.
Πιεσμένος λοιπόν ο νέος είναι υποχρεωμένος να ζει και ειδικότερα να νιώθει μόνος και ανίκανος να δημιουργήσει συνδετικούς δεσμούς με ανθρώπους, γεγονός που τον θέτει στο περιθώριο. Τέλος, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και οι συνθήκες ζωής ενός νέου (όπως η οικογένεια, ο τόπος διαμονής, το φύλο, η ηλικία κ.ά.) είναι κριτήρια δημιουργίας σχέσεων, τα οποία συχνά δεν πληρούνται και δεν συμβαδίζουν με αυτά των άλλων και έτσι αποτρέπουν τη σύναψη οποιασδήποτε σχέσης, εκτός βέβαια ορισμένων εξαιρέσεων, όπως ο διαφορετικός τόπος διαμονής ή γενικότερα η απόσταση, η οποία κάποιες φορές είναι λανθασμένα συνυφασμένη με την αδυναμία δημιουργίας δεσμών.
Συνοψίζοντας, οι σκέψεις και τα συναισθήματα των σύγχρονων νέων και η συνομιλία που κάνουν με τον εαυτό τους αντικατοπτρίζουν τον πολυδιάστατο ψυχισμό τους, για τον οποίο χαρακτηρίζονται. Για αυτόν τον λόγο επομένως αξίζουν τον σεβασμό και την κατανόηση των μεγαλύτερων μπροστά στις καταστάσεις και τα προβλήματα τα οποία είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους και στο βάρος που κουβαλούν, με απώτερο στόχο να ανεξαρτητοποιηθούν, να αποκτήσουν τον έλεγχο και να πάρουν επιτέλους τη ζωή στα χέρια τους.
