Η ενθρόνιση του νέου ηγουμένου της Αγίας Αικατερίνης του Σινά κ. Συμεών σηματοδοτεί την ολοκλήρωση μιας μακράς- για τα δεδομένα της μοναστικής κοινότητας- περιόδου εσωστρέφειας και αναταραχής που επικρατούσε εντός κι εκτός των τειχών της Μονής επί των τελευταίων ημερών του παραιτηθέντος αρχιεπισκόπου Δαμιανού. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε ένα ακόμα απαραίτητο βήμα για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Αθήνας και Καΐρου όσον αφορά το καθεστώς και τη λειτουργία του ιστορικού μοναστηριού, καθώς πλέον ο κ. Συμεών είναι ο επίσημος συνομιλητής της αιγυπτιακής πλευράς και αυτός που- αφότου λάβει την αιγυπτιακή υπηκοότητα- θα υπογράψει τη συμφωνία που θα καθορίσει το μέλλον της Μονής.
Για την ελληνική διπλωματία η ενθρόνιση του κ. Συμεών αποτελεί διπλή νίκη, καθώς αφενός σηματοδοτεί την επαναφορά της ενότητας μεταξύ της ηγεσίας και του σώματος των μοναχών, αφετέρου διότι ο μετριοπαθής και ήπιος χαρακτήρας του νέου ηγουμένου αποτελεί εγγύηση για την επίτευξη και κυρίως την εφαρμογή της Συμφωνίας. Παρά το γεγονός ότι Ελλάδα και Αίγυπτος έχουν πετύχει να διαμορφώσουν κοινό πλαίσιο κατανόησης στις διαπραγματεύσεις τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο έως ότου συμφωνηθούν όλα. Όπως λέει χαρακτηριστικά στο «Βήμα» πηγή με άριστη γνώση των συζητήσεων «συμφωνία θα υπάρξει μόνο όταν πέσουν οι υπογραφές». Και όπως όλα δείχνουν θα μεσολαβήσει ακόμα αρκετό διάστημα, με την Αθήνα να κινείται σε χαμηλούς τόνους και χωρίς την παραμικρή διάθεση να κρατήσει το θέμα- πολύπλοκο εν τη γενέσει του- στο επίκεντρο της δημοσιότητας.
Εξ ου και η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην τελετή ενθρόνισης είχε περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα, με τον πρωθυπουργό να επαναλαμβάνει τη δέσμευση της Αθήνας ότι θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα πέριξ της Μονής, παρέχοντας κάθε δυνατή συνδρομή. «Είναι εθνικό καθήκον, συνεπώς, το διαρκές ενδιαφέρον μας για την πολυσήμαντη πνευματική και πολιτιστική αποστολή της Μονής και εύλογο χρέος μας κάθε βοήθεια προς εκείνους που κρατούν τις παραδόσεις μας στην εσχατιά τούτης της χερσονήσου», ήταν τα ακριβή λόγια του κ. Μητσοτάκη εντός του ναού της Αγίας Αικατερίνης. Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον κ. Συμεών, τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο και μέλη της μοναστικής κοινότητας, επαναλαμβάνοντας ότι είναι η Ιερά Σιναΐτικη Αδελφότητα αυτή που θα λάβει τις τελικές αποφάσεις για το μέλλον της Μονής.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των τεχνικών ομάδων θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα, υπό την επίβλεψη της υφυπουργού Εξωτερικών Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου και τον συντονισμό του έμπειρου Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων Γιώργου Καλαντζή- αμφότεροι γνωρίζουν σε βάθος τόσο τα διαδικαστικά όσο κυρίως και τις ισορροπίες που υπάρχουν στο διπλωματικό επίπεδο αλλά και εντός της εκκλησιαστικής κοινότητας. Διακηρυγμένος στόχος της Αθήνας παραμένει η διατήρηση του ελληνορθόδοξου και λατρευτικού χαρακτήρα της Μονής, θέση που υποδεικνύει ότι όσον αφορά το ζήτημα της ιδιοκτησίας δεν θα πρέπει να αναμένονται ανατροπές, για τις οποίες άλλωστε θα απαιτείτο δικαστική προσφυγή ώστε να αναιρεθεί η απόφαση του Εφετείου της Ισμαηλίας.
Αλλαγή, όμως, φαίνεται ότι υπάρχει και στη θέση περί σύστασης Νομικού Προσώπου της Μονής και στην Αίγυπτο, όπως έπραξε το περασμένο καλοκαίρι η ελληνική Πολιτεία, καθώς το Κάιρο δεν αναγνωρίζει τέτοιου είδους δικαιώματα σε θρησκευτικές κοινότητες επί αιγυπτιακού εδάφους. Η Αθήνα αναζητεί τρόπους διευκόλυνσης της εγκαταβίωσης των μοναχών στο Σινά, οι οποίοι έως σήμερα αναγκάζονται να ανανεώνουν κάθε χρόνο την άδεια παραμονής τους στη χώρα.
Έτερο μείζον ζητούμενο αμφότερων των πλευρών αποτελεί η διατήρηση των στρατηγικών σχέσεων στο υπάρχον, άριστο επίπεδο καθώς η εμπειρία της ψύχρανσης- στα όρια της διπλωματικής κρίσης- του περασμένου καλοκαιριού ουδένα ωφέλησε. Για την Αθήνα ήταν δύσκολο να ανεχθεί το δικαστικό τετελεσμένο που επιβλήθηκε από το Κάιρο, με δεδομένο μάλιστα ότι οι κ. Μητσοτάκης και Σίσι είχαν συμφωνήσει στο περιθώριο του πρώτου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στην ελληνική πρωτεύουσα ότι το θέμα της Μονής θα λάμβανε ταχέως αίσιο τέλος. Όσο δε για το καθεστώς Σίσι, δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να συνεχιστεί η ευθεία αντιπαράθεση με την ελληνική κυβέρνηση, την ώρα που το Κάιρο αναζητεί διαρκώς διαύλους επικοινωνίας για την ενίσχυση των ευρωαιγυπτιακών σχέσεων και κυρίως τη στήριξη της οικονομίας με πόρους από τις Βρυξέλλες.
Η Αίγυπτος δε αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο στην πολύπλοκη γεωγραφία της Ανατολικής Μεσογείου και δύναμη κινείται στην ευρύτερη περιοχή με πυξίδα το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως άλλωστε και η Ελλάδα. Οι δύο πλευρές συνδέονται με τη συμφωνία οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Αύγουστος 2020) δια της οποίας αμφισβητείται εμπράκτως το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Η Αθήνα, τέλος, βλέπει στο Κάιρο έναν δυνητικό συνοδοιπόρο στην προσπάθεια δημιουργίας του πενταμερούς σχήματος συνεργασίας στην περιοχή με απώτερο στόχο τη διευθέτηση του ζητήματος των θαλασσίων ζωνών.
