ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ
Επιτέλους είχαμε συμφωνία Ευάγγελου Βενιζέλου και Παύλου Μαρινάκη. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σχολιάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης ΝΔ–ΠαΣοΚ περί μη διακυβερνησιμότητας της χώρας, είπε ότι ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει κι ο κ. Βενιζέλος τον επιβεβαίωσε λέγοντας: «Πράγματι. Θα λέω ό,τι θέλω».
Με δεδομένο ότι κανείς δεν είχε ποτέ την παραμικρή αμφιβολία ότι o πολύπειρος καθηγητής θα λέει ό,τι θέλει χωρίς να ρωτήσει τον νεαρό δικηγόρο, ελπίζω ότι η δήλωση Μαρινάκη δεν ήταν απαξιωτική, του τύπου «λέγε ό,τι θες, στο επιτρέπω», αλλά είχε την έννοια της αναγνώρισης της βαρύτητας των τοποθετήσεων του Βενιζέλου και επομένως συνιστά μια στροφή στην συμπεριφορά του.
Θυμίζω ότι στο πρόσφατο παρελθόν ο Μαρινάκης, υπό την ιδιότητα του νομικού μάλιστα, είχε αμφισβητήσει την ικανότητα του Βενιζέλου να διακρίνει νομικές έννοιες και τον διόρθωνε από το πόντιουμ της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, λέγοντας του ότι «συγχέει λανθασμένα την απαρτία με την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Αν κάποιος ανατρέξει στο Σύνταγμα και στον Κανονισμό της Βουλής, θα καταλάβει ότι τίποτα δεν στέκει. Υποθέτω λοιπόν ότι ο Μαρινάκης έμαθε τελικά ότι στο Σύνταγμα δεν υπάρχει καν η έννοια της απαρτίας της Βουλής και ότι κάτι ήξερε όταν μιλούσε ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, ενώ αυτός όχι, και πλέον θα τον αφήνει να λέει ό,τι θέλει. Άλλωστε, κατά κανόνα αυτά που λέει ο Βενιζέλος «στέκουν», αν μη τι άλλο.
***
Πάντως ο «Κύκλος Ιδεών» του Βενιζέλου, αφού είχε και την άδεια της κυβέρνησης, πραγματοποίησε την Πέμπτη μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και επιτυχημένη εκδήλωση με θέμα το πολιτικό αδιέξοδο που προκύπτει από την ανάγνωση των δημοσκοπήσεων, στην οποία εκτός από τον ίδιο, είπαν ό,τι ήθελαν και οι Στράτος Φαναράς, Ινώ Αφεντούλη, Παύλος Τσίμας, Ανδρέας Πετρουλάκης και Κώστας Κωστής με συντονίστρια τη δημοσιογράφο Νίκη Λυμπεράκη.
Στην εκδήλωση αυτή παρουσιάστηκε έρευνα της εταιρείας Metron Analysis με θέμα «Η Ελλάδα σήμερα. Υπάρχει πολιτικό πρόβλημα;» η οποία είχε πολλά και ενδιαφέροντα ευρήματα. Ας πούμε ότι το 72% των πολιτών έχει αρνητική άποψη για το έργο της κυβέρνησης και το 60% ότι χρειάζεται πολιτική αλλαγή, ότι για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, τη Δικαιοσύνη εμπιστεύεται μόνο το 34% , την αντιπολίτευση μόνο το 26%, την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ μόνο το 22%.
***
Αυτή η κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς, στα κόμματα, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την οποία, πέραν της έρευνας επισήμαναν και όλοι οι ομιλητές, αυτά τα ποσοστά των πολιτών που στην απόλυτη πλειοψηφία τους επιθυμούν πολιτική αλλαγή αλλά με ακόμη μεγαλύτερη πλειοψηφία δεν είναι ευχαριστημένοι από το έργο της αντιπολίτευσης, ασφαλώς δικαιώνουν τη θέση ότι η Ελλάδα έχει πρόβλημα διακυβερνησιμότητας.
Γιατί η διακυβερνησιμότητα δεν είναι, όπως νομίζει ο Γιώργος Φλωρίδης ας πούμε, η ύπαρξη σταθερής κυβέρνησης, αλλά η ύπαρξη κυβέρνησης και πολιτικού συστήματος που μπορούν να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στη φιλελεύθερη Δημοκρατία και στους θεσμούς της για να αντιμετωπίσουν τα οξύτατα και σύνθετα προβλήματα του σημερινού κόσμου.
Για να το πω απλά στον Φλωρίδη, που ανέλαβε να απαντήσει από πλευράς κυβέρνησης στην ανησυχίες του Βενιζέλου, το ότι ο ίδιος είναι σταθερός στην θέση του υπουργού Δικαιοσύνης δεν σημαίνει ότι η χώρα είναι διακυβερνήσιμη.
Αντιθέτως, το ότι μόνο 1 στους 5 πολίτες εμπιστεύεται την Δικαιοσύνη, για την οποία είναι πολιτικά υπεύθυνος, σημαίνει ότι δεν είναι.
Και μαζί και χώρια
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όσα ειπώθηκαν την Πέμπτη στα όργανα ΣΥΡΙΖΑ (Πολιτική Γραμματεία) και Νέας Αριστεράς (Πολιτικό Γραφείο), δεν θα μου κάνει εντύπωση αν βρεθεί σύντομα η φόρμουλα για να προκύψει το ενιαίο κοινοβουλευτικό σχήμα που θα στείλει στον Αλέξη Τσίπρα το μήνυμα ότι μπορεί να υπολογίζει σε μια ομαδική συνύπαρξη των «παλιόφιλων» κάτω από την κοινή ομπρέλα.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, βέβαια, είναι αρκετά πιθανό η απόπειρα να αποβεί κάπως «κολοβή». Κι αυτό γιατί δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να ρίξουν νερό στο κρασί τους. Σε αυτή την περίπτωση ίσως τα «φιλικά διαζύγια» αποδειχθούν μια κάποια λύση, κυρίως για τη Νέα Αριστερά, στην οποία οι «αντιφρονούντες» παραμένουν πλειονότητα.
«Απεταξάμην»
Κατανοώ, επίσης, την προσπάθεια της Κουμουνδούρου να διαχειριστεί όσα διέρρευσαν από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας για τη γραμμή Φάμελλου, ο οποίος έκρουσε διακριτικά τη θύρα της Αμαλίας, όπου βρίσκεται η έδρα Τσίπρα, περιμένοντας με αγωνία να ανοίξει το πορτόφυλλο.
Γι’ αυτό και έσπευσαν να εξηγήσουν ότι εξακολουθούν να μιλούν για σύγκλιση που θα προσδιορίζεται από έναν ξεκάθαρο στόχο και από μία προγραμματική πρόταση, αποτασσόμενοι τα σενάρια εξαέρωσης ή αυτοδιάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, όπως προσθέτουν, η παρουσία του υπάρχοντος σχήματος στο πολιτικό γίγνεσθαι παραμένει αναγκαία. Για να το λένε…
Γεραπετρίτης κατά καραμανλικής γραμμής
Περίπου μία ώρα – μαζί με την παρέμβαση του καθηγητή Σισιλιάνου– κράτησε η ομιλία του υπουργού Εξωτερικών στην εκδήλωση της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών για την οποία σας έγραψα προχθές. Ο Γιώργος Γεραπετρίτης περιέγραψε εκεί σχεδόν όλο το πλαίσιο και κυρίως τη λογική στη βάση της οποίας ασκείται τα τελευταία χρόνια η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Απαντώντας, όμως, σε ερωτήσεις φοιτητών ο υπουργός όχι μόνο στράφηκε εμμέσως πλην σαφώς κατά του «δόγματος της ακινησίας» (βλ. Καραμανλή- Μολυβιάτη, τους οποίους είχε καρφώσει προσφάτως και ο πρωθυπουργός), αλλά… προέβλεψε και το μέλλον του.
«Το ευκολότερο για μένα θα ήταν να καθίσω στην αναπαυτική καρέκλα του υπουργού Εξωτερικών, να προσπαθώ να συντηρώ αντί να αναλαμβάνω πρωτοβουλίες. Και απλά να περιμένω να μην σκάσει κανένα κακό στη βάρδια μου. Αλλά δεν είναι αυτή η ιδιοσυγκρασία η δική μου, φαντάζομαι και γι’ αυτό και δεν θα μακροημερεύσω», είπε ο κ. Γεραπετρίτης.
Τι συμβαίνει με το υπουργείο Εξωτερικών;
Η μακροημέρευση του Γεραπετρίτη, συζητείται στην κυβέρνηση διότι υπάρχουν διάφοροι μνηστήρες για το υπουργείο Εξωτερικών και η συζήτηση για πιθανό εαρινό ανασχηματισμό δεν έχει σταματήσει.
Στην παραπάνω εκδήλωση ο υπουργός Εξωτερικών απέφυγε να αναφερθεί στην πρωτοβουλία «5×5», την οποία λέγεται ότι δεν γνώριζαν στο υπουργείο του και ότι την άκουσαν όπως όλοι από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πάντως το ανέθεσε τις επαφές με τα υπόλοιπα τέσσερα κράτη και δήλωσε ότι «πολύ σύντομα το υπουργείο Εξωτερικών θα είναι σε θέση να παρουσιάσει έναν πιο σαφή οδικό χάρτη γι’ αυτή τη σκέψη, την οποία παρουσίασα». Σαν να διακρίνω ένα περίεργο κλίμα ή είναι ιδέα μου;
Η «αιώνια» κόντρα Πολάκη – Γεωργιάδη
Άλλη μια σκληρή αντιπαράθεση είχαν οι «αιώνιοι εχθροί» Άδωνις Γεωργιάδης και Παύλος Πολάκης, οι οποίοι «σκοτώθηκαν» σε συνεδρίαση επιτροπής της Βουλής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά και για τη δικαστική τους διαμάχη.
Μιλώντας στην επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων ο υπουργός Υγείας δήλωσε ότι αυξήθηκαν οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας επειδή «οι Έλληνες έγιναν πλουσιότεροι επί Μητσοτάκη. Ψήφισαν Μητσοτάκη έγιναν πλουσιότεροι, αυξήθηκε το ΑΕΠ και θα τον ξαναψηφίσουν για να γίνουν ακόμα πιο πλούσιοι».
Ο «Φραπές» πλούτισε, του απάντησε ο Πολάκης, «ο κολλητός του Αυγενάκη». Η αντιπαράθεση τους συνεχίστηκε μέχρι που ο Πολάκης αποχώρησε από την αίθουσα, αλλά το επεισόδιο είχε και συνέχεια στο διαδίκτυο. Καλά, άλλη δουλειά δεν έχουν;
Κεντροαριστερή κινητικότητα
Η κινητικότητα στην κεντροαριστερά δεν σταματά. Δεν μιλώ για όσα τραγελαφικά συνέβησαν στην πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για όσα συμβαίνουν στο ΠαΣοΚ και περνούν κάτω από τα ραντάρ.
Η συγκυρία βλέπετε είναι όντως περίεργη και η κοινή εμφάνιση των Γιώργου Παπανδρέου και Χάρη Δούκα σε εκδήλωση του ιδρύματος Παπανδρέου στην Πάτρα συζητήθηκε, από φίλους και αντιπάλους.
Μάλιστα συζητήθηκε και σε κάτι τραπεζάκια που στήθηκαν στο περιθώριο άλλων εκδηλώσεων που πραγματοποίησε το ΠαΣοΚ τις επόμενες ημέρες. Φαίνεται λοιπόν πως οι δύο άντρες τα πάνε καλά μεταξύ τους και μένει να δούμε αν θα προχωρήσουν και προς το συνέδριο μαζί.
Το μόνο που θα σας πω με σιγουριά είναι πως μετά την εκδήλωση ακολούθησε τραπέζωμα, παραδοσιακό σοσιαλιστικό.
