Ο Χρήστος Μπουκώρος ρωτήθηκε αν ο Μυλωνάκης τον είχε ενημερώσει ότι δεν θα υπουργοποιηθεί επειδή ήταν υπό παρακολούθηση για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η απάντηση του πρώην υφυπουργού για αυτό το θέμα έχει τεράστια σημασία γιατί αφ’ ενός μεν αν ο Μυλωνάκης γνώριζε ότι έχει αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών προκύπτει καραμπινάτο ποινικό αδίκημα που πρέπει να διερευνηθεί, αφ’ ετέρου είναι αυταπόδεικτο ότι αν η συνομιλία είναι αληθής, τότε έγινε σε χρονική στιγμή που ούτε ο Μυλωνάκης ήταν υφυπουργός, αλλά Γενικός Γραμματέας της Βουλής.
Κι επειδή ούτε βουλευτής είναι, αν τυχόν ανακύψει ζήτημα διερεύνησης τυχόν ποινικών ευθυνών του, αρμόδια είναι η Δικαιοσύνη χωρίς καμιά εμπλοκή της Βουλής στην διαδικασία και επομένως χωρίς καμιά δυνατότητα της κυβερνητικής πλειοψηφίας να την ελέγξει, βάζοντας πχ τους βουλευτές της να ψηφίσουν με το ταχυδρομείο.
Ο Μπουκώρος απάντησε «Έχω αποφασίσει να μη μιλήσω αυτή την ώρα, αλλά πιστεύει κανείς ότι δεν θα μιλήσω;». Και το ερώτημα είναι αν ο Μπουκώρος με αυτήν την απάντηση θέλησε να ενημερώσει τον ελληνικό λαό ότι η αλήθεια θα λάμψει όταν έρθει η ώρα ή αν θέλησε να ενημερώσει το Μέγαρο Μαξίμου ότι καλύτερα γι’ αυτούς είναι να μην έρθει εκείνη η ώρα.
***
Ο τραμπισμός του Άδωνι
Ο Άδωνις Γεωργιάδης αρνήθηκε να πει δυο κουβέντες για τις εξωφρενικές δηλώσεις του Τραμπ περί σύνδεσης αυτισμού και παρακεταμόλης λέγοντας «εγώ δεν είμαι γιατρός, είμαι Υπουργός Υγείας». Βέβαια, ο υπουργός Υγείας ούτε νομικός είναι, αλλά για νομικά θέματα δεν διστάζει να εκδίδει γνωμοδοτήσεις.
Προχθές, θέλοντας ίσως να μετριάσει τις εντυπώσεις από την δήλωση του Νίκου Δένδια, με τον οποίο δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις, έγραψε στα social media ένα κατεβατό στο οποίο εξηγεί τις δικονομικές λεπτομέρειες για τα αιτήματα εκταφής και διενέργειας τοξικολογικών εξετάσεων και πως αυτές σχετίζονται με την πρόοδο της δίκης.
Φαίνεται πως η μόνη μας ελπίδα να σταματήσει ο υπουργός Υγείας να επιτίθεται συνεχώς σε όσους επιζητούν διαφάνεια και δικαιοσύνη για τα Τέμπη είναι να κάνει κάποια αμφιλεγόμενη δήλωση ο πρόεδρος Τραμπ, με τον οποίο ο Γεωργιάδης επιμελώς αποφεύγει να διαφωνήσει, αφού είναι πασιφανές ότι φιλοδοξεί να εκφράσει τον εγχώριο τραμπισμό.
***
Ενδιαφέρον Μέρτς για τις ελληνικές φοροαπαλλαγές
Μου έλεγαν και δεν το πίστευα. Ο Γερμανός Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς είδε με ενδιαφέρον τα μέτρα για τις φοροαπαλλαγές ειδικά για τους νέους και το είπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά την διάρκεια της συνάντησης τους στην Κοπεγχάγη.
Οι δύο άνδρες έμειναν περισσότερο στα της οικονομίας και της άμυνας, ενόψει και του τακτικού Συμβουλίου του Οκτωβρίου που θα έχει ως αντικείμενο να προετοιμάσει τον οδικό χάρτη για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας έως το 2030.
***
Ο «μαρτυριάρης» Κυριάκος
Το ενδιαφέρον της συνάντησης του Πρωθυπουργού με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε δεν ήταν τόσο η κατηγορηματική θέση της Ελλάδας για το μπλοκάρισμα της ένταξης της Τουρκίας στο Safe, αν δεν «άρει το casus belli, αλλά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός δημοσιοποίησε μέρος της κουβέντας, γεγονός που δεν συνηθίζει. Θέλησε έτσι να αποτρέψει «πιέσεις» από το ΝΑΤΟ, που πιθανώς μπορεί να ασκηθούν ενόψει των διαπραγματεύσεων για την ένταξη τρίτων χωρών στο πρόγραμμα.
***
Η απειλή της Χριστίδου σε Μπάρκα
Με ορολογία πεζοδρομίου, ασυνήθιστη για εκείνη, η ανεξάρτητη βουλευτής – προερχόμενη όμως από τον ΣΥΡΙΖΑ– Ραλία Χρηστίδου, επιτέθηκε στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Μπάρκα. Τι προκάλεσε την έκρηξή της; Θεώρησε ότι γελούσε κοροϊδευτικά την ώρα που βρισκόταν στο βήμα και μιλούσε. Αφού ολοκλήρωσε την ομιλία της κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, πλησίασε τα έδρανα και είπε στον Μπάρκα: «Αν ξανά γελάσεις την ώρα που μιλάω, θα σου σπάσω τα μούτρα».
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο βουλευτής αιφνιδιάστηκε και δεν απάντησε. Ο ίδιος υποστηρίζει πως ουδέποτε γέλασε ή κορόιδεψε τη βουλευτή, ούτε έκανε κάποιον μορφασμό. Εκείνη, πάντως, δεν πείστηκε από τις εξηγήσεις του.
***
Μαχαιρώματα στο ΣΥΡΙΖΑ
Κακό χωριό τα λίγα σπίτια, ειδικά όταν πρόκειται για κόμμα που κινείται μεταξύ 6%-7% και δεν προσελκύει το ίδιο ενδιαφέρον όπως στο παρελθόν. Όμως η σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλο ξενοδοχείο της Καισαριανής θα έχει ενδιαφέρον διότι θα υπάρξουν μαχαιρώματα. Έτσι λένε οι φίλοι μου. Για να δούμε. Πάντως οι δύο εσωκομματικές συνεδριάσεις που προηγήθηκαν μέσα στην εβδομάδα, του προεδρείου της ΚΟ και της Πολιτικής Γραμματείας, είχαν εντάσεις.
***
To «ναι» για τις Belharra δίχασε
Η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει το νομοσχέδιο για τις Belharra προκάλεσε κραδασμούς στο εσωτερικό του κόμματος. Παρότι η γραμμή του κόμματος ήταν να ψηφίσουν υπέρ, η Έλενα Ακρίτα διαφοροποιήθηκε ψηφίζοντας κατά. Βέβαια, στελέχη του κόμματος αποφεύγουν να δώσουν βάρος και επικαλούνται τη γνωστή καραμέλα για ψήφο… συνείδησης.
Όμως το «όχι» της Ακρίτα που ωστόσο δεν συνοδεύεται από διαγραφή ήταν κάτι που δεν περίμεναν στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα έπρεπε, όμως, να μην πέσουν από τα σύννεφα, αφότου το εν λόγω ζήτημα είχε ήδη προκαλέσει εσωκομματικές τριβές τόσο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα όσο και στην Πολιτική Γραμματεία τις προηγούμενες ημέρες.
Ο Σωκράτης Φάμελλος ήρθε απέναντι ακόμη και σε στενούς συνεργάτες του (Θεοχαρόπουλος, Καλπάκης, Ζαχαριάδης) ή άλλα στελέχη (Σβίγκου, Δούρου) που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους για την έγκριση της εν λόγω κυβερνητικής πρωτοβουλίας.
***
Μάχη… ερωτήσεων
Για να αλλάξουν, δε, την ατζέντα και να υποβαθμίσουν όσο είναι δυνατόν ένα εσωτερικό ζήτημα που έφερε τριβές, επιχειρούν να προβάλλουν την έντονη δραστηριότητα της ΚΟ από τη στιγμή άνοιξε ξανά η Βουλή.
Μόνο το Σεπτέμβριο, επισημαίνουν από την Κουμουνδούρου, ο ΣΥΡΙΖΑ ενεργοποίησε 206 μέσα κοινοβουλευτικού ελέγχου της κυβέρνησης, με πέντε βουλευτές του να προηγούνται όλων των άλλων στη σχετική λίστα. Στη μάχη των πιο δραστήριων βουλευτών κονταροχτυπιούνται για την πρωτιά οι Κώστας Μπάρκας (Πρέβεζα) και Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος (Μαγνησία).
***
Ήρεμα νερά
Αξιοσημείωτα ήρεμο κλίμα επικράτησε στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής που συγκάλεσε στο νεοκλασσικό της Βασιλίσσης Σοφίας ο υπουργός Εξωτερικής Πολιτικής Γιώργος Γεραπετρίτης.
Όχι ότι συνήθως γίνεται φασαρία, αλλά αν κρίνει κανείς απ’ όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες εβδομάδες στην ελληνική εξωτερική πολιτική (ακύρωση συνάντησης Μητσοτάκη– Ερντογάν, σχέσεις με το Ισραήλ κλπ) αλλά και το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου, τότε ίσως να υπέθετε ότι η ένταση θα ανέβαινε.
Εξίσου περίεργο είναι ότι ουδείς εκ των εκπροσώπων των κομμάτων έκανε δηλώσεις μετά το πέρας της συνεδρίασης, επιδεικνύοντας αίσθημα εθνικής ενότητας και ευθύνης.
