Τη Δευτέρα συμφωνήθηκε στον Λευκό Οίκο η πιθανότητα μιας διμερούς συνάντησης μεταξύ του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν και του Ουκρανού Προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Οι Ρώσοι, όμως, ήταν επιφυλακτικοί. Ο σύμβουλος του Κρεμλίνου, Γιούρι Ουσάκοφ, ανέφερε ότι εξετάζεται να ανέβει το επίπεδο των αντιπροσώπων των δύο πλευρών, χωρίς όμως να επιβεβαιώνει την συμμετοχή των ίδιων των ηγετών.
Από την πλευρά του ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ κράτησε μια πιο συμφιλιωτική στάση σε συνέντευξή του. «Δεν αρνούμαστε καμία μορφή εργασίας, ούτε διμερή ούτε τριμερή. Οποιαδήποτε επαφή που περιλαμβάνει ανώτατους αξιωματούχους πρέπει να προετοιμάζεται με τη μέγιστη προσοχή» πρόσθεσε.
Θα μιλήσει ο Πούτιν με ένα «ανέκδοτο»;
Η στάση αυτή δεν προκαλεί έκπληξη. Σε όρους Κρεμλίνου αυτό σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου έτοιμοι να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο.
Η Ρωσία θεωρεί την Ουκρανία αναπόσπαστο μέρος της δικής της ιστορίας και πολιτισμού. Έτσι, αν πραγματοποιηθεί η συνάντηση Πούτιν-Ζελένσκι, όπως λέει η Ορύσια Λούτσεβιτς, διευθύντρια του Προγράμματος για τη Ρωσία και την Ευρασία του Chatham House, ο Πούτιν «θα πρέπει να αποδεχθεί την αποτυχία του και να καθίσει να μιλήσει με έναν πρόεδρο που αποκαλεί «ανέκδοτο», από μια χώρα που δεν υπάρχει».
Θα ήταν επίσης μεγάλη αλλαγή στάσης την οποία ο ρώσος πρόεδρος θα έπρεπε να εξηγήσει στους πολίτες του. «Έχει κάνει πλύση εγκεφάλου, μέσω τηλεόρασης, στους Ρώσους ότι ο Ζελένσκι είναι Ναζί και παράνομος, ότι η (Ουκρανία) είναι μαριονέτα της Δύσης. Γιατί λοιπόν να μιλά ξαφνικά μαζί του;» αναρωτήθηκε.
Το Κρεμλίνο όχι μόνο αμφισβητεί τη νομιμότητα του Ουκρανού ηγέτη, επιμένοντας στην αναβολή των εκλογών στην Ουκρανία, η οποία είναι παράνομη υπό στρατιωτικό νόμο, αλλά στην τελευταία «ειρηνευτική» διακοίνωσή του απαιτεί η Ουκρανία να διεξάγει εκλογές πριν υπογραφεί οποιαδήποτε τελική ειρηνευτική συμφωνία αναφέρει το CNN.
Ο Πούτιν και άλλοι Ρώσοι αξιωματούχοι σπάνια αναφέρονται στον Ζελένσκι με το όνομά του, προτιμώντας το παρατσούκλι «καθεστώς του Κιέβου». Και μην ξεχνάμε ότι ήταν ο Ζελένσκι που ταξίδεψε στην Τουρκία για τις πρώτες άμεσες συνομιλίες μεταξύ των δύο πλευρών στα μέσα Μαΐου, μόνο για να στείλει ο Πούτιν μια αντιπροσωπεία με επικεφαλής έναν συγγραφέα σχολικών βιβλίων ιστορίας!
Είναι ο Τραμπ το κλειδί για την αλλαγή;
Η Τατιάνα Στάνοβαγια, ανώτερη συνεργάτης στο Carnegie Russia Eurasia Center και ιδρύτρια του R.Politik, που αναλύσεις για τη Ρωσία, υποστηρίζει ότι ενώ ο Πούτιν δεν θεωρεί κρίσιμη μια συνάντηση με τον Ζελένσκι σε έναν πόλεμο που για τη Ρωσία αφορά περισσότερο την αντιπαράθεση με τη Δύση παρά με την Ουκρανία, θα μπορούσε ακόμη να συμμετάσχει αν πίστευε ότι θα ήταν επιτυχής.
«Τα βασικά αιτήματα πρέπει να είναι στο τραπέζι και ο Ζελένσκι πρέπει να θέλει να μιλήσει γι’ αυτά», δήλωσε στο CNN την Τρίτη. Μέχρι στιγμής, ο Ζελένσκι έχει αποκλείσει τα βασικά αιτήματα, που περιλαμβάνουν την παραχώρηση εδαφών που η Ουκρανία εξακολουθεί να ελέγχει. Αλλά, όπως υποστηρίζει η Στάνοβαγια, ο Πούτιν βλέπει τον Τραμπ ως το κλειδί για την αλλαγή.
«Ο Τραμπ θεωρείται ως υποστηρικτής της ρωσικής οπτικής για την επίλυση και για αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες υποτίθεται ότι πρέπει να συνεργαστούν με το Κίεβο για να τους πιέσουν να είναι πιο ευέλικτοι, πιο ανοιχτοί στα ρωσικά αιτήματα» επισήμανε.
Η Στάνοβαγια είπε ότι η Ρωσία μπορεί να προσπαθήσει να κρατήσει τις ΗΠΑ με το μέρος της κάνοντας ό,τι πρότεινε ο Ουσάκοφ, και προτείνοντας έναν νέο γύρο συνομιλιών στην Κωνσταντινούπολη, αλλά με υψηλότερου επιπέδου αντιπροσωπεία, ίσως περιλαμβάνοντας τον ίδιο τον Ουσάκοφ και τον Υπουργό Εξωτερικών Λαβρόφ. Αλλά ο Πούτιν δεν θα ρισκάρει να πέσει σε παγίδα καθισμένος σε ένα τραπέζι με τον Ζελένσκι μόνο για να διαπιστώσει ότι όλα του τα αιτήματα απορρίφθηκαν.
Σε ποιον θα ρίξει την ευθύνη ο Τραμπ;
Ο Τραμπ τελείωσε τη Δευτέρα δημοσιεύοντας στο Truth Social ότι «ξεκίνησαν οι διαδικασίες για μια συνάντηση… μεταξύ του Προέδρου Πούτιν και του Προέδρου Ζελένσκι». Μέχρι το πρωί της Τρίτης, όταν εμφανίστηκε σε εκπομπή πρωινού στο Fox News, φαινόταν ότι συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν κάτι σίγουρο. «Κάπως το έστησα με τον Πούτιν και τον Ζελένσκι, και ξέρετε, αυτοί είναι που πρέπει να πάρουν τις αποφάσεις. Εμείς, είμαστε 7.000 μίλια μακριά», είπε.
Ο Πούτιν δεν έχει λόγο να συναινέσει αυτή τη στιγμή. Έχοντας μηδενικές παραχωρήσεις, έχει ανταμειφθεί με μια μεγαλειώδη σύνοδο στην Αλάσκα, την απόσυρση της απαίτησης του Τραμπ για υπογραφή κατάπαυσης του πυρός πριν από τις ειρηνευτικές συνομιλίες και την αποδυνάμωση όλων των μέχρι τώρα τελεσίγραφων για κυρώσεις.
Αν η πίεση του Τραμπ στον Ζελένσκι δεν έχει αποδώσει τα αποτελέσματα που θέλει η Μόσχα, υπάρχει πάντα η στρατιωτική δύναμη ως εφεδρικό μέσο. Το μόνο άγνωστο στοιχείο για τη Ρωσία αυτή τη στιγμή είναι σε ποιον θα ρίξει την ευθύνη ο Τραμπ αν αποτύχει αυτή η τελευταία προσπάθεια ειρήνης.
