Βαθμολογία
5: εξαιρετική
4: πολύ καλή
3: καλή
2: ενδιαφέρουσα
1: μέτρια
0: απαράδεκτη
«Ταιριάζουμε;» (Materalists)
Παραγωγή: ΗΠΑ, 2025
Σκηνοθεσία: Σελίν Σονγκ
Ηθοποιοί: Ντακότα Τζόνσον, Κρις Εβανς, Πέντρο Πασκάλ κ.α.
Το προξενιό, όπως καλά γνωρίζουμε, είναι μια πολύ παλιά υπόθεση αλλά στην «meta» εποχή μας, ως διαδικασία, μπορεί να αγγίξει τα όρια της παρανοϊκής κωμωδίας αν κρίνει κανείς από τα όσα λέει στην τελευταία ταινία της, η Σελίν Σονγκ.
Η σκηνοθέτις Σελίν Σονγκ ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει ερωτική σχέση και πατώντας στα χνάρια της προηγουμενης, πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας της, της υπέροχης «Περασμένες ζωές» (2023), αυτό, στην ουσία, αναλύει και εδώ. Εδώ όμως, περίβλημα της ιστορίας είναι η «επιχείρηση προξενιό» και αυτό προσθέτει αλατοπίπερο στην ιστορία κάνοντας την πραγματικά εύγευστη, πρωτότυπη, αρκετά σύνθετη και με σοβαρή σκέψη πίσω της. Η Ντακότα Τζόνσον (που οσο περνούν τα χρόνια παρουσιάζει μια ευπρόσδεκτη ωριμότητα) υποδύεται την Λούσι, μια σταρ υπάλληλο σε γραφείο συνοικεσίων της Νέας Υόρκης, η οποία είναι «μάνα» στο να «φτιάχνει» σχεσεις για τους πελάτες της, όχι όμως για την ίδια.
Σε ‘ένα πρώτο επίπεδο αυτό δεν φαίνεται να την ενοχλεί και τόσο. Είναι cool και ξέρει πως να βάλει στην θέση του για το δικό της επαγγελματικό συμφέρον κάποιον που θα την πειράξει (ή απλώς θα την κοιτάξει) στον δρόμο, Όλα καλά μέχρι την στιγμή που η ίδια η Λούσι θα βρεθεί στο δίλημμα της επιλογής ανάμεσα σε έναν πάμπλουτο επιχειρηματία (Πέντρο Πασκάλ) και τον πρώην της που είναι ηθοποιός αλλά αναγκάζεται να δουλεύει σερβιτόρος και που το υποδύεται, επίσης πολύ καλός, ο Κρις Εβανς.
Το αλατοπίπερο του προξενιού αφορά την εργασία της Λούσι ως προξενήτρα, που βέβαια έρχεται σε κόντρα με την κατάστασή της στο δίλημμα. Κανένας αλγόριθμος και κανένα στατιστικό δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πραγματική ανθρώπινη επαφή και αυτό είναι το σημείο στο οποίο στέκεται η ταινία. Αυτονόητο θα μου πειτε. Όχι και τόσο, δυστυχώς, θα απαντησω. Και η ταινία το επισημαίνει θαυμάσια.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: CINE ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ – CINE PARIS – ΑΝΕΣΙΣ – ΦΙΛΟΘΕΗ – ΨΥΧΙΚΟ – ΑΙΓΛΗ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ – ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ – ΑΡΤΕΜΙΣ (ΔΗΜ. ΚΙΝ./ΦΟΣ) – ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ – ΑΛΙΚΗ – ΚΑΤΕΡΙΝΑ – ΣΙΝΕ ΠΑΝΘΕΟΝ – ΣΙΝΕ ΠΕΡΑΝ – CINE ΒΟΤΣΑΛΑΚΙΑ – ΣΙΝΕ ΝΙΚΑΙΑ – VILLAGE SHOPPING AND MORE κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: ΑΥΡΑ – ΠΑΝΟΡΑΜΑ – NATAΛΙ κ.α.
«Red Sonja»
Παραγωγη: ΗΠΑ, 2025
Σκηνοθεσία: Μ. Τζ. Μπάσετ
Ηθοποιοί: Ματίλντα Λουτζ, Ρόμπερτ Σίχαν κ.α..
Κινηματογραφικό παρελθόν θα βρούμε και στην καθώς η ταινία του Μ. Τζ. Μπάσετ (από την ομότιτλη σειρά κόμικ) ακολουθεί τα χνάρια της ομότιτλης του 1985 (με ελληνικό τίτλο «Κάλιντορ ο μονομάχος»), στην οποία η Μπριγκίτε Νίλσεν δίπλα στον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ έπαιξε την μαχήτρια μιας ακαθόριστης εποχής, που δείχνει αποφασισμένη να εκδικηθεί την εξόντωση της φυλής της από έναν αδίστακτο κατακτητή. Β movie με τα όλα του αλλά πολύ καλοφτιαγμένο και χωρίς να κρύβει τις διαθέσεις του (στο ύφος της «Σίνα βασίλισσας της ζούγκλας» με την Τάνια Ρόμπερτς), η ταινία δίνει μεγάλο βάρος στην παρουσία της Ματίλντα Λουτζ που υποδύεται την ηρωίδα του τιτλου.
Η Λουτζ την οποία γνωρίσαμε σε ένα άλλο b movie, το «Revenge» της Κοραλίν Φαρζό, είναι όντως πρόσωπο που «γράφει» στον φακό, ενώ ο Ρόμπερτ Σίχαν δίνει έναν αρκετά ενδιαφέροντα «κακό» που θεωρεί ότι στο πνεύμα και την επιστήμη, και όχι στη σωματική δυναμη, βρίσκεται η πραγματική εξουσία. Βέβαια, η ταινια είναι μια αποθέωση της σωματικής δυναμης με την Λουτζ να τα βγάζει πέρα ως μονομάχος σε αρενες καλύτερα και από τον Ράσελ Κρόου στον «Μονομάχο»!
Βαθμολογία: 2
ΑΘΗΝΑ: ΑΕΛΛΩ – VILLAGE MALL – VILLAGE PENTH ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE COSMOS – CINEMA ONE
«Επικίνδυνα… κοντά σου» (Muori di lei)
Παραγωγή: Ιταλία, 2024
Σκηνοθεσία: Στέφανο Σάρντο
Ηθοποιοί: Ρικάρντο Σκαρμάτσιο, Μαρία Κιάρα Τζιανέτα
Δεν χρειάζεται να είσαι ντετέκτιβ για να αντιληφθείς ότι η γνωριμία ενός βαριεστημενου, παντρεμένου καθηγητή (Ρικάρντο Σκαρμάτσιο) με τη νέα και πολύ νεότερη γειτόνισσά του (Μαρία Κιάρα Τζιανέτα) πρώτον θα έχει πολύ… πικάντικη εξέλιξη και δεύτερον, ότι κάποιο λάκκο θα έχει η φάβα. Ο σκηνοθέτης Στέφανο Σάρντο προσπαθεί να υπηρετήσει αξιοπρεπώς το είδος του ερωτικού θρίλερ ενώ από την πλευρά τους, οι δύο βασικοι ηθοποιοί, ο έμπειρος Σκαρμάτσιο και η κούκλα Τζιανέτα δείχνουν να κατανοούν την πολύπλοκη φύση των ηρώων τους. Είναι αλήθεια ότι προσπαθούν αλλά για κάποιο λόγο, εκεί όπου η ταινία φαίνεται να πάσχει, είναι στον ερωτισμό – δηλαδή στην έλλειψή του.
Επίσης, αν και χαμηλών τόνων και καλά «περιποιημένο», αυτό το ερωτικό νουάρ, παρότι αρκετά μυστηριώδες σεναριακά είναι τόσο υπερβολικό με τις απανωτές ανατροπές του που τα όσα περιγράφονται εδώ, είναι τόσο απίστευτα σε σύλληψη, που λες μέσα σου ότι η «Λάμψη» του Νίκου Φώσκολου είναι νηπιαγωγείο μπροστά της. Η ιδέα που κρύβει την μεγάλη ανατροπή σου δίνει την αίσθηση ότι για αυτήν και μόνο φτιάχτηκε ολόκληρη η ταινία!
Βαθμολογία: 1 ½
ΑΘΗΝΑ: ΕΛΛΗΝΙΣ – ΟΑΣΙΣ – ΤΡΙΑΝΟΝ.
«Ακόμα πιο απίστευτη Παρασκευή» (Freakier Friday)
Παραγωγή: ΗΠΑ, 2025
Σκηνοθεσία: Νάνσι Γκανάτρα
Ηθοποιοί: Τζέιμι Λι Κέρτις, Λίντσεϊ Λόχαν, Τζούλια Μπάτερς
Μια «συνέχεια» της γυρισμένης προ εικοσαετίας δημοφιλούς κωμωδίας «Απίστευτη Παρασκευή» (που μάλιστα ηταν και ριμέικ ταινίας του 1976), Στιλάτη και αεράτη (όπως πάντα) η Τζέιμι Λι Κέρτις επαναλαμβάνει τον ρόλο της υπογείως χειριστικής μαμάς της υστερικής και νευρωτικής (όπως πάντα) Λίντσεϊ Λόχαν, που τώρα είναι η ίδια μαμά της Τζούλια Μπάτερς. Το τι γίνεται σε αυτή την εντελώς κοριτσίστικη κωμωδία άλλο να το λες και άλλο να το βλέπεις – από τα podcast με τα οποία παλεύει η γιαγιά Λι Κέρτις («έχω ταλέντο σ’ αυτό!» καταλήγει), μέχρι τον σύζυγο που θα ανακαλύψει τυχαία η μαμά Λόχαν. Ο τελευταίος έχει και μία ψωνισμένη κόρη (Σοφία Χάμονς) που δεν τα πάει καλά με την δική της.
Τέσσερις γυναίκες και ένας άντρας ως ντεκόρ λοιπόν εμπλέκονται σε ανεκδιήγητα σαχλές καταστάσεις, συνδυασμένες, φυσικά, με το απαραίτητο φιλο φεμινιστικό κλίμα των ημερών μας, όχι μόνο στον κινηματογράφο αλλά παντού. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο πλάνο της, η ταινία της Νάνσι Γκανάτρα διακρίνεται από ένα πέρα για πέρα χαζοχαρούμενο ύφος και ένα είδος χιούμορ με το οποίο προσωπικά μου ήταν αδύνατον να επικοινωνήσω χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ταινια δεν θα αρέσει σε κοριτσάκια από 10 ετών και κάτω.
Βαθμολογία: 1
ΑΘΗΝΑ: VILLAGE MALL – ΑΕΛΛΩ – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – ΣΠΟΡΤΙΓΚ – OPTIONS CINEMAS ΓΛΥΦΑΔΑ κ.α. ΘΕΣ/ΚΗ: VILLAGE κ.α.
Επανεκδόσεις
Αυτοί που έμειναν ζωντανοί (Paisan, Iταλία, 1946)
Η δεύτερη μεταπολεμική ταινία του Ρομπέρτο Ροσελίνι (μετά από το αριστούργημά του, («Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη») απαρτίζεται από έξι επεισόδια μέσα από τα οποία αποπειράται μια περιγραφή των σχέσεων που αναπτύχθηκαν ανάμεσα σε αμερικανούς στρατιώτες και Ιταλούς κατοίκους στην περίοδο της απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων στη Σικελία. Γυρίστηκε με ερασιτέχνες κυρίως ηθοποιούς και παραμένει μια συγκλονιστική μαρτυρία, η οποία προτάθηκε για Οσκαρ σεναρίου (ένας από τους πέντε συγγραφείς της, εκτός από τον ίδιο τον Ροσελίνι ήταν ο Φεντερίκο Φελίνι). Παίζει και η Τζουλιέτα Μασίνα δίπλα στους Γουίλιαμ Ταμπς, Γκαρ Μουρ, Καρμέλα Σάτσιο, Ρόμπερτ Βαν Λουν.
Βαθμολογία: 3 ½
ΑΘΗΝΑ: ΑΤΕΝΕ
Ο θάνατος ενός διεφθαρμένου (Mort d’un pouri, Γαλλία, 1977)
Διαφθορά και έγκλημα στους κύκλους της εξουσίας με τον Αλέν Ντελόν στον ρόλο ενός ανθρώπου του «πολιτικού παρασκηνίου» ο οποίος, άθελά του θα πιαστεί στα πλοκάμια μιας εφιαλτικής συνωμοσίας από την στιγμή που δέχεται να βοηθήσει έναν φίλο του βουλευτή (Μορίς Ρονέ) μπλεγμένο σε μια υπόθεση φόνου. Το πολιτικό περιπετειώδες θρίλερ συνωμοσίας είχε μεγάλη πέραση στον γαλλικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1970 και η συγκεκριμένη ταινία, σκηνοθετημένη ευθύβολα από τον μετρ στο είδος, Ζορζ Λοτνέρ, ανηκει στις καλύτερες του είδους. Δίπλα στον Ντελόν θα βρούμε την Ορνέλα Μούτι και την Μιρέιγ Νταρκ, ενώ χαρακτηριστικό ρόλο έχει και ο Κλάους Κίνσκι, άψογος ως συνήθως σε ρόλο αδίστακτου «κακού».
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ – ΚΑΡΜΕΝ – ΣΤΕΛΛΑ (ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ) – ΔΑΦΝΗ – ΒΑΡΚΙΖΑ
Το κυνήγι του κλέφτη (To catch a thief, ΗΠΑ, 1955)
Ο μέγιστος Αλφρεντ Χίτσκοκ στην πιο ανάλαφρη, άκρως καλοκαιρινή περιπέτεια του καταγράφει τα κατορθώματα ενός πρώην διαρρήκτη (Κάρι Γκραντ), ο οποίος θα βρεθεί και πάλι στην κορυφή της λίστας των υπόπτων εξαιτίας μιάς σειράς διαρρήξεων στη γαλλική Ριβιέρα. Δίνοντας εδώ μεγαλύτερη σημασία στο κοσμικό χιούμορ που μπορεί να πηγάσει από το σασπένς, ο Χίτσκοκ πετυχαίνει διάνα αξιοποιώντας τέλεια τον cool χαρακτήρα του Γκραντ, αλλά και την πανέμορφη (με έναν παγερό τρόπο) Γκρέις Κέλι που συμπρωταγωνιστεί στον ρόλο της μυστηριώδους γυναίκας στο πλευρό του διαρρήκτη. Αυτή ήταν η τελευταία συνεργασία του Χίτσκοκ με την Κέλι ίγο καιρό πριν στεφθεί πριγκίπισσα του Μονακό.
Βαθμολογία: 3 ½
ΑΘΗΝΑ: ΘΗΣΕΙΟΝ – ΕΛΛΗΝΙΣ
Δέσε με (Ata me!, Ισπανία, 1989)
Στην εντελώς αναρχική, εντελώς ντελιριακή και πέρα για πέρα σέξι κωμωδία της πρώτης περιόδου του Ισπανού σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ, ο Αντόνιο Μπαντέρας υποδύεται τον Ρίκι, έναν εικοσιτριαχρονο με διαταραγμένη προσωπικότητα, ο οποίος όταν αφήνεται ελεύθερος από το ψυχιατρείο όπου πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του γνωρίζει την Μαρίνα (Βικτόρια Αμπρίλ), μια πορνοστάρ που παίζει σε μια ταινία τρόμου. Την ώρα που ο παράλυτος σκηνοθέτης της ταινίας είναι επίσης ερωτευμένος μαζί της, ο Ρίκι την ακολουθεί στο διαμέρισμα της, εισβάλλει με την βία και την κρατά αιχμάλωτη του… Το πυρετώδες ερωτικό παιχνίδι που θα ακολουθήσει είναι γεμάτο πάθος, ζώδες σεξ, μίσος, ιδρώτα, υβρεις και πάρα πολύ έντονο το στοιχείο του μοναδικού χιούμορ του σκηνοθέτη.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ – ΛΑΙΣ – ΑΝΟΙΞΙΣ
Σε κοντινό πλάνο (Close up, Ιράν, 1990)
Ένα πολύ ενδιαφέρον «πείραμα» με το ίδιο το μέσο του κινηματογράφου, από τον ηγέτη του νέου ιρανικού κινηματογράφου στη δεκαετία του 1990, Αμπας Κιαροστάμι. Αναμειγνύοντας το ντοκιμαντέρ με την μυθοπλασία και την εντελώς αυτοαναφορική «φιλοσοφία», ο Κιαροστάμι έχοντας εμπνευστεί από μια πραγματική ιστορία παρακολουθεί τις συνέπειες που έχει η πράξη ενός απλού ανθρώπου ο οποίος παριστάνοντας τον διάσημο σκηνοθέτη, εξαπατά μια οικογένεια στο Τεχεράνη, να παίξουν στην ταινία που πρόκειται να γυρίσει. Όμως ο Κιαροστάμι θα τεντώσει ακόμα περισσότερο το σχοινί με ένα γύρισμα πέρα από την ιστορία στο οποίο βλέπουμε τους ίδιους ήρωες να αναπαριστούν τα γεγονότα της ζωής τους. Αυτή ακριβώς η σύγχυση ανάμεσα σε αλήθεια και ψευδαισθήσεις είναι που ορίζει την δυναμη μιας ταινίας που επισημαίνει ότι ο κινηματογράφος πέρα από κάθε τι είναι ένα παιχνίδι.
Βαθμολογία: 3
ΑΘΗΝΑ: ΕΚΡΑΝ
Προβάλλονται τέλος η γαλλική κωμωδία «Δωρεάν διακοπές» (Le routard, 2025) του Φιλίπ Μεσελέν με τους Χακίμ Τζεμιλί, Κριστιάν Κλαβιέ και Μισέλ Μπλαν, το αιμόφυρτο κινούμενο σχέδιο «Μπάμπι: Η εκδίκηση» (Bambi: the reckoning, 2025) του Νταν Αλεν που ακολουθεί έναν μεταλλαγμένο Μπάμπι σε θανατηφόρο ξέσπασμα εκδίκησης για τον θάνατο της μητέρας του και για το παιδί η ταινία κινουμένων σχεδίων «Ο Δελφινομικρούλης 2» (Dolphin By 2, 2025) του Μοχαμαντ Κεϊράντις που δίνει συνέχεια στις επικίνδυνες περιπέτειες του Δελφινομικρούλη θρύλου ανάμεσα στα θαλάσσια πλάσματα και τους ανθρώπους του νησιού του.
