Αγαπημένη συνήθεια του καλοκαιριού, τα παρεϊστικα στέκια μας για κινηματογραφικές βραδιές σε ανοιχτούς χώρους, τα θερινά σινεμά παρέχουν πρόσβαση σε μια ανάσα ψυχαγωγίας που μεγαλώνει γενιές και γενιές θεατών.
Το ΒΗΜΑ δεν παραλείπει να τονίζει την αξία τους με συνεχή ρεπορτάζ και αναφορές στη διαχρονικότητα και την εξέλιξή τους, τα οποία μπορείτε να ακούσετε τόσο στο πρόσφατο podcast Το Βήμα Σήμερα – Πού να πάτε και τι να δείτε, αν αγαπάτε τα θερινά σινεμά, καθώς και στο Podcast Σινεμά στη Σέντρα: Το Cine Athenée και το καλοκαίρι που δεν τελειώνει ποτέ όπου ο Γιάννης Ζουμπουλάκης συνομιλεί με τον Βελισσάριο Κοσσυβάκη, διανομέα, αιθουσάρχη και διαχειριστή της αίθουσας Ατενέ, για την επαναλειτουργία του κινηματογράφου και τη στρατηγική της κυκλοφορίας κλασικών ταινιών.
Όσο για τις γευστικές σπεσιαλιτέ που επιφυλάσσουν κάποια θερινά, αυτές δεν έχετε παρά να τις ανακαλύψετε σε όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, γιατί τώρα που το σινεμά πρέπει να «πουλάει» και επιπλέον βιωματική εμπειρία μαζί, το μενού των θερινών κινηματογράφων έχει αναβαθμιστεί σημαντικά.
Μια νέα προσθήκη στα θερινά σινεμά της Αθήνας και των περιχώρων της είναι η επαναλειτουργία του κινηματογράφου Τιτάν στο Αιγάλεω, καθώς και το άνοιγμα ενός νέου, πολυμορφικού, στην παλιά σχολική αυλή του θεάτρου Επί Κολωνώ (Θέατρο Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12, Κολωνός, Αθήνα ), όπου στήνεται μια οθόνη «για σινεφίλ θεατές, που αναζητούν ποιοτικές προβολές ανεξάρτητου κινηματογράφου, σε ένα περιβάλλον αυθεντικό και δημιουργικό». Το εγχείρημα εγκαινιάζεται αυτό το Σαββατοκύριακο και είναι ωραίο που συνταιριάζει το θέατρο με το σινεμά.
Ξεσκονίζοντας τη λίστα με τα 10 αγαπημένα – παλιά και νέα – θερινά κινηματογραφικά στέκια του κέντρου, τα τοποθετούμε όλα μαζί σε έναν οδηγό χωρίς κλισέ (ούτε αγιόκλημα, ούτε γιασεμί), για όσους σκέφτονται μια έξοδο για «καμιά καλή ταινία». Κυρίως ως υπενθύμιση ότι τα θερινά σινεμά πρόσφεραν πάντοτε και ακόμα προσφέρουν διέξοδο στη (συλλογική ή μοναχική) μονοτονία της καθημερινότητας.
Αθηναία (Χάρητος 50, Αθήνα)
Αθηναία
Σταθερή αστική αξία στο Κολωνάκι με όμορφο κήπο και κουλτούρα επανεκδόσεων κλασικών ταινιών κάθε καλοκαίρι, κρατάει ολοζώντανη τόσο την παράδοση των θερινών κινηματογράφων στο κέντρο της πόλης, όσο και αυτή του ελληνικού σνακ, με εξειδίκευση στην παραδοσιακή τυρόπιτα που κρατάει γενιές και γενιές.
Ο θερινός αυτός «γεννήθηκε» το 1979 με την υπογραφή του Θόδωρου Ρίγγα, ιδιοκτήτη των άλλων διάσημων θερινών στα Εξάρχεια, των Βοξ και Ριβιέρα. Αυτή την εβδομάδα προβάλλει τον «Κύριο Αζναβούρ» (2024) και την «Ώρα του λύκου» (1968) του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.
Αίγλη Cinema (Κήπος Ζαππείου)
Αίγλη Ζάππειο
Η Αίγλη επέστρεψε το 2024 στο πάρκο του Ζαππείου ανακαινισμένη και πιο κομψή από ποτέ, προβάλλοντας τα μπλοκμπάστερ της καλοκαιρινής σεζόν με τεχνική αρτιότητα. Παίζει επίσης μια ευρύτερη γκάμα επιλογών από ευρωπαϊκές και ελληνικές ταινίες, ταινίες για όλη την οικογένεια και ψηφιακά αποκατεστημένες επανεκδόσεις κλασικών ταινιών.
Το Σινέ Αίγλη εμφανίστηκε στον πολιτιστικό χάρτη της Αθήνας το 1910 όταν η πόλη άρχισε να αποκτά τους θερινούς κινηματογράφους της. Με χωρητικότητα 400 ατόμων είναι ο παλαιότερος υπαίθριος κινηματογράφος της Αθήνας, χαρακτηρισμένος ως διατηρητέο μνημείο από τη δεκαετία του ’90. Όλες οι προβολές είναι σύμφωνα με το σύστημα 4K LASER και τον ήχο DOLBY 7.1 ώστε να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο στην θέαση μιας ταινίας σε ανοιχτό χώρο.
Βοξ (Θεμιστοκλέους 82, Εξάρχεια)
Βοξ
Ιστορικό σινεμά, μακρινών διαδρομών και μεγάλων αντοχών στην καρδιά της αστικής πιάτσας ακόμα και εν μέσω κοινωνικών ταραχών από τις οποίες έχει βγει αλώβητο, περιτριγυρισμένο από μπαλκόνια πολυκατοικιών, άνοιξε τις πύλες του στην προπολεμική Αθήνα, το 1938, και δεν έκλεισε ποτέ, ούτε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μαζί με το θερινό σινεμά Ριβιέρα αποτελεί σφραγίδα πολιτισμού στα Εξάρχεια – και τα δύο σινεμά στην ιδιοκτησία του εμβληματικού Θόδωρου Ρίγγα που έστησε πρώτα τη Ριβιέρα το 1969 και μετά το Βοξ, το 1971. Σταθερά προσανατολισμένο στην ποιότητα των ταινιών, παίζει αυτή την περίοδο ελληνικό σινεμά («Κιούκα, πριν το τέλος του καλοκαιριού») και ευρωπαϊκό («Το 47» και «Kneecap»).
Ριβιέρα (Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια)
Ριβιέρα
Η Ριβιέρα στον πεζόδρομο της Βαλτετσίου παραμένει αγέρωχη στο πέρασμα του χρόνου με τη μπορντό κουρτίνα της να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της φυσιογνωμίας της. Φέτος έχει νέο προφίλ με οθόνη, ηχοσύστημα, μηχανή προβολής και καθίσματα ανανεωμένα. Μαζί με το Βοξ είναι υπό την ευθύνη της ιδιοκτήτριάς του Πέγκυς Ρίγγα (κόρη του Θόδωρου Ρίγγα).
Ο προγραμματισμός του σινεμά παραμένει σινεφίλ, σταθερά προσανατολισμένος σε θεματικά αφιερώματα υπό την επιμέλεια επαγγελματιών του χώρου. Φέτος μας προσκαλεί στα γενέθλια μερικών από τις πιο θρυλικές ταινίες των τελευταίων 50 χρόνων. «Νύχτες Παρασκευής, από τις 11 Ιουλίου και μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη, γιορτάζουμε επί οθόνης τις επετείους κλασικών δημιουργιών του μοντέρνου σινεμά», λέει η ανακοίνωση. Κάθε ταινία θα προβάλλεται για μία και μοναδική βραδιά, με ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια. Save the date και επισήμως: Η αποκατεστημένη κόπια 4Κ με ελληνικούς υπότιτλους των «Σαγονιών του καρχαρία» (1975, Jaws) θα προβληθεί, με αφορμή την επέτειο των 50 ετών της ταινίας, στη Ριβιέρα στις 29 Αυγούστου.
Cine Πολεμικό Μουσείο (Οδός Ριζάρη 2, Αθήνα)
Το Cine Πολεμικό Μουσείο άνοιξε τις πόρτες του δίπλα στο Πολεμικό Μουσείο, ακριβώς μετά από τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας. Έφερε νέα δεδομένα στην Αθήνα ως καινούρια πρόταση με αναπαυτικά καθίσματα, μεγάλη οθόνη, δυνατό ήχο, εύκολο πάρκινγκ, πρόσβαση για ΑμεΑ και παροχές από το μπαρ που χορταίνουν και τους πιο δύσκολους θεατές. Απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να δώσουν κάτι παραπάνω στο εισιτήριο και να έχουν μια ολοκληρωμένη εμπειρία βραδινής εξόδου σε θερινό σινεμά.
Εκράν (Ζωναρά & Αγαθίου, Νεάπολη)
Εκράν
Σημείο αναφοράς σε δύο τραγούδια – «Το καλοκαίρι θα ‘ρθει» σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη και «Το τελευταίο – Αμοργός» του Βασίλης Καζούλη – το Εκράν ξεκίνησε να λειτουργεί το 1969, γνωρίζοντας επιτυχία μετέπειτα με προβολές ευρωπαϊκών ταινιών (ρώσικων, σκανδιναβικών). Στη συνείδηση του αθηναϊκού κοινού εδραιώθηκε ως πολιτιστικό στέκι και την τελευταία δεκαετία, από το 2015 και έπειτα, ανανεώθηκε, εκσυγχρονίστηκε και φιλοξενεί ανελλιπώς αφιερώματα και επανεκδόσεις ταινιών. Οι ουρές που σχηματίζονται έξω από την πόρτα του παραμένουν μνημειώδεις.
Δεξαμενή (Πλατεία Δεξαμενής, Κολωνάκι)
Ήταν το 1991 όταν το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ μετέτρεψε την ταράτσα της Δεξαμενής, που ανήκει στην ΕΥΔΑΠ, σε θερινό σινεμά, «ένα αστικό πείραμα σε ανύποπτο χρόνο που πέτυχε και παραμένει αγαπητό ως σήμερα».
Το μέρος έχει πλούσια πολιτισμική ιστορία από την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού που κατασκεύασε το υδραγωγείο μέχρι την Τουρκοκρατία και μετέπειτα στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν το καφενείο αποτέλεσε τόπο συνάθροισης κορυφαίων προσωπικοτήτων της ποίησης και της λογοτεχνίας (εξού και ο αδριάντας του Οδυσσέα Ελύτη στην πλατεία της Δεξαμενής). Το θερινό σινεμά συνεχίζει την παράδοση πολιτιστικής αλληπεπίδρασης με τις γειτονιές του αθηναϊκού κέντρου.
Θησείον (Αποστόλου Παύλου 7, Αθήνα)
Θησείον
Σε στρατηγικό σημείο, πάνω στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου στο Θησείο, βρίσκεται αυτό το υπέροχο θερινό σινεμά που λειτουργεί από το 1935, με την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα να τραβούν τα βλέμματα όλων.
Το 1980 η διαχείρισή του πέρασε στον Θωμά Μανιάκη που το εξέλιξε – περιττό να θυμήσουμε τις διακρίσεις του κινηματογράφου στα ξένα μέσα, όπως το CNN. Σήμερα ειδικεύεται στις προβολές επανεκδόσεων κλασικών ταινιών, όπως θα διαπιστώσετε με μια ματιά στο πρόγραμμά του και στα χειροποίητα εδέσματα στο κυλικείο του.
Cine Paris (Κυδαθηναίων 22, Αθήνα)
Cine Paris
To Cine Paris επέστρεψε το 2024 ανανεωμένο ύστερα από 4 χρόνια απουσίας από την Πλάκα σε ένα πανηγυρικό come back που συνδυάζει τη μοναδική του θέα και εγγύτητα στην Ακρόπολη με τις απαιτήσεις της σύγχρονης κομψότητας του design στον χώρο. Υπό τη διαχείριση του Cinobo δεν παραλείπει να προβάλλει το ελληνικό καλοκαίρι – όπως κι έκανε φέτος με την προβολή της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι» – αλλά και να παίζει feelgood, κλασικές καθώς και πρόσφατης παραγωγής, ταινίες.
Όλοι το λατρεύουν για τη θέση του στην καρδιά της Αθήνας, τώρα πια και για τον εκσυγχρονισμένο χώρο του και τις υψηλών προδιαγραφών προβολές του. Μετράει πολλά χρόνια ζωής στην πόλη μέχρι τις μέρες μας, από τη δεκαετία του 1920 όταν στεγαζόταν σε κλειστή αίθουσα στην Πλάκα. Τη μορφή του θερινού σινεμά στην οδό Κυδαθηναίων, την πήρε στη δεκαετία του ΄60.
Παναθήναια (Μαυρομιχάλη 165, Νεάπολη)
Παναθήναια
Το Σινέ Παναθήναια, προσεγμένος χώρος με σινεφίλ σκεπτικό, διοργανώνει συχνά θεματικά αφιερώματα και με πρωτοβουλία του κριτικού κινηματογράφου Αλέξανδρου Παπαγεωργίου φιλοξενεί αυτό το καλοκαίρι μια σειρά προβολών που συνήθως συνοδεύονται από μια συζήτηση στο τέλος κάθε προβολής.
Μεταξύ Γκύζη και Εξαρχείων, εκτός από το μπλοκμπάστερ «FI: Η ταινία» με τον Μπραντ Πιτ, θα βρείτε αυτή την περίοδο επιλεγμένες προβολές ταινιών των Ρόμπερτ Όλτμαν, Μάρτιν Σκορσέζε, Μπίλι Γουάιλντερ και άλλων σκηνοθετών που έχουν υπογράψει ταινίες-σταθμούς στα κινηματογραφικά χρονικά. Προμηθευτείτε νωρίς εισιτήρια γιατί κάποιες προβολές γίνονται sold out.
