“Πως η ποίηση μπορεί να κυρτώσει, να λυγίσει μιά στιγμή, το σίδερο της μοίρας. Όλα τ’ άλλα, ας τ’ αφήσουμε για τους φλύαρους.”*
Προς στιγμήν εξέλαβα την πρώτη πρόταση του εξαιρετικού αυτού ποιήματος ως ερωτηματική, εξ αιτίας του τονούμενου, εναρκτήριου “πώς”.
Παράβλεψα όμως ότι οι εκδόσεις Άγρα χρησιμοποιούν ( ευτυχώς) το πολυτονικό .
Αντιγράφοντας λοιπόν τον στίχο για το “Βήμα”, αφαίρεσα από τον ειδικό αυτό σύνδεσμο (πως) τον τόνο .
Παρ όλα αυτά, ο στίχος δεν παύει να μου θέτει μονοτονικά το ερώτημά: ” Πώς η ποίηση μπορεί να κυρτώσει, να λυγίσει μια στιγμή, το σίδερο της μοίρας;”
Και να, που πάλι φλυαρώ…
* Philippe Jaccottet, ” Το τετράδιο της χλόης”, εκδόσεις Άγρα, 2015
