Καθοριστικές για τις μεθοδεύσεις του Μεγάρου Μαξίμου και για τις πολιτικές κινήσεις του Αλ. Τσίπρα είναι οι συζητήσεις των εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης με τους πιστωτές της, οι οποίες ολοκληρώνονται την Κυριακή στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο και στο περιθώριο της εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ.
Οι τακτικισμοί της κυβέρνησης τις προηγούμενες εβδομάδες έχουν όμως αναδείξει τις επιδιώξεις της Αθήνας και η επίτευξή τους ή μη αναμένεται να κρίνει, όπως επιμένουν κυβερνητικές πηγές, την πορεία των εξελίξεων.
Με την αξιολόγηση σε εκκρεμότητα και το Grexit να έχει επανέλθει στη δημόσια συζήτηση διεθνώς, κατά πολλούς είναι φανερό ότι ο κ. Τσίπρας επιδιώκει κάτι άλλο, πέρα από την ολοκλήρωση της διαδικασίας για την εκταμίευση της δόσης. Κατά τα όσα αναφέρουν πρώην στενοί συνεργάτες του Πρωθυπουργού, η μείζων επιδίωξη αυτή την περίοδο είναι η καλλιέργεια ενός πολιτικού περιβάλλοντος που θα του επιτρέψει να παρατείνει την παραμονή του στο Μέγαρο Μαξίμου.
Επειτα από τη διακοπή των συνομιλιών με το κουαρτέτο την προηγούμενη εβδομάδα, το ερώτημα που πλανάται στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία είναι το «πού το πάει πάλι ο Τσίπρας; Σχεδιάζει μια επανάληψη του περυσινού σεναρίου και είναι διατεθειμένος να προχωρήσει πάλι σε εκλογές;».
Πόσο αδύναμο είναι το σενάριο εκλογών;
Δύο στοιχεία των τελευταίων ημερών προσφέρουν κάποιες ενδείξεις για τις πραγματικές διαθέσεις του Πρωθυπουργού και του στενού του κύκλου και κυρίως, σύμφωνα με τις ερμηνείες που δόθηκαν, συντείνουν στην αποδυνάμωση ενός σεναρίου εκλογών.
Το πρώτο προκύπτει από τις πληροφορίες που υπάρχουν, σύμφωνα με τις οποίες το Μέγαρο Μαξίμου έχει ζητήσει νομική γνωμοδότηση περί διασταλτικών ερμηνειών του εκλογικού νόμου ως προς τα χρονικά όρια διεξαγωγής πρόωρων εκλογών με λίστα αντί σταυρού προτίμησης. Από τη συγκεκριμένη γραμμή πληροφόρησης μεταφέρεται η εντύπωση ότι στη σκέψη του Πρωθυπουργού κυριαρχεί η προσπάθεια να ασκήσει για όσο περισσότερο χρόνο μπορεί απόλυτο έλεγχο στην Κοινοβουλευτική του ομάδα καθώς κάθε απειλή διαφοροποίησης ή αντίρρησης κατά τη διαδικασία ψήφισης των νομοσχεδίων του Μνημονίου θα προσκρούει στην εκ μέρους του κ. Τσίπρα απειλή της προσφυγής στις κάλπες και τον αποκλεισμό των διαφωνούντων από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να σημειωθεί ότι με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο νέες πρόωρες εκλογές διεξάγονται με λίστα ως και τον Ιούλιο του 2016, από εκεί και έπειτα με σταυρό προτίμησης.
Το δεύτερο σχετίζεται με την αγωνία που μεταφέρουν πολλοί κυβερνητικοί βουλευτές. Οπως λένε, μια ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες και πάλι εμπεριέχει πολλούς κινδύνους και αστάθμητους παράγοντες. Βασική επισήμανση πολλών είναι σε αυτό το πλαίσιο ότι μια προσφυγή στις κάλπες και μια ενδεχόμενη ήττα θα μπορούσε να φέρει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ σε απελπιστικά χαμηλά επίπεδα ή να έχει ως αποτέλεσμα ακόμη και την αμφισβήτηση του κ. Τσίπρα, ο οποίος σε μια τέτοια περίπτωση θα βρει απέναντί του κατηγορίες ότι αυτός εν τέλει θα έχει οδηγήσει την αριστερή κυβέρνηση σε πτώση και απομάκρυνση από την εξουσία.
Με βάση αυτές τις δύο παραμέτρους, η άποψη που κυριαρχεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο και στην αντιπολίτευση είναι ότι ο κ. Τσίπρας δεν αναζητεί δυνατότητα προσφυγής στις κάλπες, αλλά μάλλον το αντίθετο: περιθώρια πολιτικής διαχείρισης της συμφωνίας που καλείται να κλείσει με τους δανειστές και χώρο πολιτικών ελιγμών.
Χαρακτηριστική σε αυτό το πλαίσιο ήταν η ενέργεια της κυβέρνησης να ανακοινώσει αρχικώς ότι θα καταθέσει φορολογικό και ασφαλιστικό νομοσχέδιο ασχέτως συμφωνίας αξιολόγησης και εν συνεχεία μέσω non paper να καθησυχάσει ότι τα νομοσχέδια αυτά «είναι ανοιχτά σε παρατηρήσεις και αλλαγές που θα προκύψουν τόσο από τη δημόσια διαβούλευση όσο και από τις περαιτέρω συζητήσεις από τους θεσμούς ως την ολοκλήρωση της αξιολόγησης».
Κατόπιν και αυτών, κορυφαίοι παράγοντες της οικονομίας εκτιμούν ότι η κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να κλείσει την αξιολόγηση, επιδιώκει όμως εναγωνίως και πρωτίστως να το κάνει με τους δικούς της επικοινωνιακούς όρους.
Χαριεντισμοί με τον γερμανικό Τύπο
Προς την ίδια κατεύθυνση «δείχνει» και ένας σταθμός του πρόσφατου ταξιδιού του κ. Τσίπρα στην Ευρώπη: η συνάντησή του στις Βρυξέλλες με τη διευθυντική ομάδα των εφημερίδων «Die Welt» και «Bild», οι οποίες εκδίδονται από τον όμιλο Axel Springer και εν πολλοίς απηχούν την κεντρική γραμμή και διάθεση της κυβέρνησης Μέρκελ. Οι συναντήσεις αυτές έγιναν ενώ ανά την Ευρώπη είναι διάχυτη η εντύπωση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει εξασφαλίσει κάποια ανοχή, κυρίως λόγω της έξαρσης του προσφυγικού προβλήματος και δευτερευόντως λόγω της αντίληψης που έχει επικρατήσει ότι μια τέτοια κυβέρνηση είναι περισσότερο πιθανό να περάσει τα επώδυνα μέτρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αίσθηση που κυριάρχησε στις συζητήσεις του Πρωθυπουργού με τον γερμανικό εκδοτικό όμιλο ήταν πως ο κ. Τσίπρας αποδύεται σε ένα ρεσιτάλ τακτικισμού, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει ένα φιλικό περιβάλλον για εκείνον. Παρά ταύτα, κανείς δεν δηλώνει πλέον βέβαιος για τις ακριβείς διαθέσεις και σχεδιασμούς του Πρωθυπουργού και η επιφυλακτικότητα είναι αισθητή.
Το μανιφέστο των «53»
«Καλύτερα να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά»
Τις τελευταίες ημέρες εντείνονται οι φήμες που θέλουν τον υπουργό Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτο να βρίσκεται σε απόσταση από το Μέγαρο Μαξίμου και να έχει χαράξει τις δικές του πολιτικές κόκκινες γραμμές, καθώς η παράταση της εκκρεμότητας δεν φαίνεται να τον ικανοποιεί. Επ’ αυτού, πολλοί ήταν εκείνοι που επισήμαναν την προηγούμενη εβδομάδα τη φράση του «εγώ δεν είμαι διατεθειμένος να καταθέσω στη Βουλή νομοσχέδιο το οποίο θα προβλέπει χαμηλότερο αφορολόγητο όριο (από τις 9.091 ευρώ)». Η φράση αυτή ερμηνεύθηκε κατ’ αρχάς ως υπαινιγμός για το ενδεχόμενο η ηγεσία της κυβέρνησης να είναι διατεθειμένη να συμφωνήσει σε κάτι τέτοιο και εν συνεχεία ως δημοσιοποίηση της πρόθεσης του υπουργού Οικονομικών να μην παραμείνει στη θέση μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Κατά τα όσα ψιθυρίζονται στο κομματικό παρασκήνιο του ΣΥΡΙΖΑ, μια ενδεχόμενη αποχώρηση Τσακαλώτου από την κυβέρνηση θα ενεργοποιήσει την ομάδα των «53», της οποίας ο υπουργός Οικονομικών είναι προβεβλημένο στέλεχος.
Το βράδυ της Παρασκευής οι «53» δημοσιοποίησαν ένα κείμενο-μανιφέστο με πολλές αιχμές κατά της κυβέρνησης και αρκετές «προειδοποιήσεις», όπου μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι «πάση θυσία στην κυβέρνηση».
Επιπλέον, σημειώνεται πως «ασφαλώς μας ενδιαφέρει να είμαστε στην κυβέρνηση όσο οι κοινωνικές μας συμμαχίες μάς επιτρέπουν να παίζουμε τον ρόλο μας».
Η καταληκτική απάντηση στο δίλημμα διατυπώνεται ως εξής: «Είναι σαφές, λοιπόν, ότι αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους “δανειστές”, προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή εξωτερική τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
