Panama hat

Το Panama hat κάλυπτε ολόκληρο σχεδόν το πρόσωπό του. Οι αχτίδες του ήλιου έστελναν χρυσαφένιες λάμψεις στο deck του «Lala», ενός ολοκαίνουργου Cantieri di Pisa. Ο μεγαλοεφοπλιστής, μεγαλογαιοκτήμων Ντίντης Ευπαλίδης τεντώθηκε πάνω στην μπλε πολυθρόνα. Ρούφηξε μια γουλιά καφέ από το jungle fever σερβίτσιο του οίκου Hermes. Το γκρι T-shirt και το blue jean που δεν σχεδίασε τελικά (ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο) ο ιδρυτής του Facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ για διεθνή αλυσίδα καταστημάτων έδεναν απόλυτα με τα σουέτ παπούτσια του John Lobb. Σκέφθηκα ότι και αυτός ο «πολύς» Πιρς Μπρόσναν, γοητευτικός, ριψοκίνδυνος πρωταγωνιστής της ταινίας «Ο ράφτης του Παναμά», θα ενέκρινε τη στυλιστική του επιλογή. Το κουδούνισμα του κινητού τηλεφώνου έκανε τον παιδικό μου φίλο να ανασηκώσει το καπέλο του. Ο οικοδεσπότης του yacht έμοιαζε προβληματισμένος με όσα άκουγε στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Μερικά λεπτά αργότερα μου διηγήθηκε όλες τις λεπτομέρειες από τη σύλληψη αργεντινού μεγαλοεπιχειρηματία ο οποίος βρέθηκε στο επίκεντρο του σκανδάλου των Panama Papers. Ο businessman, παλιός φίλος του Ντίντη, λάτρης της Μυκόνου, «παιχνιδιάρης» και αδιόρθωτος playboy συνελήφθη αμέσως μετά την προσγείωση του λίαρ τζετ του σε αεροδρόμιο της Αργεντινής. Εκρυψα το πρόσωπό μου στο δαντελένιο μαντίλι. «Don’t cry for him, Argentina» φώναξα συγκλονισμένη. Ο κ. Ευπαλίδης με κοίταξε βαριεστημένα. «Αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο εμένα είναι ότι έχασα τον νούμερο 1 συνοδοιπόρο στα ολονύκτια Mykonian parties και στο ατέλειωτο κυνήγι ωραίων γυναικών» σφύριξε μέσα από τα δόντια του. Πτωχέ μου Ντίντη…