Η αλήθεια είναι ότι αυτή η εντυπωσιακή, εξαιρετικά έξυπνη γυναίκα απλά δεν έχει την αίσθηση για την πολιτική που απαιτείται στα υψηλότερα επίπεδα.
Αντίθετα, ο ανταγωνιστής της, ο Σοσιαλιστής γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς, έχει γίνει σοβαρός διεκδικητής γιατί έχει βρει ένα πειστικό μήνυμα για την εκστρατεία του: Το σύστημα είναι στημένο και το κρατάει στη θέση του το διεφθαρμένο καθεστώς χρηματοδότησης των πολιτικών.
Το σαρωτικό πρόγραμμα της πολιτικής επανάστασης του Σάντερς – κρατικό εθνικό σύστημα υγείας για όλους και δωρεάν εκπαίδευση σε δημόσια κολέγια – αν και είναι ανέφικτο είναι δημοφιλές ιδιαίτερα μεταξύ των νέων, που τον στηρίζουν συντριπτικά επί της Κλίντον.
Στο ζήτημα της αξιοπιστίας. η ακεραιότητα του Σάντερς εμφανίζεται αδιάβλητη, ενώ της Κλίντον αμφισβητείται. Ο Σάντερς παρουσιάζεται ως αυθεντικός, η Κλίντον φαίνεται σαν να έχει προγραμματιστεί.
Επειτα είναι το θέμα των χρημάτων, και ο θυμός των Αμερικανών για το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των πολύ πλούσιων και όλων των άλλων. Προτού αρχίσει την εκστρατεία της, η Χίλαρι Κλίντον είπε ότι όταν έφυγαν από το Λευκό Οίκο εκείνη και ο σύζυγός της ήταν «απένταροι». Αν ήταν, ανέκαμψαν γρήγορα: Ο Μπιλ και η Χίλαρι Κλίντον πιστεύεται ότι έχουν περιουσία άνω των 100 εκατ. δολαρίων. Ολα τα έβγαλαν αφότου έφυγαν από τον Λευκό Οίκο και το μεγαλύτερο μέρος τους από αστρονομικές αμοιβές για ομιλίες.
Οπως και άλλοι πρώην πρόεδροι των ΗΠΑ, οι Κλίντον αξιοποίησαν την φήμη και την επιρροή τους για να δημιουργήσουν μια περιουσία. Δεν είναι τόσο το πώς έβγαλαν τα περισσότερα από τα χρήματά τους όσο το ποιός τους πλήρωσε. Η Χίλαρι έκανε περιουσία δίνοντας ομιλίες σε εταιρείες της Wall Street, που είναι ο κύριος στόχος της δημόσιας οργής για την πρόκληση της Μεγάλης Υφεσης του 2008.
Αυτό έδωσε έναν ιδανικό στόχο στον Σάντερς, ο οποίος τόνισε ότι η Κλίντον κέρδισε $675.000 για τρεις ομιλίες που έδωσε στην Goldman Sachs.
Στη συνέχεια υπάρχει το ζήτημα του ιδιωτικού διακομιστή που επέλεξε να εγκαταστήσει στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη για τα μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Μπαράκ Ομπάμα.
Τέλος, αυτό που υποτίθεται ότι είναι ένα τεράστιο πλεονέκτημα για την υποψηφιότητά της – η προοπτική να γράψει ιστορία ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ – δεν λειτουργεί όπως ανέμενε η Κλίντον. Οπως και το 2008, μεγάλος αριθμός γυναικών δεν θέλουν να ακούνε ότι πρέπει να υποστηρίξουν την Κλίντον απλώς και μόνο επειδή είναι γυναίκα. Θεωρούν ότι αυτό αποτελεί προσβολή για την νοημοσύνη τους, και ιδίως οι νεαρές γυναίκες υποστηρίζουν σε μεγάλο βαθμό τον Σάντερς. Προτιμούν το δικό του πρόγραμμα και προβληματίζονται από ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της Χίλαρι.
Η μόνη ομάδα γυναικών που ψήφισε Κλίντον στο Νιού Χάμσιρ, όπου ο Σάντερς την νίκησε με 22 μονάδες διαφορά, ήταν οι γυναίκες άνω των 65 ετών.
Στις τελευταίες προκριματικές, στη Νεβάδα, το υποτιθέμενο πλεονέκτημα της Κλίντον στους μη-λευκούς ψηφοφόρους, οι οποίοι αποτελούν έναν πολύ μεγαλύτερο παράγοντα στη Νεβάδα από ό,τι στην Αϊόβα ή στο Νιού Χάμσιρ, φαίνεται να την υπηρέτησε καλά. Ο Σάντερς απέτυχε να κερδίσει αρκετούς, ιδίως Αφρο-Αμερικανούς ψηφοφόρους, για να την νικήσει. Αυτό είναι καλός οιωνός για τις επερχόμενες προκριματικές. Αλλά οι προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο.
