Η απόκεντρη οδός Τρυπιά στη Νέα Φιλαδέλφεια έχει εξελιχθεί σε μια γεμάτη ζωντάνια μεζεδότσαρκα (και όχι μόνο) και αυτό εν μέρει οφείλεται στο Byράκι, ένα μεζεδοπωλείο που δεσπόζει στο μέσον της. Ο διάκοσμος είναι ultra low cost, αλλά καταφέρνει μεμιάς να δημιουργήσει χαλαρή διάθεση. Δεν ξέρω αν είναι τα πολλά χρώματα στο άσπρο φόντο, τα πλαστικά μπιτόνια που εκτελούν χρέη φωτιστικών, η νεανική μουσική ή όλα τα παραπάνω μαζί, η ουσία πάντως είναι ότι το Byράκι είναι fun.
Πιο fun όμως είναι ο κατάλογος που περιλαμβάνει μια ποικιλία πιάτων σχετικά μεγάλη σε αριθμό αλλά και απόλυτα «μικρή» σε τιμές. Ακόμη και τα «βαριά χαρτιά» του μαγαζιού, τα πιάτα κρεατικών δηλαδή, δεν ξεπερνούν τα €6, ενώ τα περισσότερα κινούνται μεταξύ €3 και €5, ποσά που καθιστούν το Byράκι πάμφθηνο. Το τελευταίο συμπέρασμα μάλιστα ενισχύεται και από τις ποσότητες των πιάτων που μπορεί μεν να μη θυμίζουν τον Γαργαντούα, αλλά απέχουν από τις τυπικές μικρές μερίδες πολλών μεζεδοπωλείων. Προσωπικά, βέβαια, ούτε οι τιμές ούτε οι ποσότητες με ενδιαφέρουν σε πρώτη ανάγνωση. Και αυτό επειδή ένα κακό φαγητό δεν θέλω να το φάω ούτε τζάμπα, ενώ ένα σπουδαίο μπορεί να με κάνει εύκολα να πω «χαλάλι», όσο και αν τιμάται.
Το Byράκι όμως δεν με απογοήτευσε. Αν και το ξεκίνημά μας δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντικό – η μελιτζανοσαλάτα ήταν βαριά, βιομηχανική και άνοστη –, η συνέχεια αποζημίωσε το ταξίδι μας από τα νότια, αφού όλα τα πιάτα ήταν νόστιμα και καλομαγειρεμένα. Οι πατάτες αλλά και τα παστουρμαδοπιτάκια επιβεβαίωσαν ένα ελαφρύ και ποιοτικό τηγάνι, ενώ και τα ψησίματα κυμάνθηκαν σε λίαν αξιόλογα επίπεδα, ακόμη και σε δύσκολα πιάτα, όπως η χοιρινή τηγανιά με μέλι και μουστάρδα: ένα πιάτο που μισώ, αλλά αποτελεί το απόλυτο τεστ για να διαπιστώσει κανείς την ικανότητα ενός μαγαζιού να μη στεγνώνει το φαγητό. Αυτό, όχι μόνο είχε επιτευχθεί ιδανικά, αλλά το ίδιο είχε συμβεί και με τις δύσκολες ισορροπίες μελιού, μουστάρδας και μυρωδικών της συνταγής.
Φυσικά, σε ένα στέκι με αυτό το επίπεδο τιμών πρέπει κανείς να είναι ιδιαίτερα αφελής για να νομίζει ότι μπορεί να απολαύσει κορυφαία πρώτη ύλη. Συνεπώς εδώ δεν θα βρείτε βουβάλι από τις Πρέσπες, γαρίδες από την Κοιλάδα και φακές από το Βούζι, αν και το κατάστημα διαφημίζει επισήμως (διαμέσου καταλόγου) ή ανεπισήμως (στο μιλητό) κάποια διαλεγμένα προϊόντα όπως τυριά από τη Ρούμελη. Πάντως, το ρεαλιστικό ζητούμενο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να μην προσπαθείς όλο το βράδυ να χωνέψεις τη βαριά κουζίνα και τα κακά υλικά, και το Byράκι θα εγγυηθεί τον γαλήνιο ύπνο σας ακόμη και αν το τελευταίο πιάτο της παραγγελίας είναι λουκάνικο με πράσο, όπως ήταν η δική μας! Η σφακιανή πίτα με το ωραιότατο φύλλο που διαλέξαμε αντί επιδορπίου δεν χρειαζόταν για να μας γλυκάνει – παρότι ήταν απολαυστική –, αφού αυτό το είχαν ήδη καταφέρει το αξιόλογο φαγητό, το τσαχπίνικο σέρβις και η ακαταμάχητη σχέση ποιότητας – τιμής.
Θα ήταν υπερβολικό βέβαια να ισχυριστώ ότι το εν λόγω πακέτο αξίζει επίσκεψη αν κατοικείς στην άλλη άκρη της πόλης, όμως θα μπορούσα με ευκολία να σιγοτραγουδήσω το «από εκεί κοντά ή λίγο πιο μακριά…» της παλιάς διαφήμισης αλυσίδας σουπερμάρκετ. Αλλά και να ισχυριστώ με σιγουριά ότι το Byράκι απέχει πολύ από τον μέσο όρο των μαγαζιών της κατηγορίας, γεγονός που του επιτρέπει να σηκώσει το δικό του μπαϊράκι στον αγώνα για προσιτό, καλό φαγητό.
Πολλές μπουκιές, λίγα λόγια
Θαρρείς ότι είναι βγαλμένο από τη χρυσή εποχή των μέσων της προηγούμενης δεκαετίας το χαλανδριώτικο Chefi. Στεγασμένο σε μια υπέροχη μονοκατοικία με πανέμορφη αυλή, διαθέτει πολυτέλεια, εξαιρετική λίστα κρασιού, διακριτικό σέρβις και έναν κατάλογο που χαρακτηρίζεται από την παρουσία ακριβών πρώτων υλών.
Ετσι οι γαρίδες, οι σολομοί και τα κάθε λογής φιλέτα (κοτόπουλου, χοιρινά, μοσχαρίσια) κυριαρχούν στο μενού ξεχωρίζοντας παράλληλα και για την υψηλή ποιότητα, στοιχείο που εγγυάται ότι εδώ κανείς μπορεί να φάει καλά και σε κάποιες περιπτώσεις – όπως το σεβίτσε λαβράκι ή ο σολομός tataki – πολύ καλά. Ισως ένας σκληροπυρηνικός εραστής της υψηλής γαστρονομίας να επιθυμούσε να βρει υλικά με πιο έντονη «προσωπικότητα», καθώς και κάποια πιο ιδιαίτερα κομμάτια κρέατος στα πιάτα του Chefi.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι παραπάνω επιλογές μοιραία εκτοξεύουν το κόστος και κατ’ επέκταση ανεβάζουν αισθητά τον λογαριασμό. Το γεγονός αυτό τοποθετεί το εστιατόριο σε μια λίαν απαιτητική κατηγορία, η οποία περιλαμβάνει κάποια από τα κορυφαία μαγαζιά της χώρας. Μέσα από αυτό το πρίσμα, μάλιστα, ίσως να βρεθεί σε δύσκολη θέση, ιδιαιτέρως αν συγκριθεί με τα καλύτερα του είδους. Ομως είμαι σίγουρος ότι, με εξαίρεση μια χούφτα σκληροπυρηνικών γευσιγνωστών, κάθε πελάτης που επιθυμεί ένα λουσάτο δείπνο σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον δεν θα απογοητευτεί από το στυλάτο, ολοκληρωμένο πακέτο του Chefi.
Chefi The Restaurant, Περικλέους 31, Χαλάνδρι, τηλ. 210 6815 774
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 26 Ιουλίου 2015.
