Ισως η συνολική αποτίμηση της περίφημης μεταρρυθμιστικής προσπάθειας του υπουργού Παιδείας κ. Μπαλτά θα μπορούσε να συνοψιστεί στο σύνθημα που είχε γραφεί στους τοίχους της Σορβόννης τον Μάη του 1968.
Δηλαδή, «Plus de maîtres» ή, με άλλα λόγια, «δεν χρειαζόμαστε δασκάλους» αλλά «κομματανθρώπους»! Τι εννοώ;
Στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση ο υπουργός Παιδείας μάς γυρίζει απαράδεκτα σε ένα ιστορικά καταδικασμένο παρελθόν αφού μας προτείνει:
1. Την ανάδειξη κομματικά εξαρτημένων πρυτάνεων (λόγω της συμμετοχής των φοιτητών στην εκλογή τους), 2. την κατάργηση της δημοκρατικής «ηλεκτρονικής ψηφοφορίας», η οποία κατά τα άλλα προτείνεται από πολλούς κοινωνιολόγους ως μέσο για την αναζωογόνηση της δυτικής δημοκρατίας (Αnthony Giddens, «Runaway World») και 3. τη θεσμική επαναφορά του ασύλου τη στιγμή που όλοι σε αυτή την κοινωνία δυσανασχετούν έντονα λόγω του ιστορικού «βιασμού» αυτής της έννοιας κατά τη μακρόχρονη μεταπολιτευτική περίοδο!
Τώρα ο κ. Μπαλτάς ολοκληρώνει αυτή την προσπάθεια πλήρους κομματικοποίησης όλων των βαθμίδων της Παιδείας. Και επικεντρώνομαι σε ένα μέγεθος το οποίο προκαλεί αλγεινή εντύπωση. Τι εννοώ;
Ετσι, σύμφωνα με τις προτάσεις του υπουργού Παιδείας, η επιλογή των διευθυντών των σχολικών μονάδων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα λαμβάνει υπόψη και την αξιολόγηση του υποψηφίου από τον σύλλογο των διδασκόντων (η γνώμη των οποίων θα προσμετρείται σε ποσοστό 33% κατά την τελική επιλογή)!
Με άλλα λόγια, η αποκρυπτογράφηση της παραπάνω πρότασης –αν τελικά ψηφιστεί από τη Βουλή –θα σημαίνει καταστροφικά το εξής πράγμα: οι διδάσκοντες θα αξιολογούν το ήθος του υποψηφίου διευθυντή επηρεαζόμενοι προφανώς άμεσα ή έμμεσα από τις κομματικές τους προτιμήσεις (δηλαδή, αν είναι συριζαίοι ή νεοδημοκράτες κ.τ.λ., ειδικά σε μια εποχή κατά την οποία η Ελλάδα λόγω της κρίσης βρίσκεται στην «εποχή των άκρων», όπως λέει και ο ιστορικός Hobsbawm)!
Προφανώς αυτό θα προκαλέσει ολέθρια την άγρια κομματικοποίηση των σχολείων και την πλήρη καταστροφή της εκπαιδευτικής διαδικασίας! Αυτό επιθυμεί άραγε η ηγετική ομάδα του υπουργείου Παιδείας;
Το συμπέρασμα; Οι προτάσεις αυτές των ανθρώπων του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά και κομματικοποιούν και το προνομιούχο επάγγελμα του δασκάλου που, αν ασκείται σωστά, εφοδιάζει τα παιδιά με «μεγάλα ιδανικά ή όνειρα»!
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
