Ντέμης Ρούσσος: Η φωνή που άκουγε φανατικά ο Αντι Γουόρχολ

Είναι χαρακτηριστικό όταν χάνονται διάσημοι ανάμεσα σε όσα καλά και όμορφα γράφονται και λέγονται για αυτούς να υπάρχει και κάποια ή κάποιες διαφορετικές, «αιρετικές» απόψεις. Ισως μέσα από αυτή την «πρακτική» να επιζητούν και εκείνοι που τις εκφράζουν τα 10-15 λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούν, ίσως να θέλουν να κλέψουν λίγη δόξα ή μπορεί να κάνουν μόνο και μόνο τη δουλειά τους. Ο Ντέμης Ρούσσος πέθανε τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής, την ημέρα των εθνικών εκλογών. Ο θάνατός του κρατήθηκε «μυστικός» από τους οικείους του και ο κόσμος εντός και εκτός Ελλάδας το έμαθε τη Δευτέρα. Χιλιάδες λέξεις γράφτηκαν εντός και εκτός συνόρων για την πορεία του, την καριέρα του, τις επιτυχίες του 69χρονου μουσικού-ερμηνευτή που σαφώς δεν πέρασε απαρατήρητος από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 ως σήμερα. Τα social media πήραν φωτιά, τραγούδια του ανέβαιναν συνεχώς και όλοι νόμιζες ότι άκουγαν και θα ακούν πάντα και μόνο Ντέμη Ρούσσο.

Ο δημοσιογράφος της «Liberation» Γκρεγκορί Σάιντερ δεν γνωρίζω πόσο συχνά άκουγε Ντέμη Ρούσσο, αλλά έχει τη σημασία του πώς τον προσεγγίζει στο άρθρο του με τίτλο «Ο Ντέμης Ρούσσος στο πάνθεον του ψυχεδελισμού», όπου τον περιγράφει ως τον εκφραστή του απόλυτου κιτς τα τελευταία τριάντα χρόνια. «Ο τραγουδιστής των Aphrodite’s Child έβλεπε τον εαυτό του ως απόγονο των φαραώ και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. (…) Ο Ντέμης Ρούσσος ή Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, ήταν πάντα το κάτι άλλο. Γεννημένος στην Αίγυπτο από έλληνες γονείς, μεγάλωσε μέσα στη χριστιανορθόδοξη κοινότητα της Αλεξάνδρειας, όπου συμμετείχε στη βυζαντινή εκκλησιαστική χορωδία. Για πέντε χρόνια τραγούδησε ως σολίστ, εκδιώχθηκε λόγω της κρίσης στο Σουέζ και επέστρεψε στην Ελλάδα στα 15 του». Και το άρθρο της «Liberation» συμπληρώνει ότι τα επόμενα χρόνια έγινε μέλος μιας «μυστικής ομάδας μουσικών» με τους οποίους έκανε «ατέλειωτες συζητήσεις για πολλά θέματα της ζωής. Αυτόν τον μοναστικό τρόπο ζωής δεν θα τον εγκαταλείψει ποτέ, ακόμη και όταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όντας πια πολυεκατομμυριούχος, θα εμφανίζεται δημόσια με κελεμπίες και τουρμπάνια κεντημένα με χρυσή κλωστή, κυκλοφορώντας με μια τεθωρακισμένη μπλε λιμουζίνα. O Ρούσσος εμφανιζόταν σαν χολερικός γιδοβοσκός, με μαύρο μάτι γεμάτο πονηριά, αναμαλλιασμένος και με γενειάδα, φορώντας ένα πόντσο και φέροντας ένα θεϊκό δώρο: αυτό το φωτεινό τρέμουλο της φωνής του σε κάθε νότα, σε κάθε συλλαβή».

To να προσπαθήσεις να κρίνεις τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 με τα σημερινά δεδομένα είναι άδικο και για τις δεκαετίες και εν προκειμένω για ένα γνήσιο τέκνο της ψυχεδέλειας, τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή της διάσταση, και κυρίως πώς την προσέγγισε, που άφησε πολύ νωρίς την πατρίδα του, έκανε καριέρα στο εξωτερικό και μας ήρθε ως εισαγόμενος. Ο Ντέμης Ρούσσος δεν έκρυψε ποτέ τον στόχο που είχε με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και τους υπόλοιπους Aphrodite’s Child. Το όνειρό τους ήταν η Αγγλία, το Λονδίνο, εκεί που τα πράγματα στο ροκ συνέβαιναν. Για πολλούς και διαφόρους λόγους το Λονδίνο δεν «έκατσε» και τη θέση του πήρε το περισσότερο ανοιχτό Παρίσι. Pas mal. Η ψυχεδέλεια βρίσκεται στα φόρτε της και η δισκογραφική εταιρεία που τους ανέλαβε δημιουργεί ένα world συγκρότημα, τους ντύνει με χλαμύδες-κελεμπίες και τους βάζει να κρατούν άρπες και λύρες. Ακολουθεί μια καριέρα με εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων, ενδεχομένως πάνω από 70, χιλιάδες συναυλίες και μια έντονη ροκ ζωή…

Ο Ντέμης Ρούσσος δεν μένει στην ιστορία της μουσικής μόνο για τη φωνή του, αυτή την τόσο ιδιαίτερα γλυκά ψιθυριστή, αλλά και για όσα έκανε, είπε και κυρίως έζησε. Από το τρίπτυχο των δεκαετιών του ’60 και του ’70 «sex, drugs and rock ‘n’ roll», ο ίδιος σε συνεντεύξεις του αρνήθηκε ότι δοκίμασε ναρκωτικά αλλά όσον αφορά τα άλλα δύο τα έζησε στον υπέρτατο βαθμό. «Πολλά ταλέντα της γενιάς μου έφυγαν νωρίς από τα ναρκωτικά. Πριν φύγουν όμως από τη ζωή, όλοι αυτοί οι μύθοι της εποχής μου είχαν προλάβει να δώσουν το στίγμα τους στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Εζησα τη δεκαετία των 60s, που ήταν φουλ στα ναρκωτικά, και δεν έκανα ποτέ χρήση, δεν τα ακούμπησα, ούτε εγώ ούτε και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου. Μία φορά μόνο κάπνισα ένα τσιγάρο χασίς και με πήρε ο ύπνος. (…) Εχω κάνει πολύ σεξ στη ζωή μου και με επώνυμες και με άγνωστες γυναίκες και το ευχαριστήθηκα» είχε δηλώσει κάποτε σε συνέντευξή του.

Ο Ντέμης Ρούσσος είναι αλήθεια ότι είχε μια έντονη ζωή. Για παράδειγμα, είχε ανέβει τρεις φορές τα σκαλιά της εκκλησίας. Υπήρξε παντρεμένος με την Ντομινίκ, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, την Εμιλι και τον Κύριλλο, με την Πάμελα Αμπινέ (από το 1983 ως το 1993) και με τη Μαρί. Μάλιστα η κόρη του Εμιλι, ηθοποιός και τραγουδίστρια, ετοιμάζει μια ταινία με θέμα τη ζωή του πατέρα της. Κάποια στιγμή πολλά έγιναν και τα κιλά του. Στη δεκαετία του ’80 είχε φθάσει τα 147. Σε δέκα μήνες έχασε 50 και έγραψε βιβλίο για τη δίαιτα που ακολούθησε. Τα τελευταία χρόνια ο Ντέμης Ρούσσος αναφερόταν συχνά-πυκνά στις Από Πάνω Δυνάμεις που καταδυναστεύουν τους ανθρώπους, αν και έχει δηλώσει τα εξής: «Τα πάω πολύ καλά με τον Θεό, δεν τα πάω όμως καθόλου καλά με τους παπάδες. Δεν είδα πουθενά να λέει ο Χριστός κάντε τρεις εκκλησίες, μία ορθόδοξη, μία καθολική και μία προτεσταντική».

Σε πολλά αφτιά σε όλον τον κόσμο ο Ντέμης Ρούσσος είναι ταυτισμένος με έναν επιτυχημένο μουσικό της ελαφράς μουσικής. Δεν το αρνείται, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν είχε βάλει και τους αστερίσκους του: «Τo “Forever and ever” είναι τεράστιο τραγούδι! Cult song πια στην Αγγλία. Εν τούτοις δεν θα έλεγα ότι η ελαφρά αυτή μουσική με αντιπροσώπευε 100%, ούτε όμως μπορώ να την αγνοήσω. Είναι σαν να αγνοείς πενήντα εκατομμύρια ανθρώπους που αγόρασαν τον δίσκο σου».

Γι’ αυτό και ο δημοσιογράφος της «Liberation» δεν τον αγνόησε. Μόνο που στάθηκε στην επιφάνεια του Ντέμη Ρούσσου, αγνόησε την αφετηρία εκκίνησής του και το γεγονός ότι προτού καλά-καλά καταλάβει ποιος ήταν, πού πήγαινε και τι έκανε είχε τον κόσμο στα χέρια του. Ή τέλος πάντων τον κόσμο που εκείνος ήθελε.