Καθώς ο Γενάρης μάς χάρισε παρατεταμένες αλκυονίδες ημέρες, βρήκαμε την ευκαιρία για μια βόλτα στον Πειραιά. Και ενώ η σύζυγός μου έψαχνε «κάτι ιδιαίτερο για δώρο» στα παλαιοπωλεία, εγώ μπήκα στον αγαπημένο Μανδραγόρα. Σε αυτό το κατάστημα μου αρέσουν όλα (η ιστορία του, το ντεκόρ του…), αλλά κυρίως οι μυρωδιές του που σε ταξιδεύουν. Εφυγα έπειτα από πολλή ώρα, κρατώντας ανά χείρας τους μυρωδικούς θησαυρούς μου: ένα μείγμα μολόχας και λεβάντας από την Προβηγκία και ένα μείγμα πράσινου κινέζικου τσαγιού με λέμονγκρας, που το ονόμαζαν Λευκό Αγγελο. Το πρώτο, δεν ξέρω ακόμη αν θέλω να το πιω ή να το βάλω στα συρτάρια μας για να μοσχομυρίζουν όταν τα ανοίγουμε. Προς το παρόν, το φυλάω στο συρτάρι του γραφείου μου και κάνω ηδονικές εισπνοές. Το δεύτερο δεν πρόλαβα να το χαρώ: το έτερον ήμισυ θεώρησε καλό να το προσθέσει στο πακέτο του δώρου και έτσι τώρα έχω δικαιολογία να ξανακατέβω στον Πειραιά. {{{ moto }}}
*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014.
