ΛΟΝΔΙΝΟ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ.
Το πατρώνυμό του είναι παραπλανητικό. Στα αγγλικά η λέξη «lamb» σημαίνει «αρνί». Ο Γκρέιμι Λαμπ είναι όμως το άκρως αντίθετο ενός αρνιού. Παρασημοφορημένος σε αρκετά πεδία μαχών, ανάμεσά τους και δύο φορές στο Ιράκ, ο στρατηγός Λαμπ διοικεί την 3η μεραρχία του βρετανικού στρατού και δεν είναι από τους ανθρώπους που μασάνε τα λόγια τους. Ιδιαίτερα για ένα θέμα που τον καίει περισσότερο από τα άλλα.
Μπορεί στην ιδιωτική του ζωή να είναι αρνάκι, αλλά στο πεδίο της μάχης είναι πραγματικό λιοντάρι. Ο στρατηγός Λαμπ περιφρονεί τη σιωπή όταν είναι να καταγγείλει το ύπουλο κακό, που εδώ και λίγο καιρό απειλεί τον στρατό. Ο βρετανικός στρατός δεν είναι λοιπόν καθόλου δημοφιλής τα τελευταία χρόνια και αυτό φαίνεται στον αριθμό των νεοσύλλεκτων που χτυπούν την πόρτα του. Ο ρυθμός στρατολόγησης είναι πολύ χαμηλός και, όπως τονίζει στη γαλλική εφημερίδα «Le Figaro» ο στρατηγός Λαμπ, ένας αξιοσέβαστος θεσμός σαν τον βρετανικό στρατό κινδυνεύει να χάσει την καλή του φήμη και μαζί την ψυχή του. Πώς όμως αυτός ο ένδοξος αξιωματικός, που έχει παρασημοφορηθεί από την ίδια τη βασίλισσα Ελισάβετ, πείστηκε για τη σοβαρότητα της κατάστασης; Απλούστατα, έχοντας ανοιχτά τα μάτια και τα αφτιά του.
Ο βρετανικός στρατός δεν είναι πλέον αυτός που ήταν. Σε ένα συνέδριο που έγινε πρόσφατα για τον πόλεμο στο Ιράκ καταγράφηκαν τα προβλήματα ενώπιον της ανώτερης ηγεσίας του στρατεύματος. Οι κακοποιήσεις ιρακινών αιχμαλώτων από βρετανούς στρατιώτες, τα συστηματικά καψώνια που υφίστανται οι νεοσύλλεκτοι, τα σεξουαλικά σκάνδαλα, οι μυστηριώδεις θάνατοι στις τάξεις των νεοσυλλέκτων είναι μερικά από τα στοιχεία του προβλήματος. Το επίπεδο των νεοσυλλέκτων είναι πολύ χαμηλό, παρατηρεί ο στρατηγός, αλλά παράλληλα ούτε οι αξιωματικοί δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες της ηγεσίας του στρατεύματος.
Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος να χάσει ο στρατός την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης και του βρετανικού λαού, όπως έχει συμβεί με άλλες επαγγελματικές τάξεις, αυτές των πολιτικών, της αστυνομίας ή και της Καθολικής Εκκλησίας; Ο στρατηγός Λαμπ είναι απαισιόδοξος. Τουλάχιστον για αυτή τη γενιά. Χωρίς αμφιβολία, πρέπει να ξαναδιαβάσει ιστορία. Τα δεινά του βρετανικού στρατού δεν είναι κάτι νέο. Το 1812 ο στρατηγός Γουέλινγκτον στεκόταν απαρηγόρητος μπροστά στα ερείπια της ισπανικής πόλης Μπανταχόθ, την οποία είχε απελευθερώσει. Οι άνδρες του ήταν σκέτοι μεθύστακες και ισχυρογνώμονες. Ο χειρότερος συνδυασμός που μπορούσε να επιτύχει. Μετά το Βατερλό ήταν υποχρεωμένος όμως να εκθειάσει τις αρετές των ανδρών του και το υψηλό φρόνημά τους. Ο στρατηγός Λαμπ μπορεί λοιπόν να ελπίζει σε καλύτερες ημέρες. Ας κάνει λίγη υπομονή!
