«Ακροδεξιό κόμμα; Δεν νομίζω. Το κόμμα των φτωχών; Pas mal!» Κάπως έτσι θα μπορούσε να απαντήσει η ίδια η ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου (FΝ), Μαρίν Λεπέν, υπερασπιζόμενη το «άνοιγμα» που προσπαθεί να κάνει εδώ και λίγο καιρό προς τις λιγότερο οικονομικά προνομιούχες κατηγορίες πληθυσμού της Γαλλίας.

«Αρνούμαστε να μας αποκαλούν »ακροδεξιούς» πλέον», τονίζει ο Κριστιάν Μαντός, που εργάζεται στον τομέα επικοινωνίας του FΝ, προσθέτοντας ότι «στην πραγματικότητα, κάνουμε μια ελαφριά στροφή προς τα αριστερά και θέλουμε να μας θεωρούν ως το κόμμα του φτωχού Γάλλου, του ανθρώπου που ζει στην ανέχεια».

Η νέα λογική που επικρατεί στο κόμμα είναι πως «εχθρός μας δεν είναι ο ξένος ή ο μετανάστης» – και πώς να είναι, άλλωστε, όταν στην ίδια σου τη χώρα διαμένουν και εργάζονται άνθρωποι από 26 διαφορετικές εθνότητες;

Διά του λόγου το αληθές, λένε τα στελέχη του κόμματος, η ομάδα των άμεσων συνεργατών της 43χρονης πολιτικού μοιάζει κάπως σαν… Βαβέλ: δεξί της χέρι είναι τόσο μια γυναίκα με ρίζες από την Ακτή Ελεφαντοστού, ένας νέος από τη Γουαδελούπη, ένας αστυνομικός με καταγωγή από το Μαρόκο κι ένας Γάλλος ισραηλίτης με ειδίκευση στην ιστορία των Εβραίων της Γαλλίας.

Ωστόσο, ο αέρας ανανέωσης και εκσυγχρονισμού που επικρατεί στο κόμμα δεν σημαίνει ότι το Εθνικό Μέτωπο ξέχασε τις παλιές του «συνήθειες»: η ρητορική της κυρίας Λεπέν συχνά πυκνά στρέφεται εναντίον των «ισλαμιστών», τους οποίους αποδέχεται σχεδόν όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας ως «πιθανούς εχθρούς κατά της Δημοκρατίας». Το 49% των Γάλλων θεωρούν ότι «το Ισλάμ και οι μουσουλμάνοι έχουν πάρα πολλά δικαιώματα», ένα ποσοστό που ανεβαίνει στο 72% στους ψηφοφόρους της δεξιάς.

Η αλήθεια είναι όμως πως έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που ο πατέρας της νέας ηγέτιδας του Εθνικού Μετώπου, ο 83χρονος, πλέον, Ζαν Μαρί Λεπέν, περπατούσε στον δρόμο με την «ταμπέλα» του ξενόφοβου και του ρατσιστή γραμμένη στην ούγια του κουστουμιού του.

Κάπως έτσι δικαιολογεί και την απόφασή της να διώξει, πριν λίγο καιρό, από το ΝF έναν 21χρονο περιφερειακό σύμβουλο που φωτογραφήθηκε κάνοντας τον ναζιστικό χαιρετισμό.

«Έχουμε πέσει θύματά τους στο παρελθόν. [Έχουμε μέσα στο κόμμα μας ανθρώπους που] κάνουν προκλητικούς χαιρετισμούς, φορούν ρούχα με σήματα του παρελθόντος ή φωνάζουν ξεπερασμένα συνθήματα, θέλοντας να δώσουν στους εαυτούς τους δημοσιότητα», είχε δηλώσει τότε η 43χρονη πολιτικός, προσθέτοντας πως «θέλουμε να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας από τέτοιου είδους προβοκάτσιες και να απαλλαγούμε απ’ αυτούς».

Η ίδια, βέβαια, συχνά πυκνά υποπίπτει και σε λάθος χειρισμούς, όπως προ ημερών που παρευρέθη σε έναν χορό ακροδεξιών στη Βιέννη, συνοδευόμενη από τον Μάρτιν Γκραφ, τον επικεφαλής της πιο σκληροπυρηνικής πτέρυγας του ακροδεξιού Κόμματος (FPO), της δεύτερης μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης της Αυστρίας.

«Ο ναζισμός είναι κάτι τόσο το απεχθές για μένα, ώστε καμιά φορά λυπάμαι που δεν ζούσα εκείνη την περίοδο για να τον πολεμήσω», λέει η ίδια, αποδίδοντας την παρερμηνεία της παρουσίας της εκεί σε συνωμοσίες που εξυφαίνονται εναντίον της, την ίδια μάλιστα στιγμή που φαίνεται να μειώνει την απόσταση που τη χωρίζει από τον γάλλο πρόεδρο, Νικολά Σαρκοζί και τον Σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ στις δημοσκοπήσεις.

Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 22 Απριλίου, δίνει στον Ολάντ 31% των ψήφων, στον Σαρκοζί 24,5% και στη Λεπέν 19%.

Κατά την ίδια δημοσκόπηση, η διαφορά των δύο αντρών, εάν αναμετρηθούν στον δεύτερο γύρο την 6η Μαΐου, φτάνει τις 14 μονάδες υπέρ του Ολάντ, με την Λεπέν να αναδεικνύεται, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, ως ο βασικός ρυθμιστής του τελικού αποτελέσματος.