Μια νέα θεωρία για το αφύσικα μικρό μέγεθος του Άρη υποδεικνύει ως υπαίτιο τον Δια. Σύμφωνα με αυτήν ο Δίας «έκλεψε» έναν σημαντικό όγκο των υλικών από τα οποία άρχιζε να σχηματίζεται ο Άρης δημιουργώντας την εντυπωσιακή ζώνη αστεροειδών που βρίσκεται ανάμεσα στους δύο πλανήτες. Έτσι ο Άρης υποχρεώθηκε να αναπτυχθεί με ό,τι είχε απομείνει και τελικά να γίνει ένας μικρός πλανήτης.
Το κόκκινο «μωρό»
Οι επιστήμονες αναζητούν εδώ και πολλά χρονιά την εξήγηση για το μικρό μέγεθος του Άρη και διάφορες θεωρίες έχουν αναπτυχθεί σχετικά με το θέμα. Πριν δύο εβδομάδες ομάδα ερευνητών από τις ΗΠΑ είχε διατυπώσει την άποψη ότι ο Άρης παρέμεινε στο πρώτο στάδιο πλανητικής ανάπτυξης, όταν ακόμη βρισκόταν σε μια κατάσταση την οποία οι επιστήμονες έχουν χαρακτηρίσει με τον όρο «πλανήτες έμβρυα».
Η δημιουργία πλανητών περνάει από διάφορα στάδια μέχρι τελικά ένας πλανήτης να καταλήξει στην τελική του μορφή. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία ο δίσκος σκόνης και αερίων που περιβάλλει ένα νεογέννητο άστρο παρέχει τα δομικά υλικά δημιουργίας των πλανητών. Μέρη αυτής της κοσμικής ύλης ενώνονται δημιουργώντας μια «πρωτο-πλανητική» μπάλα όπως την ονομάζουν οι ειδικοί.
Στη συνέχεια αυτή η μπάλα μεγαλώνει συνεχώς σε μέγεθος μέχρι να φθάσει στο στάδιο που οι επιστήμονες ονομάζουν «πλανήτης έμβρυο». Η θεωρία της ερευνητικής ομάδας από τις ΗΠΑ υποστηρίζει ότι για κάποιο άγνωστο λόγο ο Άρης δεν συγκρούστηκε ποτέ με κάποιον άλλο πλανήτη ή έστω με κάποιο μεγάλο κομμάτι μάζας που είχε αποσπαστεί από κάποια άλλη γειτονική πλανητική σύγκρουση και παρέμεινε ίδιος και αναλλοίωτος στην «εμβρυϊκή» του κατάσταση.
Ο «κανίβαλος» Δίας
Διεθνής ομάδα ερευνητών διατύπωσε τώρα μια άλλη θεωρία η οποία υποστηρίζει ότι υπεύθυνος για το μικρό μέγεθος του Άρη είναι ο Δίας. Σύμφωνα με αυτήν πριν από περίπου 4,6 δισ. έτη, όταν το ηλιακό μας σύστημα αναπτυσσόταν, ο Δίας κυκλοφορούσε ελεύθερα μέσα σε αυτό επεμβαίνοντας με τον όγκο και την βαρυτική του έλξη στην διαμόρφωση του.
Σε μια από τις «βόλτες» του ο Δίας πέρασε από την περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα ο Άρης όταν ακόμη εκεί υπήρχε διάσπαρτη κοσμική ύλη. Ο Δίας κατά το πέρασμα του πήρε μαζί του μια σημαντική ποσότητα αυτής της ύλης η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα προστίθετο σε αυτή που παρέμεινε δημιουργώντας ένα μεγάλο σε όγκο πλανήτη.
Ο Άρης θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά να αναπληρώσει τη «χαμένη» μάζα του από κοσμική ύλη (κυρίως βράχους) που θα προέρχονταν από την περιοχή του Κρόνου. Σύμφωνα με τους ειδικούς μέρος της κοσμικής ύλης που δεν θα χρειαζόταν τελικά ο Κρόνος για την δημιουργία του θα μπορούσε να καταλήξει στον Άρη.
Οι ερευνητές είδαν όμως στις προσομοιώσεις που έκαναν ότι ο Δίας δεν άφησε κανένα περιθώριο στον Άρη αφού εγκαταλείποντας την περιοχή του κόκκινου πλανήτη κινήθηκε προς την περιοχή του Κρόνου και ολοκλήρωσε την δημιουργία της ζώνης των αστεροειδών «κλέβοντας» κοσμική ύλη και από εκεί.
Η συγκεκριμένη θεωρία δίνει ταυτόχρονα και μια πιθανή εξήγηση για τα πολλά και διαφορετικού είδους σώματα και πετρώματα που υπάρχουν στην μεγάλη ζώνη αστεροειδών ανάμεσα στον Δία και τον Άρη.
