Ο Τσίπρας και οι… μεσάζοντες

Από νεύρα άλλο τίποτε στη συζήτηση στη Βουλή για τα βλήματα που επρόκειτο να πωληθούν στη Σαουδική Αραβία. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο (κυρίως) και ο συγκυβερνήτης του Πάνος Καμμένος (φωτογραφία) είχαν μια νευρικότητα όταν επιχειρούσαν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Γιατί, στην ουσία, δεν είπαν τίποτα, έμειναν πολλά ερωτήματα αναπάντητα, τα οποία και παραμένουν ώσπου να αποδοθούν ευθύνες.

Ο μεν Πρωθυπουργός όταν πήρε τον λόγο (την περισσότερη ώρα απουσίαζε από την αίθουσα) είχε ένα ύφος αυστηρό, θυμωμένο, νευρικό. Εκανε επίθεση στον Κυρ. Μητσοτάκη επειδή αισθάνθηκε ότι εθίγη όταν εκείνος του είπε στο επόμενο διαφημιστικό σποτάκι να πει στον σκηνοθέτη να μη βάζει στο πλάνο τα ακριβά πούρα. Και μέσα στα νεύρα και στον θυμό του παραδέχθηκε ότι όντως το επίμαχο πούρο ήταν δικό του και ότι του το έκαναν δώρο, αλλά δεν είπε ποιος του έκανε δώρο τόσο ακριβό πούρο.

Ο δε Πάνος Καμμένος εμφανίστηκε κατακόκκινος, προφανώς τον διέκρινε μια νευρικότητα. Δεν έδωσε συγκεκριμένες απαντήσεις. Κατέθετε στη Βουλή το ένα έγγραφο πάνω στο άλλο (και εν συνεχεία τα κατέθεσε όλα μαζί και πάλι ο κ. Τσίπρας), απείλησε (για άλλη μια φορά) με μηνύσεις, μπέρδευε τα λόγια του, φώναζε από τα υπουργικά έδρανα στον Αδωνι Γεωργιάδη και στο τέλος έριξε (όπως το συνηθίζει) και τη συνηθισμένη λάσπη. Λάσπη την οποία κατόπιν και ο κ. Τσίπρας την πήρε από το χέρι του κ. Καμμένου και την πέταξε και αυτός κατά των γαλάζιων, αν και έλεγε (και εδώ είναι η ειρωνεία του) ότι δεν θα σταθεί σε αυτά τα θέματα.

Ο Πρωθυπουργός αλλά και ο υπουργός Αμυνας έκαναν απεγνωσμένη (όπως τη χαρακτήρισαν πολλοί βουλευτές) προσπάθεια να πείσουν (κυρίως τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όσους παρακολουθούσαν από την τηλεόραση τη συνεδρίαση της Βουλής) ότι ο Βασίλης Παπαδόπουλος δεν ήταν δικός τους μεσάζων. Και προκειμένου να πείσουν ανακάλυψαν ανταγωνισμό… μεσαζόντων: τον Τζων Σφακιανάκη! Και τον χρέωσαν μάλιστα στον Γ. Παπακωνσταντίνου, τον υπουργό Οικονομικών επί ΠαΣοΚ. Μόνον που ο κ. Σφακιανάκης (για τον οποίον όλοι στη Βουλή αναρωτιόνταν) δεν ήταν σύμβουλος του κ. Παπακωνσταντίνου. Αλλωστε ο κ. Παπακωνσταντίνου το διέψευσε. Ορισμένοι έσπευσαν να πουν ότι ήταν στο Σώμα Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, επί υπουργίας Γ. Αλογοσκούφη.

Εν συνεχεία ψάχνοντας στα δημοσιογραφικά γραφεία βρέθηκε ένας Gian Σφακιανάκης (απόφοιτος Harvard) επενδυτικός σύμβουλος της Σαουδικής Αραβίας. Μάλλον αυτό θα εννοούσε ο κ. Τσίπρας αφού τον προσφώνησε και… Ζαν και τα έμπλεξε με συμβούλους του κ. Παπακωνσταντίνου. Πάνω στη βιασύνη του, στο άγχος και στη νευρικότητά του ο κ. Τσίπρας έμπλεξε και έναν δεύτερο μεσάζοντα…

Αλλά ο ανταγωνισμός μεσαζόντων καθόλου δεν αναιρεί το θέμα. Τα ερωτήματα, όπως προανέφερα, είναι πολλά και οι απαντήσεις σχεδόν ανύπαρκτες. Απαιτούνται απαντήσεις κανονικές και όχι σαν αυτές που ακούσαμε στη Βουλή. Οχι υπεκφυγές και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε (που λέει και ο σοφός λαός).

Αυτή η επιμονή του κ. Τσίπρα στα… διαπλεκόμενα ΜΜΕ έχει καταντήσει και βαρετή και ανεξήγητη. Κάνει συνεχώς αντιπολίτευση στα ΜΜΕ, τα οποία του φταίνε επειδή αποκαλύπτουν (όλο και συχνότερα τώρα τελευταίως) και σκάνδαλα, και παραλείψεις και αδυναμίες της κυβέρνησης (και κυρίως του συγκυβερνήτη του). Κυβερνά εδώ και τρία χρόνια και ακόμη του φταίνε τα ΜΜΕ. Οχι βεβαίως τα δικά του, αλλά αυτά που δεν ελέγχει. Αυτά που δεν χρησιμοποιούν έτοιμα ρεπορτάζ προερχόμενα από τα non papers του Μαξίμου. Επιμένει να λέει ότι παίρνουν γραμμή από κάποια σκοτεινά κέντρα και εν συνεχεία δίνουν αυτά γραμμή στη ΝΔ. Και όμως, ο μόνος που δεν δικαιούται σήμερα να κάνει λόγο για τη «διαπλοκή των ΜΜΕ» είναι ο κ. Τσίπρας, που οι μηχανισμοί προπαγάνδας του ελέγχουν τουλάχιστον δέκα εφημερίδες (ημερήσιες, σαββατιάτικες, κυριακάτικες), πέντε τηλεοπτικούς σταθμούς, άπειρα sites στο Διαδίκτυο και ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο (πανελλαδικής εμβέλειας).

Τι μπορείς να μάθεις από ένα πηγαδάκι γαλάζιων βουλευτών (κατά σύμπτωση ήταν όλοι ομιλητές στην επερώτηση που κατέθεσαν για τα βλήματα της Σαουδικής Αραβίας). Νόμιζε κανείς ότι συγκεντρώθηκαν στο Εντευκτήριο της Βουλής για να συντονίσουν τη γραμμή τους, αφού σε λίγη ώρα θα άρχιζε η συζήτηση. Και όμως το θέμα ήταν ο… Λένιν. Με την Ντόρα Μπακογιάννη να δηλώνει ότι διάβασε (της τα έφερε ο Παύλος Μπακογιάννης) και τα 17 άπαντα του Λένιν. Ο δε Αδωνις Γεωργιάδης παραδέχθηκε ότι άρχισε να τα διαβάζει αλλά δεν άντεξε. Εν συνεχεία άφησαν τον Λένιν και έπιασαν τον… Τσόρτσιλ. Ανέφεραν συγκεκριμένα μια ρήση του ότι «είναι απαράδεκτο για έναν νέο έως τα 30 να μη γίνει κομμουνιστής. Και παντελώς ηλίθιος εάν συνεχίσει και μετά τα 30 να είναι».

Αλλά το καλύτερο το αποκάλυψαν στο τέλος, την ώρα που σηκώθηκαν να φύγουν για να πάνε στην Ολομέλεια. Αποκάλυψαν (με χαρτιά παρακαλώ) ότι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (που συνηθίζει να κουνά το δάχτυλο στις διάφορες εξεταστικές επιτροπές) πήρε συστατική επιστολή από το Μέγαρο Μαξίμου για να διοριστεί σε δημόσιο οργανισμό. Προσέξετε όμως, ζήτησε και έλαβε συστατική επιστολή από το Μέγαρο Μαξίμου όταν ένοικός του ήταν ο Κώστας Καραμανλής.

Θέλετε και άλλο, το οποίο προσεχώς θα απασχολήσει τη Βουλή, κυρίως όταν ο κ. Τσίπρας ζητήσει συζήτηση για τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά; Σας πληροφορώ ότι υπάρχουν έγγραφα σύμφωνα με τα οποία σημαντικό στέλεχος της κυβέρνησης εισέπραξε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως επιχορήγηση από το ΚΕΕΛΠΝΟ.