Κύριε διευθυντά,
Ακούγοντας τη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου (στο σκίτσο αριστερά) να αναρωτιέται από τηλεοράσεως «ποιος θα κάνει την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, το ΠαΣοΚ ή η ΝΔ που όλα αυτά τα χρόνια βόλευαν τους δικούς τους;», σκέφτηκα ότι αυτό που στις πολιτισμένες χώρες είναι εκ των ων ουκ άνευ στην Ελλάδα έχει αναδειχθεί σε μείζον –για να μην πω σε αξεπέραστο –πρόβλημα.Οι προηγούμενες δεκαετίες του ρουσφετιού και της λαμογιάς έχουν τόσο πολύ διαβρώσει τους μηχανισμούς λειτουργίας του κράτους, που μοιάζει σχεδόν αδύνατη η εξυγίανσή τους. Εχει, επομένως, δίκιο η κυρία Δούρου όταν στην αναζήτηση λύσης κολλάει σε εκείνους που θα την εφαρμόσουν. Φοβούμενη πιθανώς (και δεν είναι η μόνη) ότι στο όνομα της πάταξης της διαφθοράς η αξιολόγηση θα γίνει… αν-αξιολόγηση, καθώς οι επιτήδειοι θα βολέψουν και πάλι τα δικά τους παιδιά.
Μετά τιμής
Πανδώρα
ΥΓ.: Κατά τα άλλα, το πρακτορείο Reuters ασχολείται εν νέου με την υπερήφανη Ελλάδα, σε θέμα με τίτλο «Η Χρυσή Αυγή προελαύνει εν μέσω οικονομικής κατάρρευσης». Κάπως έτσι, πριν από περίπου έναν μήνα ο «Guardian» έγραφε «Φόβος και βδελυγμία στην Αθήνα: Η άνοδος της Χρυσής Αυγής και της Ακροδεξιάς».
* Το ένα μετά το άλλο τα δημοσιεύματα στον ξένο αλλά και στον ελληνικό Τύπο, η μία μετά την άλλη οι καταγγελίες… Πολλά λόγια, πολλά αναθέματα, πολλά «κατηγορώ», μόνο το Facebook όμως τόλμησε να προχωρήσει και σε πράξεις, διαγράφοντας, ως γνωστόν, τα προφίλ των μελών του κόμματος –το αυτό έκανε και για την αντίστοιχη «Χρυσή Αυγή» της Ιταλίας, διάβασα. Ολοι οι άλλοι παρακολουθούν την προέλαση. Περιμένοντας τα χειρότερα. Στα πόσα… χειρότερα θα υπάρξει, αλήθεια, ουσιαστική αντίδραση στις ασχήμιες που βλέπουμε να γίνονται γύρω μας;
