«Δεν είμαι αισιόδοξος, αλλά δεν είναι θέμα αισιοδοξίας. Οι άνθρωποι απλώς δεν μπορούν να ζήσουν άλλο έτσι, κυριολεκτικά. Πόση αισιοδοξία να έχεις όταν μιλούν για λήξη του πολέμου και εσύ λιμοκτονείς ενώ ακούς βομβαρδισμούς; Τουλάχιστον η λήξη των εχθροπραξιών θα φέρει ανακούφιση – τίποτα περισσότερο» λέει στο «Βήμα» ο παλαιστίνιος δρ Ναμπίλ Σάουα. Ο δρ Σάουα, στέλεχος της Εταιρείας της Ερυθράς Ημισελήνου στην Παλαιστίνη, η οποία είναι επίσημο μέλος του Κινήματος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, και χειρουργός ορθοπαιδικός, εργαζόταν μέχρι πρότινος στο νοσοκομείο Αλ Κουντς στην Πόλη της Γάζας.
Ηδη από τις πρώτες ημέρες του πολέμου, διέμενε με την οικογένειά του στο νοσοκομείο, όπως και χιλιάδες εκτοπισμένοι Παλαιστίνιοι, καθώς το σπίτι του είχε καταστραφεί από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Εκείνη την εποχή, είχε περιγράψει στο «Βήμα» τηλεφωνικά από τη Γάζα την τραγική κατάσταση στο νοσοκομείο. Από τον Μάιο του 2024 ζει στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου εργάζεται στο Παλαιστινιακό Νοσοκομείο. «Το πώς διέφυγα είναι μια τεράστια ιστορία, ίσως το γράψω σε βιβλίο» μας λέει γελώντας. «Γελάω τώρα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου αστείο. Καταφέραμε να περάσουμε μια μέρα πριν κλείσει οριστικά το πέρασμα της Ράφα, επρόκειτο για μια πολύ δύσκολη διαδικασία. Τουλάχιστον σήμερα η οικογένειά μου είναι ασφαλής».
Διατηρεί βέβαια καθημερινή επαφή με τη Γάζα. «Ολοι μου οι συγγενείς, οι φίλοι, οι γείτονες είναι εκεί. Και υποφέρουν. Πεινούν. Η πείνα είναι αργός θάνατος – και αυτό έχει επιβληθεί στους κατοίκους της Γάζας. Αυτό ζούσα πριν μπορέσω να φύγω». Τονίζει πως η συμφωνία για τη λήξη του πολέμου ήταν πλέον απαραίτητη, όμως μας εξηγεί ότι η κατάσταση για τους Παλαιστίνιους της Γάζας θα παραμείνει για καιρό αφόρητη.
«Δεν γνωρίζουμε ακόμη το πλήρες περιεχόμενο της συμφωνίας, οπότε προφανώς δεν μπορώ να έχω σαφή άποψη. Πάντα θέλουμε να ελπίζουμε για κάτι καλό, αλλά όπως και να έχει, υπάρχουν κάποια δεδομένα. Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει πλήρως, μιλάμε για συντρίμμια. Οσο και αν λένε ότι υπάρχουν ακόμη νοσοκομεία, πρόκειται για τελείως λειψά νοσοκομεία χωρίς εξοπλισμό. Ολοι οι βαριά τραυματισμένοι άνθρωποι που δεν έχουν, και δεν θα έχουν αναγκαστικά για αρκετό καιρό ακόμη, την απαραίτητη περίθαλψη, πιθανώς θα πεθάνουν – τουλάχιστον οι περισσότεροι. Θα πάρει πολύ καιρό για να ξαναφτιαχτεί ένα λειτουργικό σύστημα υγείας στη Γάζα, αλλά είναι απαραίτητο να γίνει γιατί αλλιώς η κατάσταση δεν θα είναι βιώσιμη και το γνωρίζω πολύ καλά αυτό. Τώρα, δεν ξέρω κατά πόσο θα γίνει, αλλά εν προκειμένω η μόνη λύση για να σωθούν οι τραυματίες και οι άρρωστοι είναι να μεταφερθούν σε νοσοκομεία εκτός της Γάζας. Για παράδειγμα, εδώ στην Αίγυπτο περιθάλπουμε κάποιους Παλαιστίνιους και αυτό έχει αποδειχθεί σωτήριο» μας λέει.
Παρ’ όλα αυτά, ο σκοπός του δρος Σάουα είναι να επιστρέψει. «Εάν μπορέσω θα γυρίσω, είναι η χώρα μου, η πατρίδα μου. Το ότι μένω στο Κάιρο είναι μια προσωρινή λύση. Εφυγα γιατί τα πράγματα ήταν τραγικά δύσκολα για εμένα και την οικογένειά μου και δεν γινόταν άλλο να μείνουμε. Το σπίτι μου στη Γάζα είναι διαλυμένο, δεν έχω τίποτα, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι εκεί, οι υποδομές είναι επίσης τελείως διαλυμένες, δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, η κατάσταση είναι δραματική – αλλά αν είναι εφικτό θα ήθελα πολύ να γυρίσω. Το τονίζω αυτό γιατί δεν ξέρουμε στα αλήθεια πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα και αν θα μας επιτραπεί να επιστρέψουμε» καταλήγει.
Τέλος, τον ρωτήσαμε τι περιμένει για την επόμενη μέρα στη Γάζα. «”Επόμενη μέρα” από τι; Από τις σφαγές; Από τη λιμοκτονία 2 εκατομμυρίων ανθρώπων; Για τι πράγμα μιλάμε; “Η επόμενη μέρα στη Γάζα”… αυτή τη φράση την εφηύραν οι Ισραηλινοί. Αυτούς πρέπει να ρωτήσετε».
