Το επταήμερο του Διόδωρου

Φακές και σφαχτάρια Δεν είναι δυνατόν, είχαν έρθει οι Απόκριες και ούτε το είχα πάρει είδηση! Πρέπει κανείς να ζει στην Πάτρα ή στη Βενετία για να μην του ξεφεύγει η άφιξη του τριωδίου. Ή στη Βραζιλία, αλλά πέφτει πολύ μακριά αυτή – πολύ κοντύτερα είναι η Βουλή, αλλά είναι συνεχή τα πολιτικά μασκαριλίκια, του Παύλου Πολάκη για παράδειγμα· πώς να καταλάβεις ότι άλλαξε εποχή; *Διαβήκαμε λοιπόν την Τσικνοπέμπτη που σηματοδοτεί το τέλος της κρεοφαγίας εν όψει της Σαρακοστής, ημερολόγιό μου – αλλά αντί να πανηγυρίζουν οι διάφοροι χορτοφάγοι και να την ανακηρύξουν κομματική γιορτή τους, κάποιοι από αυτούς πήγαν στα κρεοπωλεία της Βαρβακείου και σκόρπισαν τρικάκια που έγραφαν «Να φάτε φακές». Ως εδώ καλά· αλλά συνέχιζαν: «Λύσσα και συνείδηση, άρνηση και βία, φωτιά σε όλα τα σφαγεία». Μπορεί το κείμενο να είναι ασύντακτο, το συμπέρασμα όμως είναι απολύτως σαφές: πρόκειται για κανίβαλους που μασκαρεύτηκαν σε χορτοφάγους για να επιβάλουν με λύσσα, βία και φωτιά την απαγόρευση όλων των άλλων πρωτεϊνών – πλην αυτών των ανθρώπινων θυμάτων της υποτιθέμενης οργής τους, που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά λαιμαργία: μας φαντάζονται σφαχτάρια κρεμασμένα στα τσιγκέλια. * Για τους υπόλοιπους, τους γνήσιους χορτοφάγους, αναρωτιέμαι: θα καταφέρουν να πείσουν και τα υπόλοιπα σαρκοβόρα ή παμφάγα είδη του ζωικού βασιλείου να γίνουν χορτοφάγα; Αν όχι, γιατί πρέπει να γίνει ειδικά ο homo sapiens; Και ακόμη: είναι σίγουροι ότι τα φυτά δεν υποφέρουν όταν τα τραυματίζουμε για να τους πάρουμε φρούτα ή όταν πεθαίνουν ζωντανά στο στόμα μας; Το ρετιρέ, του ρετιρέ… Τέλος πάντων – σημασία έχει πως βαδίζουμε ολοταχώς προς την άνοιξη και το Πάσχα· δυο βήματα μετά είναι το καλοκαίρι, αμέσως μετά φθινόπωρο – χειμώνας και φθάνουμε στο 2020 χωρίς να το πάρουμε είδηση. Αφού έτσι ή αλλιώς θα φθάσουμε, δεν πάμε από τώρα, να γλιτώσουμε και τις πολλαπλές εκλογές που μεσολαβούν; * Γέμισαν οι εφημερίδες, ψηφιακές και έντυπες, με φωτογραφίες δεκαώροφων κτιρίων που «κρύβουν την Ακρόπολη» – είναι σαφές πως είναι τραβηγμένες με τηλεφακό από την ταράτσα ή το ρετιρέ κάποιου οκταώροφου ή, το λιγότερο, εξαώροφου κτιρίου. Που και τα ίδια προφανώς είχαν κρύψει την Ακρόπολη παλιότερα από κάποια τετραώροφα ή διώροφα. Και ίσως την κρύβουν ακόμα, αν έχουν απομείνει τέτοια κτίρια στη γειτονιά τους. Δικαίωμά τους είναι να νοιάζονται για τη δική τους θέα της Ακρόπολης, από το δικό τους ρετιρέ ή τη δική τους ταράτσα, και να κινήσουν τα νόμιμα μέσα για να τη διατηρήσουν – αλλά το κάνουν στο όνομα όλων μας. Για το καλό μας, υποτίθεται. Αν δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, χαραμίζονται που δεν έγιναν. * Οτι την Ακρόπολη την κρύβουν πρωτίστως από όλες τις ταράτσες της Αθήνας οι εκατοντάδες χιλιάδες κεραίες, ηλιακοί θερμοσίφωνες, δορυφορικά πιάτα και αυθαίρετα «δώματα» δεν το καταγγέλλει κανείς – γιατί όλοι έχουμε τέτοια στις ταράτσες μας. Οτι τις προσόψεις των πολυκατοικιών τις κρύβουν άθλια κλιματιστικά που κρεμάστηκαν από το 1980 και μετά και το θλιβερό θέαμα με τους σωλήνες και μετρητές του φυσικού αερίου πάλι δεν μας το λέει κανείς. Είναι ομαδικά εγκλήματα αυτά και ως γνωστόν συλλογική ευθύνη δεν υπάρχει – ήτοι των πολλών η ευθύνη δεν είναι ευθύνη, διότι οι ψήφοι είναι πολλές, ημερολόγιό μου. Τις πταίει για «Απόλλων» – «Αττικόν»; Το Μουσείο της Ακρόπολης δεν είναι προσωπική ιδιοκτησία – άρα κανείς δεν ενδιαφέρεται για το ότι 2-3 ιδιοκτήτες – ισχυροί, πλούσιοι και διάσημοι, προφανώς – με σπίτια επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου κατάφεραν να τα διασώσουν από την απαλλοτρίωση που υποτίθεται θα ένωνε Μουσείο – Ακρόπολη. Ετσι, ο επισκέπτης του Μουσείου αντί να βλέπει τον Ιερό Βράχο βλέπει τις αποχετεύσεις τους. * Και από τη Σταδίου περαστικοί είμαστε όλοι – εκτός από τους ιθύνοντες στο Ιδρυμα Σταματίου Δεκόζη-Βούρου και στο Ιδρυμα Βούρου-Ευταξία που κατοικοεδρεύουν εκεί. Το πρώτο έχει στην ιδιοκτησία του καμένο κτίριο των κινηματογράφων «Απόλλων» και «Αττικόν» και το δεύτερο κάποια δικαιώματα – τσακώνονται μεταξύ τους για λεφτά τα δύο ιδρύματα και για τούτο δέκα χρόνια τώρα το κτίριο παραμένει ερείπιο τριγυρισμένο από λαμαρίνες. Και φτάνεις να αναρωτιέσαι: πώς κατανέμεται η ευθύνη για το ερείπιο που καίει καρδιές στο κέντρο της Αθήνας ανάμεσα στους άγνωστους εγκληματίες που το έκαψαν και στους διάσημους, πλούσιους και δυνατούς ιδιοκτήτες που διαχειρίζονται το ερείπιο; Δηλητηριώδης μούχλα Και ενώ η Αθήνα λεηλατείται πολλαπλώς από φτωχούς και πλούσιους, άγνωστους και διάσημους, το πολιτικό προσωπικό νοιάζεται να χτίσει μόνο για τον εαυτό του γέφυρες. Ετσι, πρώτο διάβηκε γέφυρα το βαθύ ΠαΣοΚ και βρέθηκε μαζί με τους καμμένους στον ΣΥΡΙΖΑ και στην κυβέρνηση· μετά δειλά-δειλά κατέλαβαν θέσεις λίγοι του γεωργοπαπανδρεϊκού και μετά του εκσυγχρονιστικού ΠαΣοΚ – τώρα καμιά εικοσαριά μάστορες και ογδόντα μαθητάδες θέλουν να χτίσουν ευρεία «Γέφυρα» ΠαΣοΚ – ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται «Γέφυρα», λένε, για να υπάρξει μέτωπο κατά της «Ακροδεξιάς και του νεοφιλελευθερισμού»· αν εννοούν μέτωπο κατά της ΧΑ και του έως χθες συμμάχου του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, και συγγενών ακροδεξιών δυνάμεων, γιατί δεν το σκέφθηκαν το μέτωπο το 2012 ή το 2015, όταν θέριευε η Χρυσή Αυγή, και τη βοηθούσαν μάλιστα και οι Συριζαίοι να θεριέψει με όσα έλεγαν και έκαναν; Διότι τότε προείχε το αντιμνημονιακό που θα τους έφερνε στην κυβέρνηση – και τώρα προέχει το αντι-ακροδεξιό απλώς για να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Ητοι η ΝΔ φωτογραφίζεται ως «ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη»: νέο οξύτατο δικομματισμό ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ θέλουν να χτίσουν με τις γέφυρες και μάλιστα με όρους μετεμφυλιακούς, των δεκαετιών του ’50 και του ’60, «δημοκρατών» εναντίον «μοναρχοφασιστών». Μούχλα, πολλή μούχλα, ημερολόγιό μου. Και δεν είναι δυστυχώς η πολύτιμη, ευωδιαστή και εύγευστη μούχλα του ροκφόρ. Είναι η δηλητηριώδης συγκρουσιακή μούχλα της ελληνικής ιστορίας, η αριστερή εκδοχή της δεξιάς μούχλας που ξαναβγήκε στην επιφάνεια με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Lapsus tastaturae, Διόδωρε, στην προ επταημέρου σελίδα σου: Εγραψες Praeanthropus politicus cretensis αντί του ορθού Paleoanthropus politicus cretinus. ΣΤΑΥΡΟΣ, ΔΑΡΒΙΝΙΣΤΗΣ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Αυτός είπε «Εγώ μια “απεύθυνση” έκανα», εμένα όμως μου θύμησε το «απευθυσμένο». ΠΑΝΟΣ ΚΥΨΕΛΙΩΤΗΣ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Ας έχουν υπ’ όψιν τους οι της σχετικής πρωτοβουλίας ότι η «Ωκεανίς» πρόσφατα γκρέμισε επτά (7) γέφυρες στην Κρήτη. Η φύση προειδοποιεί έγκαιρα! ΣΩΤΗΡΙΟΣ Ο ΒΟΡΕΙΟΣ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Ο «Ρουβίκωνας» ενηλικιώνεται, όμως αντί να μοιάζει στον Ρομπέν των Δασών χρυσαυγίζει. ΔΕΣΠΩ ΦΡΑΓΚΑΚΗ, ΑΘΗΝΑ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Αισιόδοξη η πρόταση του κ. Τσίπρα να κατέλθουν στις ευρωεκλογές όλες οι προοδευτικές δυνάμεις με κοινό ψηφοδέλτιο. Αν μάλιστα τη θέτει υπό την σκέπην του, του βγάζουμε το καπέλο. ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΜΟΥ ΣΤΡΑΒΑ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Αυτή η χιονοτρομοκράτηση πρέπει να σταματήσει – ακόμη και με παρέμβαση εισαγγελέα. Οι, με πολιτική υστεροβουλία, μετεωρολογάδες πρέπει να απολογηθούν – τουλάχιστον σε μας τους επαρχιώτες… Γ.Κ., ΚΥΜΗ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Μετά τον Πούτιν, τον Κιμ, τον Μαδούρο και τον Ασαντ, το ρεκόρ της εδραίωσης στην εξουσία περνάει στον αιγύπτιο πρόεδρο με το χαϊδευτικό ονοματάκι «Σίσι», που του ανανέωσαν τη θητεία του ως το 2034! Να μην τρελαίνονται οι δικοί μας που με το ζόρι βγάζουν την τετραετία; ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Οι σύγχρονοι γεφυροποιοί δεν μελέτησαν παλιούς ηπειρώτες μαστόρους (π.χ. Ευάγγελος Αβέρωφ), δεν προνόησαν να καλέσουν τον Καλατράβα για τεχνικές οδηγίες, έπεσαν και μέσα στην «Ωκεανίδα» που δεν άφησε όρθιο γεφύρι για γεφύρι, οπότε η όλη προσπάθεια λήγει άδοξα. ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΞ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Πάντως, στο ιστορικό ανάλογο του 1973, μόνο ο Αβέρωφ απεκαλείτο «γεφυροποιός». Οι υπόλοιποι έμειναν γνωστοί ως «εφαψίες». ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ

Το επταήμερο του Διόδωρου

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Τελευταίες Ειδήσεις

Όλα τα θέατρα που μένουν σήμερα κλειστά - Οι παραστάσεις που αναβάλλονται

Ανακαλούνται σοκολάτες kinder - Ο λόγος

Θεοχάρης για IMEC: «Η Ελλάδα έρχεται στο τραπέζι των συζητήσεων με πλεονεκτήματα»

Το Netflix εξαγόρασε την Warner Bros. Discovery έναντι 72 δισ. δολαρίων

Η αρχιτεκτονική και το πνεύμα της νεωτερικότητας

Pro Quotidiano. Συμμετοχική τέχνη και καθημερινότητα

«Ελληνική νοσταλγία»

Αναζητώντας την ανάγνωση

Καλώδιο Ελλάδας - Κύπρου: Ανατροπή από τις Βρυξέλλες

Ηταν κάποτε ο Προαστιακός

Βασίλισσα Maxima: Εντυπωσίασε με τα ιστορικά κοσμήματα και το σάρι που επέλεξε για την επίσκεψή της στην Καραϊβι

Η κακοκαιρία Byron χτυπά τη χώρα: Πλημμυρισμένα σπίτια, κλειστοί δρόμοι και 112

Κόμμα

Συνέδριο Βήματος δεύτερη ημέρα: Η ανατολική Μεσόγειος «αλλάζει» - Συνεχής ενημέρωση

Καρδίτσα - 3 στάσεις για φαγητό που θα σας μείνουν αξέχαστες

Αγρότες: Ένταση και χημικά στο μπλόκο κοντά στο αεροδρόμιο «Μακεδονία»

Πολάκης για Τσίπρα: «Δεν πήγα στο Παλλάς, έχω υψοφοβία με τα θεωρεία»

Δίκη Βαλυράκη: Μάρτυρας κατέθεσε ότι είδε να χτυπούν τον πρώην υπουργό

Οι μπίζνες του Ντε Νίρο στην Καραϊβική - Το πολυτελές resort και ο σεφ Νοbu

Τι συμβαίνει στο 24ωρο ενός ελαφιού και μίας αγελάδας;

Αλκηστις Πρωτοψάλτη: «Αληθινός πλούτος δεν είναι να προσθέτεις, αλλά να μάθεις να αφαιρείς»

Νίκη Παπαθεοχάρη: «Η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια»

Ειδήσεις

Γνώμες

Νέες Εποχές

ΒΗΜΑgazino

Έντυπη Έκδοση

English Version