Είναι ένα βροχερό πρωινό στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου και μια νεαρή μαντιλοφορεμένη γυναίκα, η Λίλι, διασχίζει ταραγμένη τους δρόμους έχοντας στο καροτσάκι τον μιγά γιο της. Κουβαλά επίσης μια απόρρητη επιστολή, γραμμένη από την ετοιμοθάνατη μητέρα της, την οποία πρέπει όχι μόνο να παραδώσει προσωπικά σε κάποιον – έναν συγκεκριμένο μεσήλικο άνδρα – αλλά και να περιμένει την αποκλειστικά προφορική του ανταπόκριση. Γνωρίζει άραγε η ίδια το περιεχόμενο του νευραλγικού μηνύματος που μεταφέρει ή όχι; Καθίσταται γρήγορα σαφές ότι κάτι σημαντικό διακυβεύεται, κρατικής σημασίας. Αλλά τι ακριβώς; Το ίδιο πρωί, «σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη σκαρφαλωμένη σε μια απομακρυσμένη ακτή της Ανατολικής Αγγλίας», ο 33χρονος Τζούλιαν Λόνζλι βγαίνει από το ολοκαίνουργιο μαγαζί του και περπατώντας σκέφτεται. Αφενός, την πρόσφατη ανατρεπτική αλλαγή της ζωής του. Αφετέρου, εκείνον τον παράξενο ασπρομάλλη και επίδοξο πελάτη, με την ταμπά καμπαρντίνα και την πλατύγυρη φεντόρα, ο οποίος είχε επισκεφθεί τη νεοσύστατη επιχείρησή του το προηγούμενο απόγευμα και άρχισε να τον δασκαλεύει (μάλλον διακριτικά) ύστερα από μια διερευνητική συνομιλία που είχε μαζί του. Διότι ο Τζούλιαν είχε ανοίξει βιβλιοπωλείο («Τα Καλύτερα Βιβλία», μάλιστα) αλλά δεν είχε ακούσει ποτέ του λ.χ. τους Δακτύλιους του Κρόνου του Γερμανού Β. Γκ. Ζέμπαλντ. Πλην όμως, πριν από μόλις δύο μήνες ο εργένης Τζούλιαν βρισκόταν σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, ήταν ακόμη ένα «αποφασισμένο αρπακτικό», ένας επιτυχημένος τρέιντερ σε χρηματιστηριακή εταιρεία στο Σίτι. Απλώς, από ένα σημείο και μετά, αποφάσισε να «απαρνηθεί τη λάμψη του χρυσού για χάρη της μυρωδιάς του πολυκαιρισμένου χαρτιού» και να απολαύσει την επαρχιακή γαλήνη. Από την άλλη μεριά βεβαίως, το βασικό θέμα εδώ, το κρισιμότατο θέμα, δεν είναι ο Τζούλιαν αλλά εκείνος ο μυστηριώδης άνθρωπος με τις πολλαπλές εκδοχές που πήγε, σκόπιμα όπως αποδεικνύεται, να τον συναντήσει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
