Αλάσκα: Άγνωστες ιστορίες και παράδοξα για τον τόπο συνάντησης Τραμπ-Πούτιν

Φινλανδία, Τουρκία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ελβετία; Οι Times του Λονδίνου έγραφαν για επτά πιθανές τοποθεσίες που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν το ιστορικό ραντεβού μεταξύ Ντόναλντ Τραμπ και Βλαντίμιρ Πούτιν. Οι προβλέψεις έπεσαν (πολύ) έξω και ήταν τελικά η Αλάσκα που επιλέχθηκε για το τετ-α-τετ με στόχο (;) τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

«Πηγαίνω να μιλήσω στον Βλαντίμιρ Πούτιν και θα του πω: πρέπει να τερματίσεις αυτόν τον πόλεμο. Πρέπει να τον τερματίσεις», είπε λίγες ημέρες νωρίτερα ο Τραμπ σε δημοσιογράφους χωρίς φυσικά να αποκλείει το ενδεχόμενο να αποχωρήσει με ένα ξερό «καλή τύχη».

Ως άλλη Πυθία, ο Ντόναλντ Τραμπ σχολιάζει την επικείμενη συνάντηση στην Αλάσκα: «νομίζω ότι θα είναι καλή, αλλά μπορεί να είναι και κακή». Με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά προσέρχονται και ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.

Σύμφωνα με τον Τραμπ, οι τρεις χώρες (κι ας λείπει από το διαπραγματευτικό τραπέζι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι) βρίσκονται κοντά σε μια συμφωνία που θα μπορούσε να τερματίσει τις εχθροπραξίες, με τις συζητήσεις να περιλαμβάνουν πιθανά εδαφικά ανταλλάγματα στο πλαίσιο της διευθέτησης.

«Θα υπάρξει κάποια ανταλλαγή εδαφών προς όφελος και των δύο πλευρών», δήλωσε ο Τραμπ σε δημοσιογράφους στον Λευκό Οίκο.

Ο Πούτιν, πριν ακόμα ταξιδέψει στην Αλάσκα, πρότεινε την παραχώρηση από την Ουκρανία ολόκληρων των επαρχιών Λουχάνσκ, Ντονέτσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα -πέρα από την Κριμαία, η οποία προσαρτήθηκε από τη Ρωσία το 2014- με αντάλλαγμα μια εκεχειρία.

«Η πρόταση του Κρεμλίνου δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια να κατοχυρώσει όσα δεν μπόρεσε να κερδίσει στο πεδίο της μάχης», σημειώνει η Washington Post.

Μεταφερόμαστε στην Αλάσκα για να γνωρίσουμε λίγο περισσότερο την 49η πολιτεία των ΗΠΑ, τη μοναδική με εδάφη στην Αρκτική.

Παράδοξα, άγνωστες ιστορίες κι ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία για την Αλάσκα των 740.133 κατοίκων.

Όταν οι Ρώσοι πούλησαν την Αλάσκα στους Αμερικανούς

30 Μαρτίου 1867. Οι Ρώσοι πωλούν την Αλάσκα, έναντι 7,2 εκατομμυρίων δολαρίων, στην Αμερική. Η πώληση χαρακτηρίζεται σκανδαλώδης αμφίπλευρα. Ο Τύπος στην Αμερική κατηγορούσε την κυβέρνηση για «άφρονα αγορά» ενός παγόβουνου και μερίδα Ρώσων μιλούσε για εξευτελιστική τιμή πώλησης.

Κατά το πρώτο μισό του 18ου αιώνα, η Ρωσία είχε αποικιακή παρουσία σε μέρη της Βόρειας Αμερικής. Οι Ρώσοι επωφελούμενοι της γειτνίασης της Αλάσκας με τη Σιβηρία, ήταν οι πρώτοι που βρέθηκαν στη «γη που δεν είναι νησί» -όπως σημαίνει «Αλάσκα» στη γλώσσα των Εσκιμώων- για να δραστηριοποιηθούν με το εμπόριο γούνας.

Ο τσάρος Αλέξανδρος Β’ της Ρωσίας, έχοντας αντιμετωπίσει μια καταστροφική ήττα στον πόλεμο της Κριμαίας, δεχόταν συνεχείς πιέσεις για πώληση της Αλάσκας.

Μην γνωρίζοντας τον απίστευτο φυσικό πλούτο της σε χρυσό, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ξυλεία και αλιεία, ο Γουίλιαμ Σίγουαρντ, τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, άρχισε διαπραγματεύσεις με τον ρώσο διπλωμάτη Έντουαρντ ντε Στοκλ για την απόκτηση της Αλάσκας από τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Η συμφωνία δεν άργησε να έρθει και με κόστος 0,36 δολάρια ανά στρέμμα, οι ΗΠΑ αυξήθηκαν κατά 1.518.800 τ.χλμ. Η συμφωνία αγοράς επικυρώθηκε τελικά από το Κογκρέσο στις 9 Απριλίου 1867 και στις 18 Οκτωβρίου του ίδιου χρόνου η Αυτοκρατορική Ρωσία μεταβίβασε την κυριαρχία της Αλάσκας στις ΗΠΑ.

Η περιοχή μετονομάστηκε σε Περιφέρεια της Αλάσκας το 1884 και σε Εδαφικό της Αλάσκας το 1912. Η Αλάσκα έγινε η 49η πολιτεία των ΗΠΑ το 1959, όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντουάιτ Ντ. Αϊζενχάουερ, υπέγραψε τον Νόμο για την Πολιτειακή Υπόσταση της Αλάσκας (Alaska Statehood Act).

Η Αλάσκα των παγετώνων, των ψηλότερων βουνών και των εθνικών πάρκων

Η Αλάσκα είναι η μεγαλύτερη πολιτεία των ΗΠΑ, με έκταση που ξεπερνά τα 665.000 τετραγωνικά μίλια. Αυτό την καθιστά μεγαλύτερη από τις τρεις επόμενες μεγαλύτερες πολιτείες (Τέξας, Καλιφόρνια, Μοντάνα) μαζί. Αν η Αλάσκα ήταν ανεξάρτητη χώρα, θα ήταν η 18η μεγαλύτερη στον κόσμο.

Σχεδόν το ένα τρίτο της έκτασής της βρίσκεται στον Αρκτικό Κύκλο και είναι η «πατρίδα» των 17 ψηλότερων βουνών των Ηνωμένων Πολιτειών. Το όρος Ντενάλι είναι το υψηλότερο σημείο της Βόρειας Αμερικής με υψόμετρο 6.190 μέτρα.

Η Αλάσκα αριθμεί οκτώ εθνικά πάρκα: το Ντενάλι, το Γκέιτς οφ την Άρτικ, το Γκλάσιερ Μπέι, το Κατμάι, το Κέναι Φιόρδς, το Κόμπουκ Βάλεϊ, το Λέικ Κλαρκ και το Ράνγκελ-Σεντ.

Έχει μεγαλύτερη ακτογραμμή από όλες τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες μαζί. Υπολογίζεται ότι έχει πάνω από 100.000 παγετώνες και περίπου το 3% της καλύπτεται από παγετώνες.

Στην Αλάσκα υπάρχουν πάνω από 3 εκατομμύρια λίμνες. Η μεγαλύτερη είναι η λίμνη Iliamna. Με μήκος 77 μίλια, η λίμνη έχει το πλάτος της πολιτείας του Κονέκτικατ.

Με περισσότερα από 3.000 ποτάμια και 3 εκατομμύρια λίμνες, δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι η Αλάσκα θεωρείται ότι έχει 94.743 τετραγωνικά μίλια υδάτινης έκτασης.

Τα δύο μεγαλύτερα δάση των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκονται στην Αλάσκα. Το δάσος Chugach καλύπτει 4,8 εκατομμύρια στρέμματα, ενώ το τεράστιο δάσος Tongass εκτείνεται σε μια απίστευτη έκταση 16,8 εκατομμυρίων στρεμμάτων.

Η Αλάσκα έχει πάνω από 100 ηφαίστεια και ηφαιστειακά πεδία, περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη πολιτεία των ΗΠΑ. Σύμφωνα με την Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ, τα ηφαίστεια της Αλάσκας έχουν εκραγεί μία ή δύο φορές από το 1900.

Η σημαία της σχεδιάστηκε από ένα 13χρονο αγόρι

Τα εδάφη των Ηνωμένων Πολιτειών συνήθως δεν είχαν δικές τους σημαίες πριν από την ανακήρυξή τους σε πολιτείες. Ωστόσο, η Αλάσκα διοργάνωσε το 1926 έναν διαγωνισμό, με τη χορηγία της Αμερικανικής Λεγεώνας, με σκοπό την επιλογή μιας χαρακτηριστικής σημαίας για το έδαφος.

Τον επόμενο χρόνο, η νομοθετική εξουσία της Αλάσκας ενέκρινε το νικητήριο σχέδιο, το οποίο παρέμεινε αμετάβλητο όταν το έδαφος ανακηρύχθηκε πολιτεία το 1959.

Ο δημιουργός της σημαίας ήταν ο Μπένι Μπένσον, ένα 13χρονο αγόρι που ζούσε σε ορφανοτροφείο. Επέλεξε απλά σύμβολα που άγγιξαν την καρδιά των κατοίκων της Αλάσκας όλων των ηλικιών και κοινωνικών στρωμάτων.

Το σκούρο μπλε χρώμα της σημαίας συμβολίζει τον ουρανό της Αλάσκας και τα πανταχού παρόντα λουλούδια «μη με λησμόνει» που αναγγέλλουν την άφιξη της άνοιξης.

Τα αστέρια που κοσμούν αυτό το φόντο είναι ορατά στον ουρανό της Αλάσκας. Σχηματίζουν τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και του Πολικού Αστέρα.

Ο Πολικός Αστέρας είναι ένα χαρακτηριστικό σύμβολο για την Αλάσκα, ως το βορειότερο τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι δύο προηγούμενες βορειότερες πολιτείες, η Μινεσότα και το Μέιν, έχουν επίσης τον Πολικό Αστέρα στις σημαίες τους.

Εθνικό άθλημα: έλκηθρα που σέρνουν σκύλοι

Οι αγώνες με έλκηθρα που σέρνουν σκύλοι έγιναν το επίσημο άθλημα της Αλάσκας το 1972. Πολύ πριν από αυτό, η χρήση σκύλων για έλκηθρα ήταν ευρέως διαδεδομένη στην Αλάσκα. Για χιλιάδες χρόνια, οι αυτόχθονες πληθυσμοί της περιοχής χρησιμοποιούσαν έλκηθρα που τα έσερναν σκύλοι για να ταξιδεύουν σε επικίνδυνα εδάφη και να μεταφέρουν αγαθά.

Οι φυλές σκύλων έλκηθρου, όπως ο Σιβηρικός Χάσκι και ο Αλάσκα Μαλαμούτ, είναι σχετικά μικρές αλλά δυνατές. Αντέχουν καλά στις χαμηλές θερμοκρασίες, έχουν μεγάλη αντοχή και μπορούν να ευδοκιμήσουν με τη διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά αφθονεί σε αυτή την περιοχή του κόσμου.

Ο Αλάσκα Μαλαμούτ είναι επίσης μια από τις παλαιότερες φυλές οικόσιτων σκύλων στον κόσμο, με ιστορία που χρονολογείται από 2.000 έως 3.000 χρόνια. Η γενετική του σύνθεση του επιτρέπει να αποφεύγει τους κινδύνους της Αλάσκας που θα προκαλούσαν το πάγωμα των ποδιών άλλων σκύλων.

Η επιθυμία να γίνει το έλκηθρο με σκύλους ένα άθλημα οδήγησε στη δημιουργία του διάσημου αγώνα Iditarod Trail Sled Dog Race. Είναι το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της πολιτείας. Η τρέχουσα έκδοση ξεκίνησε το 1973.

Ο ετήσιος αγώνας διεξάγεται τον Μάρτιο και απαιτεί από τους διαγωνιζόμενους να διανύσουν περίπου 1.000 μίλια από το Άνκορατζ στο Νόμε. Οι διαγωνιζόμενοι φέρνουν ο καθένας μια ομάδα 16 σκύλων. Τουλάχιστον έξι από αυτούς πρέπει να βρίσκονται στο σχοινί έλξης κατά την άφιξη. Κάθε χρόνο συμμετέχουν μεταξύ 60 και 100 ομάδες.

Κάθε ομάδα πρέπει να κάνει ένα διάλειμμα 24 ωρών κατά τη διάρκεια του αγώνα. Συνολικά, οι περισσότερες ομάδες χρειάζονται περίπου 8 έως 10 ημέρες για να ολοκληρώσουν τον αγώνα. Ο μεγαλύτερος χρόνος που χρειάστηκε μια ομάδα είναι 32,5 ημέρες.

Ένα από τα καλύτερα μέρη για να δει κανείς το Βόρειο Σέλας

Η Αλάσκα είναι ένα από τα ιδανικότερα μέρη για να θαυμάσει κανείς το Βόρειο Σέλας, καθώς είναι ορατό όλο τον χρόνο. Η καλύτερη περίοδος, γνωστό και ως aurora borealis, είναι μεταξύ Αυγούστου και Απριλίου.

Τα καλύτερα μέρη στην Αλάσκα για να δείτε το Βόρειο Σέλας είναι αυτά χωρίς τεχνητό φως. Βοηθά επίσης να ταξιδέψετε πιο βόρεια. Η περιοχή γύρω από το Φέρμπανκς είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία παρατήρησης.

Χάρη στους μετεωρολογικούς σταθμούς του Πανεπιστημίου της Αλάσκας, η πόλη του Φέρμπανκς παρέχει σε κάθε ενδιαφερόμενο αναλυτικές προβλέψεις για την πιθανότητα θέασης ανά πάσα στιγμή της πολικής μέρας.

Το μόνο μέρος στη Βόρεια Αμερική όπου διεξήχθη χερσαία μάχη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Η Αλάσκα είναι το μόνο μέρος στη Βόρεια Αμερική όπου διεξήχθη χερσαία μάχη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ελάχιστα γνωστή Μάχη του Άττου ξέσπασε μετά την εισβολή των Ιαπώνων στις Αλεούτιες Νήσους της Αλάσκας. Η μάχη ήταν μία από τις πιο αιματηρές του πολέμου, με περισσότερους από 2.800 νεκρούς.

Οι Ιάπωνες βομβάρδισαν πρώτα το νησί Ουναλάσκα και στη συνέχεια εισέβαλαν στα νησιά Άττου και Κίσκα. Περίπου 40 κάτοικοι των Αλεούτων αιχμαλωτίστηκαν και στάλθηκαν στην Ιαπωνία, με περίπου το 40% από αυτούς να πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Ο αμερικανικός στρατός έστειλε περίπου 12.500 στρατιώτες στο Άττου για να εκδιώξει τους Ιάπωνες. Οι Ιάπωνες στρατιώτες εκμεταλλεύτηκαν το δύσβατο έδαφος και κρύφτηκαν για να επιτεθούν στους Αμερικανούς με πυρά ελεύθερων σκοπευτών.

Ο αμερικανικός στρατός δεν είχε δώσει στους στρατιώτες του τον κατάλληλο εξοπλισμό για να αντιμετωπίσουν τις χαμηλές θερμοκρασίες, τους ισχυρούς ανέμους και τη βροχή. Υπέφεραν από κρυοπαγήματα και ασθένειες. Επίσης, έμειναν χωρίς τρόφιμα και τα αεροπλάνα ανεφοδιασμού δεν μπορούσαν να τους βρουν μέσα στην ομίχλη του νησιού.

Τελικά, οι Αμερικανοί κατέλαβαν τα υψηλότερα σημεία του νησιού. Στο τέλος της μάχης, μόνο 28 Ιάπωνες στρατιώτες επέζησαν. Οι υπόλοιποι πέθαναν στη μάχη ή αυτοκτόνησαν. Οι Αμερικανοί έθαψαν 2.351 Ιάπωνες μαχητές. 549 Αμερικανοί πέθαναν και εκατοντάδες άλλοι υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς.

Με πληροφορίες από Britanica, insightvacations.com, denaliparkvillage.com, graylinealaska.com και rusticpathways.com