Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ συνοδεύτηκε από μια ομολογία αποτυχίας του Πρωθυπουργού, αλλά και μια διαβεβαίωση πως «η μάχη με το βαθύ κράτος θα κερδηθεί».
Στην πραγματικότητα όμως αυτό το «δυστυχώς, αποτύχαμε» κρύβει πολύ μεγαλύτερη δυστυχία.
Η κυβέρνηση απέτυχε να ελέγξει ένα κύκλωμα παρασιτισμού που δρούσε ανενόχλητο εδώ και έξι χρόνια με την ανοχή, τη στήριξη ή τη συμμετοχή κορυφαίων μελών της.
Απέτυχε παράλληλα, αν και δηλωμένα ευρωπαϊκή, να προστατεύσει το κύρος της χώρας στην Ευρώπη, το δημόσιο χρήμα αλλά και τον αγροτικό κόσμο.
Απέτυχε ακόμη, αν και δηλωμένα μεταρρυθμιστική, να υλοποιήσει τομές και μεταρρυθμίσεις που θα απομάκρυναν τη χώρα από το μοντέλο και την εποχή της «ψωροκώσταινας».
Απέτυχε τέλος, αν και υποτιθέμενα πιστή στους θεσμούς, να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους πολίτες και τις εξουσίες του κράτους.
Αντιθέτως, το χάσμα με την Ευρώπη διευρύνθηκε, οι μεταρρυθμίσεις παραπέμφθηκαν στις καλένδες και οι θεσμοί – ανάμεσα σε υποκλοπές και σκάνδαλα – δέχθηκαν ισχυρότατα πλήγματα.
Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός εμφανίζονται σήμερα εκβιαζόμενοι από διάφορες «κινούμενες βόμβες» που απειλούν ότι «θα μιλήσουν».
Αν είναι έτσι, τότε πρόκειται για την κορυφή στην πυραμίδα της κυβερνητικής δυστυχίας.
