Στη σκιά του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ και της παραίτησης του Μάκη Βορίδη, ο Θάνος Πλεύρης επιστρέφει στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Η επιστροφή του σηματοδοτεί μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου σε μια περίοδο πολιτικής πίεσης και ενδοκυβερνητικής αστάθειας.
Ο Πλεύρης, γνωστός για τις σκληρές του θέσεις στο μεταναστευτικό, διαδέχεται τον Μάκη Βορίδη σε ένα υπουργείο που αναλαμβάνει κρίσιμο ρόλο στη διαχείριση των προσφυγικών ροών, την πολιτική ασύλου και την ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση για το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου.
Από την Υγεία στο Μεταναστευτικό: Με σκληρή ρητορική και περιορισμένη διαχειριστική εμπειρία
Η επιλογή του Θάνου Πλεύρη -πολιτικού με ιδεολογικό προφίλ ανάλογο του προκατόχου του- επιβεβαιώνει τη στροφή της κυβέρνησης σε μια πιο αυστηρή προσέγγιση του μεταναστευτικού.
Η προηγούμενη υπουργική εμπειρία του Θάνου Πλεύρη αφορά κυρίως τον τομέα της Υγείας, όπου διαχειρίστηκε τα τελευταία στάδια της πανδημίας και την εμβολιαστική εκστρατεία. Η μετακίνησή του στο Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου σηματοδοτεί μια σαφή τοποθέτηση της κυβέρνησης υπέρ μιας πιο αυστηρής γραμμής, αν και ο ίδιος διαθέτει περιορισμένη διαχειριστική εμπειρία στο μεταναστευτικό πεδίο.
Πλέον καλείται να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες προκλήσεις του μεταναστευτικού, σε μια περίοδο κατά την οποία παρατηρείται άνοδος των ροών από τη Λιβύη, όπως κατέγραψαν πρόσφατα Ελλάδα και Ιταλία στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες.
Ο Θάνος Πλεύρης έχει κατά καιρούς εκφράσει δημόσια σκληρές θέσεις για το μεταναστευτικό, ζητώντας αυστηρότερη φύλαξη των συνόρων, επιτάχυνση των διαδικασιών ασύλου και περιορισμό των παράτυπων μεταναστευτικών ροών. Η ρητορική του κινείται στη γραμμή της «μηδενικής ανοχής» σε παράνομες εισόδους, ενώ έχει ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης των ευρωπαϊκών συνόρων και της αυστηρής εφαρμογής των συμφωνιών επιστροφής.
Δικηγόρος, διδάκτωρ, πολιτικός: Μια διαδρομή δύο δεκαετιών
Γεννημένος στην Αθήνα στις 21 Μαΐου 1977, ο Θάνος Πλεύρης σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, με εστίαση στο ποινικό δίκαιο και τη βιοηθική. Το 2006 απέκτησε διδακτορικό από τη Νομική Αθηνών με διατριβή για την ποινική ευθύνη στην ιατρική πράξη. Είναι Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω.
Η πολιτική του πορεία ξεκίνησε το 2002, ενώ το 2007 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το ΛΑ.Ο.Σ. στην Α’ Αθηνών. Έκτοτε, διατηρεί σταθερή παρουσία στην κεντρική πολιτική σκηνή, συμμετέχοντας σε κοινοβουλευτικές επιτροπές και αναλαμβάνοντας καθήκοντα σε αυτοδιοικητικά όργανα, όπως το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής και το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας.
Το 2019 εξελέγη εκ νέου βουλευτής, αυτή τη φορά με τη Νέα Δημοκρατία. Ορίστηκε μέλος σε σειρά κρίσιμων κοινοβουλευτικών επιτροπών, μεταξύ των οποίων και σε Προανακριτικές για την ποινική ευθύνη υπουργών (Παππάς, Παπαγγελόπουλος). Το καλοκαίρι του 2021 ορκίστηκε Υπουργός Υγείας.
Οικογενειακή ζωή και κοινωνική δράση
Είναι παντρεμένος με την Ελένη Παπαθεολόγου Πλεύρη και έχουν δύο παιδιά. Δηλώνει Χριστιανός Ορθόδοξος. Παράλληλα με την πολιτική του δράση, έχει ιδρύσει την ΕΠΙ.ΛΟΙ.Σ.Υ., μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με αντικείμενο την επιτήρηση των λοιμώξεων στον χώρο της δημόσιας υγείας.
Μήνυμα συσπείρωσης ή ρίσκο;
Η επιστροφή Πλεύρη στο κυβερνητικό σχήμα, σε μια περίοδο κλυδωνισμών για την κυβέρνηση, μπορεί να ερμηνευτεί ως προσπάθεια συσπείρωσης της συντηρητικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητά του σε ένα «δύσκολο» και εκτεθειμένο χαρτοφυλάκιο όπως το Μεταναστευτικής Πολιτικής, σε περίοδο διεθνών πιέσεων και εσωτερικών αντιπαραθέσεων, μένει να αποδειχθεί.
