Ενέδρα στον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, την οποία έστησε ο Ντόναλντ Τραμπ, βλέπει το περιοδικό «The Atlantic» και ο αρθρογράφος του Tom Nichols, στον απόηχο της επεισοδιακής τους συνάντησης στο Οβάλ γραφείο.
«Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έστησε ενέδρα σε έναν πιστό σύμμαχο, πιθανότατα με σκοπό να συνάψει σύντομα μια συμφωνία με τον δικτάτορα της Ρωσίας, πουλώντας μια ευρωπαϊκή χώρα η οποία μάχεται για την ίδια της την ύπαρξη» αναφέρει, σκιαγραφώντας μια μαύρη στιγμή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.
Το άρθρο συγκεκριμένα αναφέρει:
«Οι σύμβουλοι του Τραμπ έχουν ήδη χαρακτηρίσει τη συνάντηση ως νίκη για το δόγμα «Πρώτα η Αμερική» και οι απολογητές του πιθανότατα θα προσπαθήσουν να διαστρεβλώσουν και να δικαιολογήσουν τη ντροπιαστική στιγμή ως μια απλά έντονη συζήτηση, το είδος της συζήτησης που στην πολιτική γλώσσα της Ουάσιγκτον παλαιότερα αποκαλούνταν «ειλικρινής και ανοιχτή ανταλλαγή απόψεων».
Ωστόσο, αυτή η συνάντηση έμοιαζε από μακριά σαν μια προσχεδιασμένη επίθεση, με τον Τραμπ να εκτοξεύει ρωσικά επιχειρήματα εναντίον του Ζελένσκι (όπως το να κατηγορεί την Ουκρανία ότι διακινδυνεύει έναν τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο). Όλο αυτό είχε ως σκοπό να ταπεινώσει τον Ουκρανό ηγέτη σε ζωντανή μετάδοση και να δώσει στον Τραμπ το πρόσχημα να κάνει αυτό που έχει επανειλημμένα υποδείξει ότι θέλει: να ταχθεί στο πλευρό του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και να τερματίσει τον πόλεμο με όρους της Ρωσίας. Σύμφωνα με αναφορές, ο Τραμπ εξετάζει τώρα το άμεσο τέλος κάθε στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία λόγω της υποτιθέμενης αδιαλλαξίας του Ζελένσκι κατά τη διάρκεια της συνάντησης.
Το Atlantic αναφέρει ότι προσχεδιασμένη ήταν και η παρουσία Βανς στον Λευκό Οίκο. «Ο Βανς είναι συνήθως ένας αόρατος βουλευτής της κυβέρνησης, με ελάχιστα καθήκοντα πέρα από το περιστασιακό τρολάρισμα των επικριτών του Τραμπ. (Το πραγματικό έργο της προώθησης των πολιτικών του Τραμπ φαίνεται πως ανήκει πλέον στον Έλον Μασκ.)
Αυτή τη φορά, ωστόσο, τον έφεραν όχι για να τρολάρει άλλους Αμερικανούς, αλλά έναν ξένο ηγέτη. Ο Μάρκο Ρούμπιο -θεωρητικά ο κορυφαίος διπλωμάτης της Αμερικής- ήταν επίσης παρών, αλλά καθόταν σκυθρωπός και σιωπηλός, ενώ ο Βανς αγόρευε σαν ένας ενοχλητικός μεταπτυχιακός φοιτητής.
Η στάση Ζελένσκι
Το άρθρο αναφέρεται και στην αντίδραση Ζελένσκι όταν δέχτηκε την επίθεση από τον Τραμπ.
«Ο Ζελένσκι αντέδρασε, όπως όφειλε, όταν ο αντιπρόεδρος τον επέπληξε επειδή, υποτίθεται, δεν έδειξε αρκετή ευγνωμοσύνη προς τον Τραμπ. Και έπειτα, σε μια στιγμή απίστευτης υποκρισίας, ο Βανς είπε στον Ζελένσκι ότι ήταν «ασέβεια να έρχεσαι στο Οβάλ Γραφείο και να προσπαθείς να το συζητήσεις μπροστά στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης».
Ωστόσο, το να παρασύρουν τον Ζελένσκι σε μια αντιπαράθεση μπροστά στις κάμερες ήταν πιθανότατα το σχέδιο από την αρχή και σύντομα τόσο ο Τραμπ όσο και ο Βανς φώναζαν στον Ζελένσκι. («Αυτό θα είναι εξαιρετική τηλεθέαση», είπε ο Τραμπ κατά τη διάρκεια της συνάντησης.)
Ο πρόεδρος, σε ορισμένες στιγμές, ακουγόταν σαν αρχηγός της μαφίας, αλλά στο τέλος δεν θύμιζε άλλο από τον ίδιο τον Πούτιν, καθώς ούρλιαζε για το «στοίχημα με τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο», λες και η έναρξη του μεγαλύτερου πολέμου στην Ευρώπη εδώ και σχεδόν έναν αιώνα ήταν ιδέα του Ζελένσκι.
Βανς, ο γλοιώδης τηλεοπτικός συνοδοιπόρος
Τι έγινε μετά τη συνάντηση; Το Atlantic αναφέρει:
«Μετά τη συνάντηση ο Τραμπ απέπεμψε τον Ουκρανό ηγέτη και στη συνέχεια εξέδωσε μια δήλωση που μόνο τη Μόσχα θα μπορούσε να ευχαριστήσει: Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε βάλει αυτήν την ανάρτηση στο Truth Social πριν καν τη συνάντηση, αφού ο Ζελένσκι δεν είχε καμία πιθανότητα να κάνει μια πραγματική συζήτηση στον Λευκό Οίκο.
Όταν έδειξε στον Τραμπ φωτογραφίες Ουκρανών στρατιωτών που είχαν υποστεί φρικτά βασανιστήρια, ο Τραμπ ανασήκωσε τους ώμους. «Σκληρά πράγματα», μουρμούρισε. Ίσως κάποιος να είχε πει στον Ζελένσκι ότι ο Τραμπ δεν διαβάζει πολύ και αντιδρά περισσότερο στις εικόνες, αλλά αυτή τη φορά, ασυνήθιστα για εκείνον, φαίνεται πως είχε αποφασίσει να παραμείνει στο μήνυμα και να προκαλέσει σύγκρουση.
Ο Βανς, από την πλευρά του, ενσάρκωσε πλήρως τον ρόλο του γλοιώδους τηλεοπτικού συνοδοιπόρου, πεταγόταν για να διασφαλίσει ότι ο πρωταγωνιστής θα λάμβανε την υποστήριξη που χρειαζόταν, ενώ παράλληλα επιτιθόταν σε έναν από τους «καλεσμένους». Ο αντιπρόεδρος είναι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σοβαρά, αλλά προσπαθεί να παρεμβαίνει σε σοβαρές στιγμές. Μόνο που αυτή τη φορά το διακύβευμα ήταν πολύ πιο σημαντικό από τις συνηθισμένες αντιπαραθέσεις με τα μέσα ενημέρωσης ή τους Δημοκρατικούς στο Κογκρέσο.
Γελώντας, παρακολουθούσε τον Μπράιαν Γκλεν, δημοσιογράφο του ακροδεξιού καναλιού Real America’s Voice, που φέρεται να διατηρεί σχέση με τη βουλευτή Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν, να θέτει στον Ζελένσκι τη «σκληρή» και «διεισδυτική» ερώτηση: γιατί δεν φορούσε κοστούμι στο Οβάλ Γραφείο. (Ίσως να ρωτήσει και τον Μασκ γιατί φορούσε καπέλο και μπλουζάκι σε μια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, αλλά πολύ αμφιβάλλω).
Trump mouthes Russian propaganda to Zelensky in public meeting:
“Your country is in big trouble. No, no, you’ve done a lot of talking. Your country is in big trouble. You’re not winning this.” @atrupar
pic.twitter.com/Z7w8Yt6PI0— The Intellectualist (@highbrow_nobrow) February 28, 2025
«Καταστροφή»
«Νιώθω ντροπή για το έθνος μου. Ακόμα κι αν το Κογκρέσο δράσει για να στηρίξει και να βοηθήσει την Ουκρανία, δεν μπορεί να αποκαταστήσει την αμερικανική τιμή που χάθηκε σήμερα» λέει ο αρθρογράφος.
Και συνεχίζει:
«Αλλά όσο αηδιασμένος κι αν είναι κανείς από τη συμπεριφορά του Τραμπ και του Βανς, η στρατηγική πραγματικότητα είναι ότι αυτή η συνάντηση αποτελεί καταστροφή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον ελεύθερο κόσμο. Οι συμμαχίες της Αμερικής βρίσκονται πλέον σε κίνδυνο, και δικαίως: Ο Τραμπ προδίδει ανοιχτά και με ενθουσιασμό όλα όσα η Αμερική προσπάθησε να υπερασπιστεί από την ήττα του Άξονα πριν από 80 χρόνια. Ολόκληρη η διεθνής τάξη ειρήνης και ασφάλειας βρίσκεται τώρα σε κίνδυνο, καθώς οι Ρώσοι αυταρχικοί, αφού σφαγίασαν αθώους ανθρώπους για τρία χρόνια, ανυπομονούν να απολαύσουν τα λάφυρα της εισβολής τους αντί να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους,
Η Παρασκευή, 28 Φεβρουαρίου 2025, θα καταγραφεί στα βιβλία της ιστορίας ως μία από τις πιο ζοφερές ημέρες της αμερικανικής διπλωματίας, η αρχή μιας μακροπρόθεσμης καταστροφής που κάθε Αμερικανός, κάθε σύμμαχος των ΗΠΑ και κάθε άνθρωπος που νοιάζεται για το μέλλον της δημοκρατίας θα αναγκαστεί να υπομείνει. Με την προδοσία της Ουκρανίας από τον Λευκό Οίκο να επισφραγίζει έναν μήνα αυταρχικού χάους στην Αμερική, ο Πούτιν, μαζί με άλλους δικτάτορες σε όλο τον κόσμο, μπορεί επιτέλους να κοιτάξει τον Τραμπ με αυτοπεποίθηση και να σκεφτεί: «Ένας από εμάς.»
