…δεν πρόκειται προφανώς για εκείνον του Ζντάνοφ, αλλά αυτόν του Ανδρουλάκη.
Η “ισχυρή φωνή ρεαλισμού” την οποία επικαλείται, εμένα τουλάχιστον μου φέρνει στο νου το διάσημο “τσιτάτο” της zhdanovchina: “Η μοναδική αντίθεση που επιτρέπεται στη σοβιετική τέχνη είναι εκείνη μεταξύ καλού και καλύτερου”.
Οπότε, ποιος απ’ τους δυό; Τσίπρας , ή Μητσοτάκης;
